Του Γιάννη Κορομήλη
Εκτός από την ελευθερία, το πολίτευμα της Δημοκρατίας έχει και άλλες αξίες. Μια από τις σημαντικότερες είναι η σωστή Παιδεία, η Εκπαίδευση και η ανάπτυξη τους. Η οποία αποτελεί τη βάση για την ολοκλήρωση του ανθρώπου και της κοινωνίας. Η σπουδαιότητα της Παιδείας έχει αναλυθεί τόσο από τους αρχαίους ( Έλληνες αλλά και αλλοεθνείς) όσο κι από τους μεταγενέστερους φιλοσόφους, παιδαγωγούς κ.α. Χαρακτηριστικές είναι οι ρήσεις: του Αρίστιππου «Είναι προτιμότερο να είναι κανείς ζητιάνος παρά αμόρφωτος. Γιατί ο πρώτος έχει ανάγκη χρημάτων, ενώ ο άλλος ανθρωπισμού». Του Σωκράτη: «Δεν πρέπει να ζητάμε ούτε φωνή από τα ψάρια ούτε αρετή από τους απαίδευτους». Β. Ουγκώ: «Εκείνος που ανοίγει ένα σχολείο, κλίνει μια φυλακή». Αριστοτέλης: «Όλοι οι άνθρωποι από την φύση τους έχουν διάθεση, (ορέγονται), να μορφωθούν». Τα προαναφερθέντα είναι ενδεικτικά. Αν θέλαμε να παραθέσουμε τα όσα περί Παιδείας και της αξίας της έγραψαν οι μεγάλοι παιδαγωγοί και οι σοφοί της ανθρωπότητας μέχρι τώρα, δεν θα χωρούσανε σε εκατοντάδες ή χιλιάδες βιβλίων.
Θα αρκεστούμε λοιπόν στα λίγα που προαναφέρθηκαν τα οποία μας δίνουν μια εικόνα, μια αποτίμηση της σημασίας που έχει η Παιδεία για τον κάθε άνθρωπο ξεχωριστά, αλλά και για τις κοινωνίες των ανθρώπων. Νομίζω πως αξίζει να σημειωθεί ότι υπάρχει σαφής διάκριση μεταξύ των όρων Παιδείας και Εκπαίδευσης. Που σίγουρα δεν είναι ταυτόσημες. Γενικά θα λέγαμε ότι η Εκπαίδευση είναι υποσύνολο της Παιδείας. Διότι η Παιδεία μεν είναι γενική ανάπτυξη και καλλιέργεια των πνευματικών και ψυχικών ιδιοτήτων του ανθρώπου και είναι ισόβια, επεκτείνεται στη διάρκεια της ζωής του ατόμου. Η δε Εκπαίδευση είναι θεσμός της πολιτείας με καθορισμένυος στόχους και περιεχόμενο και έχει καθορισμένη χρονική διάρκεια.
Οι φορείς της Παιδείας είναι πολλοί ( οικογένεια, σχολείο, πολιτεία, κοινωνικό περιβάλλον, Εκκλησία, ΜΜΕ, συναναστροφές, κοινωνικές σχέσεις). Οι φορείς της Εκπαίδευσης είναι λιγότεροι ( Πολιτεία, σχολείο, οικογένεια -κατά κύριο λόγο). Είναι σαφές ότι ο κορμός της Παιδείας είναι η Εκπαίδευση. Κάθε δε Πολιτεία έχει το δικό της εκπαιδευτικό σύστημα. Πολίτευμα λοιπόν και Παιδεία συναντώνται πρωτίστως στην Εκπαίδευσης. Κι επειδή η Εκπ/ση είναι, όπως προαναφέρθηκε θεσμός με καθορισμένα από την Πολιτεία και τους στόχους και το περιεχόμενο, είναι φανερό πως ένα δημοκρατικό και ένα απολυταρχικό πολίτευμα δεν προωθούν τους ίδιους στόχους ούτε το ίδιο περιεχόμενο της Εκπ/σης.
Στη χώρα μας, για παράδειγμα, όλες οι κυβερνήσεις από το 1974 (μεταπολίτευση) μέχρι και το 2014 έγιναν αρκετές εκπαιδευτικές μεταρρυθμίσεις (με καλύτερη αυτή της Άννας Διαμαντοπούλου) που όμως σε γενικές γραμμές κινούνταν στο ίδιο δημοκρατικό πλαίσιο. Σεβόταν και επιβράβευαν π. χ την αριστεία είτε με Σχολεία Πειραματικά είτε με επιβραβεύσεις των αρίστων ή των καλυτέρων (έπαινοι, σημαιοφόροι, παραστάτες κατά τις εθνικές επετείους κα.). Όχι βέβαια πως είχαμε το καλύτερο εκπαιδευτικό σύστημα, αλλά είχαμε σωστές βασικές κατευθύνσεις. Έλλειπαν πολλά, που επισημάνθηκαν πολλές φορές και από πολλούς, και από αυτή εδώ τη στήλη.
Όμως από το 2015 και μέχρι σήμερα με την «πρώτη φορά Αριστεροδεξιά κυβέρνηση» ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ έγιναν, στοχευμένες μάλιστα, αλλαγές στο εκπαιδευτικό μας σύστημα οι οποίες μάλλον το υποβαθμίζουν και που δεν το αναβαθμίζουν σίγουρα. Καταργήθηκαν τα πειραματικά σχολεία, οι σημαιοφόροι, επιλέγονται με…κλήρωση!! Μπορεί π.χ να αναδειχθεί σημαιοφόρος (και συχνά συμβαίνει) ένας κακός μαθητής σε επιδόσεις ή διαγωγή ή και στα δυο. Επιβράβευση δηλ. της τεμπελιάς και του κακού χαρακτήρα; Εξίσωση αλλά προς τα κάτω; Ειλικρινά αδυνατώ να κατανοήσω τη λογική αυτών των αποφάσεων.
Ο νυν υπουργός Παιδείας μάλιστα έφτασε σε σημείο να εφαρμόσει της πρώτη από δύο «φαεινές» ιδέες του δηλ. στο τέλος της σχολικής εβδομάδας οι μαθητές στα Δημοτικά να αφήνουν τις τσάντες στις τάξεις τους! Γιατί;
Πιθανώς γιατί αν τις πάρουν στα σπίτια τους οι τσάντες θα τους… εμποδίζουν να ξεκουραστούν το υπόλοιπο της Παρασκευής και το Σαββατοκύριακο!!! Αν είναι δυνατόν! Η δεύτερη ιδέα- υπόσχεση είναι για το ερχόμενο σχολικό έτος και εφεξής. Τα παιδιά δηλαδή δεν θα πηγαίνουν στο σχολείο στις 8.20΄, όπως ως τώρα, αλλά…στις 9.00! «Για να χορταίνουν τον ύπνο τους», αποφάνθηκε ο κ. υπουργός! Είναι δυνατόν, θα διερωτηθείτε. Είναι και παραείναι. Αριστερά κυβέρνηση έχουμε, ό,τι θέλει κάνει. Ποιον θα ρωτήσει;
Συνεχίζεται
