Του Κώστα Δαλακιουρίδη
Είπε για το αρχαίο Θεμιστοκλή ένα πέρσης αξιωματούχος σύμφωνα με τον Πλούταρχο. Διότι ο Έλληνας δεν είναι απλός φίδι ούτε φίδι κολοβό, αλλά παρδαλό! Προσαρμόζεται με το περιβάλλον κι ελίσσεται. Δεν μπορείς να τον πιάσεις από πουθενά, αφού γλιστρά σαν χέλι.
Ο Έλληνας δεν φταίει ποτέ. Πάντα φταιν οι άλλοι κι είναι έτοιμος να φτάσει στον Άρειο Πάγο από ένα καπρίτσιο. Όχι που θα μας φάνε το δίκιο μας. Κι αν είναι πολιτικός μπορεί να ρίξει το φταίξιμο στην άλλη παράταξη κι ας προέρχεται ο ίδιος από αυτήν.
Ο Έλληνας ποτέ δεν είναι υπεύθυνος. Έχει γνώμη για όλα και την υποστηρίζει με πάθος χωρίς να έχει την ευθύνη. Κρίνει τους πάντες και τα πάντα αλλά δεν δέχεται καμιά κριτική. Είναι έτοιμος να σου υπογράψει υπεύθυνη δήλωση για να αμφισβητήσει λίγο αργότερα την ίδια την υπογραφή του. Είναι που λεν ότι ο λόγος του είναι συμβόλαιο που δεν μεταγράφηκε.
Ο Έλληνας είναι ξερόλας. Μπορεί να συζητεί με ένα ειδικό και να τον πείσει ότι δεν ξέρει τίποτε από την ειδικότητά του. Αν μάλιστα ο ειδικός τύχει να είναι γιατρός τότε αλλοίμονό του. Θα του αναφέρει περιστατικά που τον βγάζουν σκάρτο. Αν του συστήσει – ο γιατρός – να κόψει το κάπνισμα θα του αναφέρει καμιά δεκαριά μακαρίτες που δεν κάπνιζαν. Ο Έλλην δεν σηκώνει αντίρρηση.
Ο Έλληνας δεν περιμένει ποτέ στην ουρά. Θα πάει να «κάνει μια ερώτηση και νάτος τρυποκάρυδος στο γραφείο. Αν τύχει και τον υποχρεώσουν να περιμένει, θα αρχίσει να βρίζει θεούς δαίμονες, κυβέρνηση ,αντιπολίτευση που τον έχουν στην ουρά σαν γαϊδούρι. Όμως απολαμβάνει να βλέπει τους άλλους να περιμένουν.
Ο Έλληνας είναι ιδεολόγος όμως ολίγον «ποικίλος». Έχει όλα τα χρώματα και επιλέγει να βαφτεί κατά περίπτωση. Εκεί που μπορούσε να σε σκοτώσει για το Πα.σο.κ τώρα μπορεί να κάνει το ίδιο για τον Συ.ρι.ζα κι αν δεν τον ικανοποιήσει μπορεί να τον δει κανένας και στη Χρυσή Αυγή. Ά όλα κι όλα. Η ιδεολογία δεν πουλιέται ούτε για όλα τα αγαθά του κόσμου. Εξαιρείται κάποιο ρουσφέτι όπως διορισμός, αναπηρική σύνταξη, τέτοια ευτελή άνευ αξίας.
Έλληνας είναι υπέρ της ευνομίας και της αυστηρής εφαρμογής των νόμων αρκεί βέβαια αυτή να μην αφορά τον ίδιο. Πρωτοπόροι κι εδώ οι βουλευτές που τους αρέσει να καταπατούν τους νόμους που οι ίδιοι ψήφισαν. Όταν ο Έλληνας παρανομεί, αισθάνεται δύο φορές Έλληνας.
Ο Έλληνας είναι εθνικά υπερήφανος και μάγκας. Δεν θέλει να τον διατάζουν Γερμανοί και Αμερικανοί . Μπορεί να ανεχθεί τη γνώμη τους μόνο αν συνοδευθεί μα κάποιο δάνειο. Γιατί πως αλλιώς θα ζήσει; Ο Έλληνας είναι ο προνομιούχος που δεν έτρωγε ποτέ βαλανίδια όπως οι κουτόφραγκοι και απαιτεί να του το αναγνωρίζουν άσχετα με τη σημερινή του κατάντια.
Θα πει βέβαια κανείς ότι έχουμε κι ένα σωρό αρετές. Αλλά κανείς δεν τις καλλιεργεί. Όλοι και ιδίως οι πολιτικοί ποτίζουν μόνο τα δέντρα με τα ελαττώματά μας . Κι εμείς τους επιβραβεύουμε με την ψήφο μας.
Αυτά σκεπτόμασταν με την ευκαιρία του νέου έτους. Πως δηλαδή θα βγει η χώρα από την κρίση με τέτοιους πολίτες (και ιδίως πολιτικούς) που έχει. Ολούθε μαυρίλα. Ευτυχώς που το 2017 δεν θα είναι ημερολογιακά δίσεκτο . Γιατί κατά τα άλλα, αστα να πάνε άστα.
Κώστας Δαλακιουρίδης.
