Αν ρωτούσε κάποιος ποια είναι η μεγαλύτερη ανάγκη του ανθρώπου σήμερα, τι θα απαντούσαμε; Κάποιοι θα έλεγαν περισσότερα χρήματα, άλλοι θα πρότειναν καλύτερη εκπαίδευση ή σύγχρονη υγειονομική περίθαλψη κλπ. Κι όμως, η πραγματική ανάγκη του είναι η ειρήνη του με τον Θεό και με τους συνανθρώπους μας.
Του Γεωργίου Σ.Κανταρτζή
Εκτός από τον απρόκλητο καταστρεπτικό πόλεμο στην Ουκρανία, τον αέναο πόλεμο στη Μέση Ανατολή στις ημέρες μας και τους άλλους, όλους σχεδόν αναίτιους πολέμους στα τελευταία χρόνια, κάθε λίγο, τρομοκράτες σκοτώνουν ή τραυματίζουν ανυποψίαστους συνάνθρωπους μας.
Η έλλειψη ειρήνης δεν είναι πρόβλημα μόνο ανάμεσα σε κράτη, είναι πρόβλημα και στις διαπροσωπικές σχέσεις, Το υπ’ αριθμόν ένα πρόβλημα που αντιμετωπίζουν πολλοί άνθρωποι είναι οι συγκρούσεις με άλλους συνανθρώπους τους. Συχνές είναι οι συγκρούσεις στην οικογένεια, στον χώρο της εργασίας, στα ποδοσφαιρικά γήπεδα, στη Βουλή κ.ά. Η έλλειψη ειρήνης μεταξύ των ανθρώπων μπορεί να οδηγήσει σε καταστροφικές καταστάσεις. Διαβάζουμε τα δράματα που εκτυλίσσονται συχνά στις οικογένειες, ακόμη και ανθρωποκτονίες. Βλέπουμε απότομη έξαρση της βίας και των εγκλημάτων σ’ όλα τα κοινωνικά στρώματα. Πολλές φορές, ακόμη και οι άνθρωποι στις εκκλησίες προκαλούν προβλήματα και δημιουργούν προστριβές και εντάσεις. Κι αντί να είναι ειρηνοποιοί, πυροδοτούν διαμάχες μεταξύ των ηγετών και των μελών της εκκλησίας. Συχνά, ακούμε θλιβερές ιστορίες διαμαχών και διχασμών στην εκκλησία για θέματα τελείως επουσιώδη.
Το έργο του Θεού έχει υποφέρει από ανθρώπους που δημιουργούν διχασμούς και ταραχές επιδιώκοντας προβολή και πρωτοκαθεδρίες, με θλιβερά αποτελέσματα. Δυστυχώς, λίγοι είναι ειρηνοποιοί στην εκκλησία. Λέγεται για έναν ποιμένα, όταν επέστρεψε σπίτι άκουσε την κόρη του να καβγαδίζει με κάποιες φίλες της και να εκστομίζουν άπρεπα λόγια μεταξύ τους. Ρώτησε, γιατί μαλώνουν. Και η κόρη, με χαμόγελο, του είπε: «Μπαμπά, δεν μαλώνουμε, απλώς παίζουμε εκκλησία!» Είναι λυπηρό όταν τα παιδιά μας επαναστατούν κι απομακρύνονται, όχι μόνο από την εκκλησία αλλά κι από τον Θεό, εξαιτίας σκανδάλων και της ηλεκτρισμένης ατμόσφαιρας σε εκκλησίες ή σε «χριστιανικές» οικογένειες.
Είπε κάποιος: «Η ειρήνη είναι το σήμα κατατεθέν των παιδιών του Θεού. Ένα άτομο που δεν είναι ειρηνοποιός, είτε δεν είναι χριστιανός είτε είναι ασυνεπής χριστιανός. Το άτομο που είναι συνεχώς διχαστικό και εριστικό, δεν είναι σε καλή σχέση με τον Θεό…Μόνο ο Θεός καθορίζει ποια είναι τα παιδιά Του. Είναι αυτοί που έχουν τα χαρακτηριστικά που περιγράφει ο Ιησούς στους Μακαρισμούς».
Η δημιουργία ειρηνικής ατμόσφαιρας στην εκκλησία, στην οικογένεια, στην κοινωνία είναι καθήκον κάθε χριστιανού Ο Ιησούς διακήρυξε: «Μακάριοι οι ειρηνοποιοί, γιατί αυτοί θα ονομαστούν γιοι του Θεού» (Ματθ. 5:9).
Ο συνειδητός Χριστιανός δημιουργεί ειρηνική ατμόσφαιρα, όπου κι αν βρίσκεται. Δεν επιδιώκει ούτε προκαλεί συγκρούσεις. Η ποιότητα της ζωής μας γίνεται μίζερη, όταν βρισκόμαστε σε σύγκρουση με τους άλλους. Δυστυχώς, πολλοί αρέσκονται να ζουν σε ατμόσφαιρα διαμάχης, αντί σε υγιή ατμόσφαιρα ειρήνης.
Εκείνοι που δημιουργούν ειρηνικές συνθήκες ονομάζονται γιοι του Θεού. Εμείς είμαστε ειρηνοποιοί ή ταραχοποιοί; Οι καβγατζήδες αμαυρώνουν την εικόνα των ακολούθων του Χριστού. Βέβαια, αυτό δεν σημαίνει ειρήνη με κάθε τρόπο και κόστος. Επειδή ο Ιησούς είπε: «Μη νομίσετε ότι ήρθα να φέρω ειρήνη πάνω στη γη. Δεν ήρθα να φέρω ειρήνη αλλά διχασμό (κείμενο: μάχαιρα)» (Ματθ. 10:34)- πρόσφατα έγραψε ενδιαφέρον άρθρο στο θέμα αυτό ο κ. Δημ. Δημηνάς. Τι εννοούσε ο Ιησούς, ο Άρχοντας τής Ειρήνης, μ’ αυτά τα λόγια; Δεν μπορούμε να ευχαριστήσουμε όλους. Η ειρήνη που ζητά ο Θεός δεν πρέπει να είναι σε βάρος της αλήθειας και της δικαιοσύνης.
Δεν πρέπει να ανεχτούμε την αμαρτία, για χάρη της ειρήνης. Ο απόστολος Παύλος προτρέπει στο Ρωμαίους 12:18, «Όσο εξαρτάται (κείμενο: ει δυνατόν) από σας, να ζείτε ειρηνικά με όλους τους ανθρώπους». Φυσικά, ορισμένες καταστάσεις το καθιστούν αδύνατο. Ο μεγαλύτερος πόλεμος είναι όταν ο άνθρωπος είναι σε πόλεμο με τον Θεό. Η ειρήνη με τον Θεό επιτυγχάνεται μόνο μέσω του Χριστού. «… έχουμε αποκτήσει ειρήνη με το Θεό μέσω του Κυρίου μας Ιησού Χριστού» (Ρωμαίους 5:1).
Σε επόμενο άρθρο θα εξετάσουμε σε τι μας επηρεάζει ο μακαρισμός αυτός.
