Σφήνες του Αφεντούλη
Της Ζωοδόχου Πηγής, σήμερα, και υπό διαφορετικές προϋποθέσεις που θα καθιστούσαν περιττές τις λόγω άκομψων, κάποιες φορές, παρεμβάσεων των Θεσμών στα της χώρας μας εκ προοιμίου παραινέσεις του εμπειροτέχνη πολιτικού αναλυτή, θείου Αφεντούλη, όπως η ανωτέρω, περί άλλων θα τυρβάζαμε, ήτοι αποστολή ευχετηρίων – «χρόνια πολλά», από καρδιάς! – στα ονόματα που γιορτάζουν και τα λοιπά γνωστά.
Με κεντρικό τιμώμενο πρόσωπο, την επικεφαλής της «Πλεύσης Ελευθερίας», κ. Ζωή Κωνσταντοπούλου, βεβαίως – βεβαίως, στην οποία και θα αφιερώναμε επανάληψη «πλευσίτικου» θούριου της στήλης, με τον αδάμαστο χαμηλοσυνταξιούχο, «Μήτσο», άδοντα σε παράφραση παλαιότερης επιτυχίας του «σερ Μπιθί»:
«Μπουμπουλίνα», αντιμαχόμενη την πείνα.
Πυκνή ομίχλη στο λιμάνι
και η Ζωή μανούβρες κάνει
για να σαλπάρει.
Πλησίστιο φεύγει το καράβι,
φωτιές στον ΣΥ.ΡΙΖ.Α. ανάβει,
τι ψήφους χάνει.
Μονάχος τώρα ο Αλέξης,
κάτι να πει, δεν βρίσκει λέξεις,
μετράει τ’ αστέρια,
κι ο νους του τρέχει στις στερήσεις
απ’ τις στυγνές φορολογήσεις,
μαύρη μιζέρια.
Είχε στο κόμμα «Μπουμπουλίνα» μα σαλπάρισε
γιατί δεν άντεξε
το ΔουΝουΤου.
Στήριγμα είχε «Μπουμπουλίνα» μα σαλπάρισε
κι ο Σόιμπλε
τον πάει πού(;),
για να αποδώσουμε ευγνωμοσύνη στην υπέρ «πειναλεόντων», μεταξύ των οποίων συμπεριλαμβανόμαστε, τιμή και καμάρι μας(!), ή άλλων κοινωνικών ομάδων που δύσκολα τα φέρνουν βόλτα, αγωνιζόμενη, αφενός.
Αφετέρου, προκειμένου να φτιάξουμε τη μέρα των από Μαξίμου διαχειριστών της όποιας κατόπιν τριών Μνημονίων, ένα αμιγώς σοσιαλιστικό, το δεύτερο φιλελεύθερο με πινελιές σοσιαλισμού και ορθόδοξου πατριωτισμού και το «φαρμακερό» αριστερό με δεξιόστροφη υποβοήθηση των «ΑΝ.ΕΛ.», για να μην ξεχνιόμαστε, εναπομείνασας ευημερίας όλων ημών των υπολοίπων.
Όμως και για να διασκευάσουμε τη γνωστή σοφή ρήση, με «την πένα μας άλλα να βούλεται και τη Λαμπρή άλλα να κελεύει», κάλλιο να ξαναπιάσουμε τον τίτλο, αφού η εκ του Πάσχα εξαρτώμενη γιορτή της Ζωοδόχου Πηγής, φέτος έλαχε να συμπέσει με την αποφράδα επέτειο της «χούντας των κολονέλων».
Έτσι, διακόπτουμε εν τω άμα τα ευχάριστα, ώστε να «διοπτεύσουμε» – αναγνώστες μου, κατόπιν κοτζάμ αφιερώματος στην «Πλεύση Ελευθερίας», προς τι οι απορίες περί του τρόπου θέασης των γεγονότων; Μας κάνετε τη χάρη να συνέλθετε, «please»? – κατά Μποστ μεριά, «αναβαπτίζοντας» τη Δημοκρατία στα νάματα της ανιδιοτελούς λαϊκής κριτικής, τι γράφω ο άνθρωπος(!), με τον αδάμαστο να απαγγέλλει:
Κουβέρνα «κόφτες» φέροντα τας χείρας νίπτουν; «Γύψοι» ενσκήπτουν!
Οι πύλες είναι αφρούρητες κι άπραγο το κουβέρνο,
βολτάρουνε τα «τέθριππα» κι ουδείς τα βάζει φρένο.
Πάμε να τ’ ορμηνέψουμε, συστήνοντας φιλία
μόνο με όσους θάλπουνε λαών την ευτυχία;
Μαξίμου που ανέχεται τις κόντρες των «τεθρίππων»
μοιραία είναι δέσμιο συμβάσεων εντύπων,
και τα Μνημόνια το ‘χουνε να βγάζουνε «σωτήρες»,
τους αντιπάλους εξόριστους να θέλουν οι «ολετήρες».
Σήκω, Αλέξη, ανένδοτε! Αγρίεψε και δράσε,
Δημοκρατία κήρυξε, «τέθριππα» μη φοβάσαι,
κι όσο για τα πρώτη φορά εμφανιζόμενα, από «σφηνών», «τέθριππα»;
Λίγο το κακό, αρχαιολάτρες μου. Καθόσον το άρμα με τα τέσσερα κινητήρια άλογα, εκτός του ότι προσφέρει εξαιρετική ευκαιρία να αφήσουμε τους πιστωτές να χαίρονται το δυτικότροπο «Κουαρτέτο», καλό, ε(!), εγκαινιάζει προσπάθεια της στήλης να ανακτήσουμε το ένεκεν οικονομικής κηδεμονίας απολεσθέν κομμάτι λαϊκής και εθνικής κυριαρχίας, δημοκρατικά πορευτείτε κι ευτυχείτε, αμήν!…
-Ω-
