Καχύποπτε αναγνώστη μου, ποιοι «βασιλεύοντες» εξήψαν τη φαντασία σου, τίτλου ένεκεν, κι ανατρέχοντας στην αυθεντική σοφή ρήση «διαίρει και βασίλευε»…
Καχύποπτε αναγνώστη μου, ποιοι «βασιλεύοντες» εξήψαν τη φαντασία σου, τίτλου ένεκεν, κι ανατρέχοντας στην αυθεντική σοφή ρήση «διαίρει και βασίλευε», ετοιμάστηκες να καθίσεις τον εμπειροτέχνη πολιτικό αναλυτή, θείο Αφεντούλη, στο σκαμνί για βάναυση προσβολή του προεδρευομένου πολιτεύματός μας;
Ναι, για(!), κι ο περιστασιακός νοσταλγός «αυλαρχείων», κάθε που λιγοστεύει, «δεύτερη φορά αριστερά», το πολύπαθο μηνιάτικο, μικροσυνταξιούχος, «Μήτσος», να μην αντιγράφει τον Γέρο της Δημοκρατίας, αναφωνώντας: «Ο βασιλεύς βασιλεύει αλλά ο λαός κυβερνά», καθόσον δεν χρειαζόμαστε όψιμους υπερασπιστές εμείς οι:
Γνωστοί και μη εξαιρετέοι δημοκράτες.
Κακά τα ψέματα, αναγνώστη μου. Ύστερα από τη μακρόχρονη παρουσία της πένας μας στο «κουρμπέτι», η «πιάτσα» γνωρίζει τις πεποιθήσεις μας, οπότε πάει πολύ να αναζητήσουμε δικανική υποστήριξη για ανύπαρκτα αδικήματα, αφενός.
Αφετέρου, την σήμερον ημέραν…
Κανείς εδώ δεν κυβερνά.
κανένας δεν δουλεύει,
το ‘χουνε ρίξει στο μπλα-μπλα
και ο λαός φτωχαίνει,
που λέει το παλιό άσμα, σε παράφραση «Μήτσου», βεβαίως – βεβαίως, κι αντιρρήσεις δεν δεχόμαστε.
Διότι, μπορεί οι Κοινοβουλευτικοί Θεσμοί του παρόντος να εκπροσωπούνται άρτια από τα προβλεπόμενα, ελέω λαού, πρόσωπα, αλλά «ξεχνάς» τα δελτία των οχτώ, που παρουσιάζοντας τους καλούς συριζαίους να κάνουν όλες τις δουλειές μόνοι, ήτοι: να κυβερνήσουν, επιτιμήσουν την αντιπολίτευση, διδάξουν δημοσιογραφική δεοντολογία κ.λπ. κ.λπ. μάλλον δικαιώνουν την άποψή μας, αφού τα αποτελέσματα μάλλον μοιάζουν πενιχρά στο τέλος κάθε ημέρας, φυσιολογική η υπερκόπωση γαρ, όπως, φέρ’ ειπείν, αποδεικνύουν και οι κάτωθι:
Διαφορετικότητες στις καθαριότητες.
Όταν παίρνω φόρα, φόρα κατηφόρα
κι ο Θεός ο ίδιος δε με σταματά
Φόρεσα τα γάντια και θα γίνει, τώρα,
του βιτέξ, στο πάνελ, κοίτα σαματά.
Άδωνι, Άδωνι,
με σένα η κουβέντα είναι ζωντανή,
«Άηδονη!», «Άηδονη!»,
φώναζε, ούρλιαζε, ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. να βγει.
Απολύσεις βλέπω,
προς τη φτώχεια ρέπω,
από μέτρα, φόρους, κι ευρωπαϊσμό,
μια παραδουλεύτρα
που τη θέλουν φταίχτρα
κι όταν έρθουν κάλπες θα εκδικηθώ,
προειδοποιούσε, το φθινόπωρο του 2014, τους τότε κυβερνώντες, εξ αφορμής της μη συμμόρφωσης προς τις δικαστικές αποφάσεις για επαναπρόσληψη των απολυμένων καθαριστριών του υπουργείου Οικονομικών, άδουσα ως άλλη Χάρις (Αλεξίου), από «σφηνών», η επίσης, και να το έχει υπόψη ο επικριτής των τίτλων ευγένειας, υπουργός Παιδείας, Νίκος Φίλης, θαυμάστρια των «γαλαζοαίματων» ελίτ, κυρία «Μήτσαινα».
Το θυμάσαι, αναγνώστη μου; Αν όχι, επειδή «φίλη μεν βασιλεία, φιλτάτη δε η ευημερία» με το συμπάθιο κιόλας, ω Πλάτων(!), για την παράφραση, ιδού η μανδάμ να ψηφίζει δις Αριστερά εντός του 2015, αλλά εις μάτην, δυστυχώς, αφού εξακολουθούν να υπάρχουν:
Μεροκαματιάρηδες σε απόγνωση.
Εντάξει, δεν λέμε. Οι απολυμένες του άσματος τακτοποιήθηκαν, διά των κυβερνητικών ενεργειών, «διατί να το κρύψωμεν άλλωστε».
Όμως, υπάρχουν κι άλλοι εργαζόμενοι, που, παρότι απλήρωτοι επί μήνες, συνεχίζουν να καθαρίζουν κρατικά νοσοκομεία, ΜΜΜ (μέσα μαζικής μεταφοράς, ταξιδιώτες μου!) ή άλλους δημόσιους χώρους για να δηλώνει Αλέξης σε Αλέξη (ο Πρωθυπουργός στον Παπαχελά, από τηλεοράσεως «ΣΚΑΪ», ντε!), την Πέμπτη, 14 του περασμένου Ιούλη(σ.σ. ελεύθερη απόδοση): «Δεν έχω πια την “ερωτική σχέση” που είχα με τους εκλογείς», και το χειρότερο, μη προνομιούχε αναγνώστη μου;
Όλα δείχνουν πως οι διαιρέσεις των εργαζομένων θα συνεχιστούν κι όσο για τις επιπτώσεις τους; Τρέχα γύρευε, το είπαμε, τους κοινωνικούς «αυτοματισμούς» μέσα!…
