Του Κώστα Δαλακιουρίδη
Ένας Ρώσος, λέει το ρεπορτάζ, έχασε την πτήση του. Καθόλου σπάνιο φαινόμενο στην εποχή της ταχύτητας όπου όλοι βιάζονται να προλάβουν να κάνουν πολλά πράγματα σε λίγο χρόνο. Όμως ο εν λόγω κύριος την ώρα που οι άλλοι επιβάτες περνούσαν προς την έξοδο αυτός τα έπινε. Όταν αποφάσισε ότι έπρεπε να φύγει, το αεροπλάνο απογειωνόταν.
Τώρα αφού ήταν οξύθυμος κανονικά έπρεπε να χτυπάει το ξερό του το κεφάλι στον τοίχο. Αν ήταν στωικός θα σκεφτόταν, «εντάξει λάθος μου, θα φύγω με το επόμενο». Όμως απλά ήταν ένας ακόμα άνθρωπος που για οτιδήποτε κακό του συμβαίνει, φταίνε οι άλλοι ακόμα κι αν είναι άψυχες συσκευές που τις έκανε βίδες.
Φυσικά τον συνέλαβαν και ακόμα πιο φυσικά οι άλλοι επιβάτες δεν έδειξαν κανένα ενδιαφέρον πράγμα που δείχνει ότι ήταν συνηθισμένοι.
Δυστυχώς έτσι συμπεριφέρονται οι περισσότεροι άνθρωποι: Η ιδέα για τον εαυτό τους και η προστασία του πολύτιμου «εγώ» δεν τους αφήνουν να πουν «Έφταιξα», «λάθος μου» ή έστω «μέα κούλπα» (mea culpa) που είπε κι Αντρέας μετά το Νταβός.
Για παράδειγμα κάποιοι γνωστοί που ψήφιζαν Χρυσή Αυγή και καμάρωναν δεν αποδέχθηκαν ακόμα το λάθος τους. Άλλωστε πώς κάτι τέτοιες προσωπικότητες, με απαράμιλλη σοφία κατά τον κ. Τραμπ, θα μπορούσαν να κάνουν λάθος; Σύμφωνα με τον εν λόγω Ρώσο, κανονικά το αεροπλάνο έπρεπε να τον περιμένει πότε θα δεήσει να εγκαταλείψει το μπαρ για να επιβιβαστεί. Όμως αν ήταν μέσα στο αεροπλάνο και του έλεγαν ότι η πτήση θα καθυστερήσει για χάρη κάποιου αργοπορημένου θα ξεσπούσε «μα ποιον νομίζει ότι είναι;»
Βέβαια στο Ελλαδιστάν παλιά μερικοί υπουργοί το συνήθιζαν για να κάνουν εφέ ότι είναι κάποιοι που σταματούν τραμ και αεροπλάνα. Το ότι οι συνεπιβάτες τούς έβριζαν πατόκορφα, ούτε που περνούσε από το μυαλό τους που όλη την ώρα το χρησιμοποιούν για να αυτοθαυμάζονται!
Είναι λοιπόν εξαιρετικά δύσκολο να καταλάβεις κάποιον άνθρωπο γιατί δεν ξέρεις πω θα αντιδράσει. Αν τον παινέψεις παίρνουν τα μυαλά του αέρα. Αν τον διορθώσεις κατεβάζει τα μούτρα του. Αν του κάνεις άθελα κακό στο φυλάει μανιάτικα. Αν τον βοηθήσεις, ενδόμυχα σε μισεί!
Κι όμως τα πράγματα είναι απλά. Κάνουμε κάτι καλό για να βοηθήσουμε κάποιον κι όχι να ζητήσουμε κάποιο αντάλλαγμα. Κάνουμε λάθος και ζητούμε συγγνώμη γιατί είμαστε άνθρωποι κι όχι Θεοί. Όμως σκαρφιζόμαστε ένα σωρό δικαιολογίες για να προστατέψουμε τον εαυτό μας ακόμα κι όταν αυτές είναι γελοίες. Όπως κάνει ο κ. Τραμπ σε κάθε νέο τουίτερ του.
Κώστας Δαλακιουρίδης
