Τώρα που κλείνει ο κύκλος της ζωής για έναν ακόμη μεγάλο Έλληνα, που στάθηκε ισάξια ανάμεσα στο μεγαθήρια της μουσικής της εποχής του, Θεοδωράκη, Χατζηδάκι, Ξαρχάκο και άλλους, να πούμε πως η αντισυμβατικότητα και ο προοδευτισμός του ήταν καθαρά ελληνικό φαινόμενο.
Το Σάββατο 21 Ιουνίου 2025 βρέθηκε στην Πιερία, στο Terra Republic, στο Κίτρος Πιερίας για να κάνει μια διαδρομή 56 περίπου χρόνων στη ροκ σκηνή της Ελλάδας .
Εκεί η απλότητα και η καλλιτεχνική απλοχεριά του έδειξε πως δεν ήταν απλώς τραγουδιστής και συνθέτης,· αλλά μια εμβληματική προσωπικότητα της ελληνικής μουσικής σκηνής, με μεγάλη επιδραστικότητα .
Ειπώθηκαν τα πάντα για τον τραγουδιστή και ποιητή. Ένα από τα καλύτερα και πιο χαρακτηριστικά είναι αυτό που αναφέρεται στην ουτοπία της άλλης αριστεράς που αναφέρει :
Κυνήγησε την ουτοπία της «άλλης» Αριστεράς, φτιαγμένης από το υλικό της διαρκούς ευαισθησίας και της αισθητικής που ισοδυναμεί με ηθική. Αλλά και ότι αμφισβήτησε την Αριστερά όταν η τελευταία έβγαλε τα μπλοκ επιταγών ενταγμένη στον εγωισμό του δημοκρατικού συρφετού.
Πήρε θέση ως υπεύθυνος πολίτης, πιθανότατα εις βάρος της ανεξίθρησκης καλλιτεχνικής του φύσης. Τον είπαν σαμάνο χωρίς τη θέλησή του, τον διαφήμισαν – ή δυσφήμησαν – σαν ταξικό γκουρού χωρίς τη συνενοχή του. Μετά τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία έμεινε μόνος με λίγους φίλους απέναντι στην κερκίδα που βοούσε.
Η πορεία του στη ζωή και στην αιωνιότητα ένας στοίχος απλός:
