Κακομαθημένα είναι τα περισσότερα παιδιά σήμερα. Και στα ρούχα και στα παιχνίδια και στο φαγητό.
Γράφει ο Θόδωρος Δημητριάδης
Μαθαίνουν να τα έχουν όλα, στο ευχάριστο και το εύκολο. Γι’ αυτό δεν θέλουν και δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν τις δυσκολίες της ζωής.
Αυτό σημαίνει ότι ψυχολογικά είναι ανάπηρα. Ότι εμείς οι γονείς, οι γιαγιάδες και οι παππούδες φταίμε, που τούς κάνουμε όλα τα χατίρια.
Στο φαγητό, για παράδειγμα, κάθε μέρα κρεατικό, τηγανητά, μπιφτέκια, λουκάνικα, μακαρόνια με κιμά, κρουασάν κλπ. Απεχθάνονται τα λαδερά, μπάμιες, τουρλού, τραχανά, ρυζόγαλο κλπ.
Παλιά δεν ήταν έτσι. Για κολατσιό έτρωγαν μια σκέτη φέτα ψωμί πασπαλισμένη με λίγη ελιά ή ζάχαρη. «Ψωμί κι ελιά, και Κώτσο βασιλιά»!
Θυμάμαι πώς έμαθα να τρώω σπανακόρυζο: Η μαμά μου με άφηνε νηστικό, οπότε κάποια στιγμή από την πείνα έτρωγα τα πάντα!
