Να τι μού είπε ακριβώς:
Γράφει ο Θόδωρος Δημητριάδης
“Ασφαλώς έχεις ακούσει το σλόγκαν “Σαν τη Χαλκιδική δεν υπάρχει πουθενά”, δηλαδή χρυσές αμμουδιές, σμαραγδένια νερά της θάλασσας, πεύκα που φτάνουν μέχρι το κύμα κλπ. Έκανα λοιπόν κι εγώ το λάθος και τα ονειρεύτηκα όλα αυτά. ήγα πήρα στεγαστικό δάνειο από την τράπεζα και αγόρασα ένα εξοχικό.
Πρώτα πρώτα ο εργολάβος μού έβγαλε την ψυχή μέχρι να μού το παραδώσει. Δεύτερο, άλλα έλεγαν τα χαρτιά και άλλα βρήκα. Αναγκάστηκα να κάνω ένα σωρό επισκευές.
Τρίτο η πυλωτή ήταν παράνομη χωρίς άδεια οικοδομής και έπρεπε να πληρώνω κάθε χρόνο στην πολεοδομία για να την νομιμοποιήσω, αλλιώς έπρεπε να την κατεδαφίσω.
Τέταρτον, έπρεπε να το ασφαλίσω γιατί ήταν με δάνειο της Τράπεζας και υποθήκη.
Πέμπτο, ο γείτονας κρυφά μού καταπάτησε μερικά μέτρα για να βγάλει την αποχέτευση του. Δεν τηρούσε το ωράριο ησυχίας και δεν μπορούσα να κοιμηθώ.
Έκτο, το χειμώνα γέμιζε υγρασία και την άνοιξη έπρεπε να βάψω τοίχους, πόρτες και παράθυρα και να βάλω φάρμακο για τα μυρμήγκια και τις κατσαρίδες.
Έβδομο, δύο φορές όταν έλειπα μού το διέρρηξαν, πήραν ό,τι βρήκαν, ακόμα και το κλιματιστικό κι έναν τενεκέ με λάδι. Αναγκάστηκα να βάλω ένα άγριο σκυλί για προστασία, γάτα για τα ποντίκια και να πληρώνω έξτρα σεκιούριτι.
Όγδοο, πλήρωνα ένα σωρό λεφτά για τέλος ακίνητης περιουσίας, δημοτικά τέλη, ΕΝΦΙΑ και τεκμήρια.
Ένατο, κάθε φορά που πήγαινα με το αυτοκίνητο στο δρόμο υπέφερα από τη μεγάλη κίνηση και το μποτιλιάρισμα, από το άγχος, το κακό οδικό δίκτυο μετά τα Μουδανιά, τις συνεχείς στροφές και τα μπλόκα της αστυνομίας που καραδοκούσαν να με γράψουν πρόστιμο.
Δέκατο, τα χόρτα ήθελαν κόψιμο και τα δέντρα τακτικό ράντισμα και πότισμα.
Να μην τα πολυλογώ, το πούλησα και σώθηκα! Με τα χρήματα που πήρα, όχι μόνο το ξεχρέωσα, αλλά μου περίσσεψαν για τα υπόλοιπα χρόνια της ζωής μου να κάνω ξέγνοιαστες διακοπές στο καλύτερο ξενοδοχείο της Λήμνου. Και μού έρχεται σχεδόν τσάμπα!
Το μόνο που σκέφτομαι τώρα, είναι πού έχει την καλύτερη ήσυχη παραλία, το καλύτερο φαγητό, το πιο φρέσκο ψάρι, το καλύτερο κρασάκι και το πιο όμορφο ηλιοβασίλεμα με θέα απέναντι το Άγιο Όρος, για να ηρεμεί και να ξεκουράζεται η ψυχή μου!».
