Του Κώστα Δαλακιουρίδη
«Θα προτιμούσα να αδικηθώ παρά να αδικήσω», έλεγε ο Σωκράτης
– Πάλι μιλάς με τον εαυτό σου;
– Είναι ο μόνος με τον οποίο δεν διαφωνώ τόσο συχνά.
– Και τι του έλεγες;
– Για τη δικαιοσύνη στην Ελλάδα. Ο μόνος τρόπος για να μην αδικηθείς, είναι να αδικήσεις! Οι πολιτικοί έκαναν τέτοιους τους νόμους ώστε οι πελάτες τους όταν αδικούν, να την γλιτώνουν.
– Μην τα ισοπεδώνουμε.
– Τότε γιατί όλοι οι εγκληματίες και οι μεγαλοαπατεώνες κάνουν το πάν να μην εκδοθούν στην αλλοδαπή όταν το αδίκημα αφορά και ξένη χώρα;
-Είναι φιλοπάτριδες;
– Κολοκύθια! Εδώ, και με τη χειρότερη ποινή εφόσον διαθέτεις τις κατάλληλες προσβάσεις ή μάλλον τον βασιλέα των προσβάσεων δηλ. το χρήμα βγαίνεις στο πιτς φυτίλι λόγω αναπηρίας. Όλο και κάποιο κουσούρι θα σε βρουν!
– Μα τι λες τώρα. Όταν πέρασα εγώ επιτροπή, που είμαι δειγματολόγιο από αρρώστιες, με βρήκαν δυνατό σαν ταύρο κι ας κάνω μισή μέρα να ανέβω μια σκάλα.
-Τότε προσπαθούσαμε να βγάλουμε πλεόνασμα. Να περνάς επιτροπή προεκλογικά!
– Τελικά ποιοι θα κρίνουν ποιος θα μένει μέσα και ποιος θα φεύγει από τις φυλακές;
– Θέλει και ρώτημα; Οι πολιτικοί! Ο τελευταίος νόμος για την αποσυμφόρηση των φυλακών ήταν πραγματικά μεγαλοφυής . Πίσω από την προφανή αφορμή, υπήρξε μια μεγαλοφυής πολιτική σκέψη: Προκειμένου να τους έχουμε στις φυλακές και να τρώνε το καταπέτασμα να τους αφήσουμε έξω να τους ταΐζουν οι πολίτες! Έτσι θα έχουμε πλεόνασμα να το μοιράσουμε για να ξαναβγούμε. Όσον αφορά τους ληστές, όσους κλέβουν θα γίνονται προλετάριοι δηλαδή πελάτες μας. Τώρα αν σκοτωθεί και κανένας συνταξιούχος, πάλι κέρδος θα έχουμε.
– Τα παραλές.
– Και δεν τελείωσα. Οι εγκληματίες τον λίγο καιρό που θα καθίσουν μέσα, θα μάθουν νέα κόλπα, θα περνούν από σεμινάρια, κι έτσι θα εκπαιδεύονται οι οι αστυνομικοί που θα τους κυνηγούν ξανά και μανά.
-Σοβαρολογείς;
-Μα έχει συνέχεια. Έτσι οι αστυνομικοί θα είναι συνέχεια απασχολημένοι για να μπορούν τα παιδιά του Ρουβίκωνα να κάνουν εξάσκηση απερίσπαστα!
– Όλο την καταστροφή φέρνεις.
– Αν σου έρθει κανένας απόφοιτος σεμιναρίων της φυλακής σπίτι το βράδυ, σου διαρρήξει την πόρτα και σε τηγανίσει σε χαμηλή φωτιά για να μαρτυρήσεις που κρύβεις λεφτά, θα σου πω εγώ.
– Μα τι λεφτά να κρύψω που χρωστάω στην μισή πόλη;
– Άντε να τον πείσεις!
– Είσαι κυνικός.
– Μάλλον ρεαλιστής.
Κώστας Δαλακιουρίδης
