– Είμαι ένας φτωχός και μόνος καουμπόη;
– Πάλι σε έπιασε, μου φαίνεται, ή κάνω λάθος; Όχι δεν κάνω λάθος! Πάλι έχεις τις μαύρες σου
– Δεν τις έχω καθόλου τις μαύρες μου! Είμαι ένα δευτερόλεπτο πριν σπάσει η κλωστή και αντικρύσω …ένα τίποτα; Ένα μηδενικό; Ένα …που πάτε κύριε και δεν μας μιλάτε; Έναν εφιάλτη που κυκλοφορεί μέρα μεσημέρι;
– Ναι, διότι ως γνωστόν οι εφιάλτες κυκλοφορούν μόνο τη νύχτα, βαθιά μεσάνυχτα! Α, λάθος είναι και ο Εφιάλτης ο γιος του Ευρυδήμου, ντε! Αυτός κυκλοφορούσε μέρα!
– Ξέρεις τον Ευρύδημο;
– Αμέ! Από παλιά, πολύ παλιά, έχουμε κοινή καταγωγή!
– Τι μου λες! Κατάγεσαι από μεγάλο σόι! Να τους χαίρεσαι!
– Πες μου ντε, μη μ’ αφήνεις με την απορία.
– Καλύτερα να μένεις με την απορία παρά να ξέρεις, θα είσαι καλύτερα, πολύ καλύτερα! Όσα λιγότερα ξέρει κανείς τόσο πιο υγιής είναι, πέρα βρέχει για αυτόν.
– Ενώ εσύ;
– Ενώ εγώ…, σου λέει ο Στουρνάρας θέλουμε 40 χρόνια ακόμη για να πούμε ότι δεν θα έχει πρόβλημα η χώρα!
– Σαράντα… μπα, κρίμας, δεν προλαβαίνουμε, δυστυχώς δεν θα δούμε το μέγα θαύμα.
– Εγώ δεν πιστεύω σε θαύματα, οπότε το έχω ξεγράψει κι αυτό το θαύμα, έτσι κι αλλιώς μέχρι τα σαράντα χρόνια, θα περάσουμε και από σαράντα κύματα! Διότι όταν βλέπεις το ρεύμα που έχουμε εμείς εδώ στην χώρα των θαυμάτων είναι από τα ακριβότερα με μεγάλη διαφορά σε όλη την Ευρώπη. Άντε να είναι κάνα δυο, κάνα τρεις, κάνα τέσσερις πάνω από μας, οι άλλοι άκρα του τάφου σιωπή στον κάμπο βασιλεύει! Για αυτό περνάν καλύτερα, και για αυτό δεν επιστρέφουν πίσω στην γλυκιά πατρίδα τα νιάτα μας!
– Το μόνο που έχει αυτή η πατρίδα είναι η …γλύκα της! Το μέλι της… και ειδικά όταν βουτάς το δάχτυλο στο μέλι, χωρίς κουταλάκι, είναι ακόμη πιο γλυκιά!
– Αααα! Μην το ξεχάσω, πες στον Άρη ότι φέτος αυξήθηκαν οι αεροπορικές αφίξεις, αλλά οι επιβάτες-τουρίστες ξοδεύουν λιγότερα!
– Καλά που μου το είπες… Για να μην νομίζει ότι χάνονται εξ αιτίας των Ελλήνων που κάνουν διακοπές… Ωραίο το ανέκδοτο!
