Του Κώστα Δαλακιουρίδη
Περίσσεψε το μίσος αυτό το εργαλείο για όφελος κάποιων. Βλέπουμε τώρα έναν οχετό μίσους να ξερνιέται από την Αλβανία με την αφορμή του φόνου ενός ομογενή. Δεν ξέρουμε τα περιστατικά αλλά αυτό που γνωρίζουμε είναι ότι οι γείτονες επιχειρούν ένα είδος εθνοκάθαρσης με στόχο της ελληνική ομογένεια κι αυτό το γεγονός είναι βούτυρο στο ψωμί τους για να εξαπολυθεί ένας διωγμός φανερός αυτή τη φορά. Ήδη στη τηλεόρασή τους άρχισαν τα όργανα ότι έχουμε λέει βλέψεις εναντίο τους. Με τέτοια υπογεννητικότητα; Μήπως τα πράγματα είναι αντίθετα;
Ο εθνικισμός είναι ένα μέσο για να σκοτώνεις κάποιον χωρίς να νιώθεις ενοχές. Δεν σκοτώνεις άνθρωπο, σκοτώνεις εχθρό. Γι αυτό και η κατασκευή εχθρών είναι ένα πρόσφορο μέσο χειραγώγησης. Αυτή τη φορά οι εχθροί είμαστε εμείς οι Έλληνες γιατί φαινόμαστε αδύναμοι. Εκεί μας κατάντησαν οι άφρονες πολιτικές ετών.
Το πρώτο πράγμα που πρέπει να έχει κανείς είναι η ασφάλεια στο εσωτερικό και εξωτερικό. Οι έμποροι όπλων και οι διαιρέτες των λαών καραδοκούν. Τα σχέδια διαμελισμού της χώρας μας και του περιορισμού της από τον Όλυμπο μέχρι το Ταίναρο, μάς είναι γνωστά. Κι ενώ αυτά έπρεπε να μας κάνουν προσεκτικούς στο χειρισμό των αμυντικών δαπανών, μερικοί τα θεώρησαν ευκαιρία πλουτισμού. Τι να το κάναμε αν μερικοί (ελάχιστοι) μπήκαν φυλακή; Η ζημιά έγινε. Κι όχι μόνο αυτό, αλλά κυριάρχησε η αντίληψη ότι το Νάτο μας εξασφαλίζει την εθνική κυριαρχία και γι’ αυτό «φάτε, πιέτε μωρ’ αδέλφια». Βέβαια αν κάποιος δεν έχει νύχια να ξυθεί και περιμένει τον άλλο να τον ξύσει δεν ξέρει τι θα του κάνει ο άλλος. Πάντως να τον ξύσει, χλωμό το βλέπουμε.
Η εξωτερική πολιτική των κρατών ξεπερνά τον νόμο της ζούγκλας. Όλα τα κράτη θέλουν να μεγαλώσουν σε βάρος των γειτόνων, όχι γιατί το θέλουν οι λαοί, αλλά οι έμποροι των Εθνών που χρησιμοποιούν ηλίθιους και φιλόδοξους για να βυθίσουν μια περιοχή στη δυστυχία. Μέχρι τώρα κρατούσαμε κάποια ισορροπία που είναι μεγάλη υπόθεση σε μια τέτοια περιοχή . Τώρα μερικοί το παίζουν μαθητευόμενοι μάγοι για προσωπική προβολή. Όμως αυτά δεν είναι παιγνίδια για παιδιά.
Το πρώτο και κύριο είναι ψυχραιμία για να μην πέσεις στην παγίδα του αντίπαλου και είναι αξιοθαύμαστος ο τρόπος που τα καταφέρνουν οι Κύπριοι. Το δεύτερο είναι να τον κάνει να νιώθει ένοχος κι εδώ προφέσορες είναι οι Ισραηλινοί με το ολοκαύτωμα. Όμως εδώ αυτά, δεν μας ενδιαφέρουν. Αυτό που μας ενδιαφέρει, είναι ότι το μίσος είναι βορβορώδες ρευστό και δεν εξατμίζεται εύκολα. Πάντα κάτι μένει και δηλητηριάζει ανθρώπινες σχέσεις. Αν όσοι έσπερναν θύελλες θέριζαν οι ίδιοι τους ανέμους θα ήταν ανεκτό. Αλλά να θερίζεις ανέμους από κάτι που δεν έσπειρες είναι παράνοια που αν δεν κρατήσεις την ψυχραιμία σου θα σε τυλίξει. Οι καιροί είναι επικίνδυνοι…
Κώστας Δαλακιουρίδης
