Του Κώστα Δαλακιουρίδη
«Είσαι περήφανος; Είσαι περήφανος που κατάφερες να αναγκάσεις ένα παιδί να νιώσει ότι η μόνη λύση είναι η αυτοκτονία;» ένα απόσπασμα από το κείμενο των φίλων του 15ετούς που αυτοκτόνησε γιατί δεν μπορούσε άλλο να ανεχθεί το μπούλινγκ από τους νταήδες της τάξης. Τα παιδιά έπιασαν ακριβώς το νόημα των νταήδων. Περηφάνια που βασανίζουν κάποιο πιο αδύνατο, ιδίως αν αυτός τύχει να είναι καλός μαθητής.
Δυστυχώς η χώρα μας είναι από τις πρωταθλήτριες στο «άθλημα». Αυτή η σκληρότητα συναντάται κυρίως στους έφηβους που καλύπτουν κάποια ανασφάλεια με την επιθετικότητα, και κυρίως σε όσους χτίζουν ένα απαιτητικό «εγώ». Είναι η ηλικία που κάποιος αναρωτιέται αν πραγματικά υπάρχει κι αφού κάποιος υποφέρει εξ αιτίας του, σημαίνει ότι υπάρχει. Είναι κάτι! Ο παραλογισμός της ετετεροεπιβεβαίωσης που λύνει το υπαρξιακό σε βάρος του άλλου. To αντίθετο πρόβλημα έχει το θύμα. Δεν μπορεί να αποκαλύψει το μπούλινγκ γιατί συντρίβεται το εγώ του κι εκεί πατάει ο νταής.
Σε εκείνη την ηλικία το παιδί ψάχνει τις ικανότητές του, που υπερτερεί ή που μειονεκτεί σε σχέση με άλλα για να δει που θα διοχετεύσει την επιθετικότητά του για να ανεβεί στα μάτια των φίλων του και κυρίως του εαυτού του. Ψάχνει για πρότυπα να ακολουθήσει.
Αλλά τι παραδείγματα να πάρει από μια χώρα όπου η μαγκιά και το νταηλίκι επιβραβεύονται κι αυτό το βλέπουμε σε όλες τις εκφάνσεις της δημόσιας ζωής και ιδίως στην πολιτική όπου αλίμονό σου αν είσαι ήπιων τόνων. Θα σε κατασπαράξουν.
Τρανό παράδειγμα πολιτικού μπούλινγκ η παραπομπή σε δίκη πρώην πρωθυπουργού και ανωτάτου δικαστικού κ. Πικραμένου. Κάποιος ή μάλλον κάποια που βρέθηκε σε σχέση ισχύος αποφάσισε να του κάνει τη ζωή μαύρη κι εκμεταλλεύτηκε εκ του ασφαλούς αυτή τη δυνατότητα για να τον κάνει να κλάψει.
Και το πιο μεγαλοπρεπές μπούλινγκ που θα το πληρώνει η Ελλάδα για χρόνια. Ένας Νάρκισσος που θεωρούσε τον εαυτό του τον μεγαλύτερο οικονομολόγο της Ευρώπης νόμισε θα κάμει μπούλινγκ στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Ακόμα τον πληρώνουμε!
Τώρα εκσυγχρονιστήκαμε. Έχουμε και αναγνωρισμένη ομάδα μπούλινγκ και κανείς δεν τολμά να τη συμμαζέψει. Απειλεί συμβολαιογράφους, πολιτικούς, εφημερίδες, και η κυβερνητική αλλά και κοινωνική ανοχή τον αποχαλίνωσε. Το όνομα αυτής: Ρουβίκωνας!
Κώστας Δαλακιουρίδης
