Του Κώστα Δαλακιουρίδη
Τέτοιες μέρες πριν πενήντα ένα χρόνια οι αστροναύτες του Απόλλων 11 επέστρεφαν στη γη μετά από ένα μικρό περίπατο στη Σελήνη.
Φυσικά σε τέτοιες αποστολές προβλέπονται τα πάντα αλλά το απρόβλεπτο και το ανθρώπινο λάθος καιροφυλακτεί. Το τίμημα συνήθως είναι θάνατος. Υπάρχει όμως κάτι χειρότερο Από ένα σφάλμα του υπολογιστή να μείνουν χαμένοι στο διάστημα με όλες τις τραγικές επιπτώσεις.
Γι αυτό η ανθρωπότητα κρατούσε την ανάσα της καθώς ο θαλαμίσκος φάνηκε να κατεβαίνει και την τελευταία στιγμή άνοιξαν τα αλεξίπτωτα για να προσθαλασσωθεί στον Ειρηνικό ωκεανό. Γιατί εκείνη τη στιγμή δεν υπήρχαν Ρώσοι και Αμερικάνοι. Υπήρχαν τρία όντα μιας απομονωμένης φυλής στο σύμπαν που έκανε τα πρώτα της βήματα στο ηλιακό σύστημα. Η συνέχεια όμως καθυστέρησε γιατί ο επόμενος στόχος είναι πολύ πιο μακρινός: ο Άρης για τον οποίο το ταξίδι θα κρατήσει κάπου οκτώ μήνες μόνο για να πάει κανείς.
Είναι λοιπόν το διάστημα παγερό και αφιλόξενο και με τη σημερινή τεχνολογία μοιάζει με το να διασχίσει κανείς τον Ειρηνικό Ωκεανό με βαρκούλα με κουπιά.
Όμως υπάρχουν ένα σωρό τολμηροί υποψήφιοι.
Έτσι εκείνον τον καιρό ρωτήσαμε τον μπάρμπα Τάσιο.
– Ε μπάρμπα θα έμπαινες στο διαστημόπλοιο;
– Αρά εγώ δεν μπαίνω στο λεωφορείο, θα μπώ σ’ αυτό το μαραφέτι; Και μετά που νομίζεις ότι πήγαν. Ιά κρύφτηκαν σε ένα βουνό κι τσ’ χαζοί τσ’ έφαγε η αγουνία.
-Ιέτσι είναι που τα λέει του καρντάσι, πετάχτηκε ο αδελφός του ο Γιάννης.
-Καλά εδώ τους παρακολουθούσαν με τα τηλεσκόπια· μήπως πόσο μακριά είναι το φεγγάρι;
Αμ όλοι ήταν συνεννοημένοι· σι τα μας τώρα; Αρά όταν αυτοί πήγαιναν εμείς γυρνούσαμι. Κι μιτά από ποιον δρόμο πήγαν; Κι από που πέρασαν;
Βρε μπάρμπα τα πράγματα είναι απλά. Υπολόγισαν σε ποια θέση θα είναι το φεγγάρι όταν θα έφταναν υπολόγισαν με ποια γωνία θα βγουν από την ατμόσφαιρα και πήγανε συστημένοι.
Για μια στιγμή τους είδα να σκουντάει ο ένας τον άλλον.
-Πέ τουν εσύ.
-Ουόχι πέ τουν εσύ.
-Τι να μου πεί μπάρμπα Τάσιο;
-Αρά Κώστα εμείς σ’ είχαμε για έξυπνου άνθρουπου.
– Μα δεν χρειάζεται καμιά εξυπνάδα.
«Τότε πε μας, πώς τρύπ’σαν του ουρανό και πήγαν στου φεγγάρι;
Κώστας Δαλακιουρίδης
