Του Γιάννη Κορομήλη
Κάθε καλής πίστης Έλληνας πολίτης αναγνωρίζει ότι αν η Ελλάδα συνεχίσει το (αιώνιο) ταξίδι στο μέλλον με τους ίδιους, ή περίπου, θεσμούς τους μέχρι τώρα, θα συνεχίσει αδιαμφισβήτητα την καταστροφική της πορεία μέχρι τη διάλυσή της. Είναι νομοτελειακό. Γιατί δεν μπορεί ένα έθνος να κάνει τα ίδια, λαθεμένα ως επί το πολύ, πράγματα και να περιμένει διαφορετικά από τα ως τώρα, αποτελέσματα. Αυτό το καταλαβαίνουν οι δανειστές μας και δεν σταματούν να μας επαναλαμβάνουν: «Κάντε μεταρρυθμίσεις». Ασφαλώς δεν μας ψυχοπόνεσαν. Τα δανεικά θέλουν να πάρουν πίσω – και με το επιπλέον , «κάτι τι τους» φυσικά-. Αν καταστραφούμε θα τα χάσουν. Γι αυτό και γκρινιάζουν.
Για να αποφύγουμε την καταστροφική πορεία δύο πράγματα είναι απολύτως απαραίτητα. α) Να φύγει το συντομότερο η σημερινή κυβέρνηση. Γιατί αν παραμείνει θα επαναλαμβάνει τα ίδια που κάνει ως τώρα. Αυτά που αύξησαν, στη θητεία της (μέχρι σήμερα) το χρέος κατά … 100 δις ευρώ, έως 200 δις ευρώ!!
Κι αυτό γιατί θέλει να αφήσει, όπως λέν, το «αριστερό αποτύπωμά της»!
Δεν είναι υπέρ των μεταρρυθμίσεων, λόγω ιδεοληψιών που βασίζονται σε ξεπερασμένες – καταστροφικές, με τα σημερινά δεδομένα ιδέες. Τις ίδιες με εκείνες που οδήγησαν στην κατάρρευση, και τη διάλυση, του σοβιετικού μπλοκ των χωρών του «υπαρκτού λεγομένου, σοσιαλισμού».
β) Να γίνουν ριζικές μεταρρυθμίσεις τόσο στον καταστατικό χάρτη της χώρας όσο και σε άλλους τομείς. Αρχής γενομένης από το Σύνταγμα. Οι ριζικές αλλαγές θα γίνουν σε θεσμικό επίπεδο. Πάντα σε επιστημονική βάση και με οδηγό τα πορίσματα διεθνών επιστημονικών ερευνών παγκοσμίως.
Η πολυετής έρευνα σε όλες τις ηπείρους των καθηγητών: Νταρόν Ατζέμογλου (βραβευθείς οικονομολόγος του ΜΙΤ) και Τζέιμς Ρόμπινσον (πολιτικός επιστήμων και οικονομολόγος του Χάρβαρντ), κατέληξαν στο εξής, κοινά αποδεκτό, συμπέρασμα – πόρισμα: «Οι πολιτικοί και οικονομικοί θεσμοί αποτελούν τη βάση για την οικονομική επιτυχία ή αποτυχία ενός έθνους».
Οι δύο αυτοί επιστήμονες απέδειξαν επίσης – με συγκεκριμένα παραδείγματα χωρών της υφηλίου, ακόμα δε και πόλεων που διχοτομήθηκαν και μελετήθηκαν επιστημονικά τα δύο τμήματά τους – ότι για την αποτυχία ή επιτυχία ενός έθνους – κράτους δεν ευθύνονται η κουλτούρα (όπως ισχυρίζονται κάποιοι) ούτε το κλίμα ή η γεωγραφία. Ούτε ακόμα και η άγνοια για το ποιες είναι οι σωστές πολιτικές.
Κατά συνέπεια για να απαλλαγούμε από τον εφιάλτη της οικονομικής εξαθλίωσης, της παρακμής και τελικά του αφανισμού της πατρίδας μας ένας μόνο δρόμος υπάρχει. Αυτός των θεσμικών μεταρρυθμίσεων παντού.
Σε όλους τους τομείς. Τα «μπαλώματα» κάποιας αναθεώρησης και οι ιδεοληψίες δεν αποτελούν μεταρρύθμιση. Οι κομματικές προκαταλήψεις και τα «πρόσημα» μόνο κακό έκαναν και ποτέ καλό.
Επειδή δε οι συνταγματικές αλλαγές δεν γίνονται κάθε χρόνο και οι ίδιες είναι χρονοβόρες (απαιτούν δύο φάσεις, με εκλογές ανάμεσά τους), χρειάζεται δηλαδή μια δεκαετία περίπου, κι επειδή η χώρα μας δεν διαθέτει, δεν αντέχει δηλαδή παρά λίγα χρόνια, επιβάλλεται οι σωστές αλλαγές στο Σύνταγμα να αρχίσουν τώρα και να ολοκληρωθούν με την επόμενη κυβέρνηση ή να μην γίνουν καθόλου τώρα (αν πρόκειται για «μπαλώματα») και να γίνουν μετά τις εκλογές που δεν απέχουν και πολύ.
Μ’ αυτή τη συλλογιστική μου περνάει απ’ το μυαλό, η εξής σκέψη:
Λες ο κ. Τσίπρας να επείγεται (όπως ο ίδιος λέει) να γίνει πάση θυσία η αναθεώρηση του Συντάγματος ΤΩΡΑ, ακριβώς για να μην μπορεί να γίνει από τη νέα Κυβέρνηση. Δηλαδή να καθυστερήσει για αρκετά χρόνια ο σωστός εκσυγχρονισμός, που τον φοβάται, της πατρίδας μας ώστε να μπορεί ο ίδιος και το «ριζοσπαστικό» πλην μνημονιακό κόμμα του να «ψαρεύει στα θολά νερά» του λαϊκισμού και της «αυταπάτης». Λέτε;
Συνεχίζεται
