Σφήνες του Αφεντούλη
Ισπανοί την είδατε, αναγνώστες μου, και με την πρώτη ματιά στο μυστήριο λήμμα τού τίτλου πιάσατε να σπαζοκεφαλιάζετε περί του τι θέλει να πει ο εμπειροτέχνης αναλυτής, θείος Αφεντούλης, ξεχνώντας πως οι Ίβηρες προφέρουν το «σίγμα» ως «θήτα»;
Δικό μας, λοιπόν, το αρχαίο επίρρημα για επιγραφές όπου η πρώτη αράδα εκφέρεται εξ αριστερών προς τα δεξιά, η δεύτερη από δεξιά προς τα αριστερά και ούτω καθεξής, δίνοντας λαβή στον ευρυμαθή χαμηλοσυνταξιούχο, «Μήτσο», να χαρακτηρίσει τοιουτοτρόπως τη μετά το δημοψήφισμα συμπεριφορά του αυτοδιάθεση αιτούμενου προέδρου της Καταλονίας, Κάρλες Πουιτζντεμόν, έναντι της μητροπολιτικής κυβέρνησης του Μαριάννο Ραχόι και της φιλελεύθερης ευρωζώνης του παρόντος κατ’ επέκταση, ευλόγως διερωτώμενος:
Επαρκούν οι κυβιστήσεις να φανούν παλινδρομήσεις;
Ναι, για! Βλέπετε, με την «kolotumba» που δανείστηκε εκ της ελληνικής η «El Pais», προς σχολιασμό του όλου ζητήματος, να υπολείπεται νοημάτων έναντι του «βουστροφηδόν», κατά την ταπεινή άποψή μας, κρίναμε τη διόρθωση επιβεβλημένη κι αν πικράναμε άλλους κονδυλοφόρους, από στηλών των οποίων ο αναγνώστης προβληματίζεται αν ο Αλέξης πρωθυπουργεύει ή την ενόργανη γυμναστική, ένθα το άθλημα των κυβιστήσεων, θεραπεύει, ξύδι!
Θα τους περάσει(!), κι ο ευρυμαθής αντί να διαμαρτύρεται, αναφωνών: «Σιγά μην τρέχω στον πηγαιμό για Βάσκο αυτοδιάθεση να χάσκω. Χάθηκαν τα δικά μας δημοψηφίσματα;» κάλλιο να επιδείξει υπομονή.
Διότι, αυτό ακριβώς είχαμε κατά νου να κάνουμε, επιχειρώντας αναδρομή στο θέρος του 2015. Περίοδος μεγάλου πολιτικού προβληματισμού με κατάληξη ένα εισέτι Μνημόνιο, το τρίτο κατά σειρά, για να μην ξεχνιόμαστε, που «Μήτσος» υπενθυμίζει στο α λα Μποστ χρονικό:
«Πεζοί Καβαλάρηδες» vs «Ανίκητοι Ηττημένοι».
Ήλπιζα πως θα αφιχθώ στ’ αλόγατο καβάλα,
μα οι τιμές και στο σανό παίζανε την «τραμπάλα».
Οι φόροι ανεβαίνουνε, συντάξεις κατεβαίνουν,
και με τους πιο αδύναμους βοήθεια ν’ αναμένουν,
το σέλωσα το άλογο αλλά πολλά διόδια,
έτσι στα μέρη του Βορρά έφτασα με τα πόδια,
να ικετέψω δάνειο ή άλλες ενισχύσεις,
ανοικονόμητοι δεν ζουν, εάν δεν τους σιτίσεις.
Αφέντες Ευρωπαίοι, μπέηδες Γερμανοί,
γερό μπαξίσι θέλω, πανί ‘μαι με πανί.
Αποτέλεσμα; Με το πόνημά μας να υπερτερεί του φιλοδοξίες κινηματογραφικού φιλμ διατηρούντος «Ανίκητοι Ηττημένοι» που εμπνεύστηκε ο «πρώτη φορά αριστερά» «τσάρος», Γιάνης Βαρουφάκης, όπως προσφάτως ξαναγράψαμε, ιδού περίτρανη απόδειξη «βουστροφηδόν μετάφρασης» από τους καλούς συριζαίοι του «ΟΧΙ» του δημοψηφίσματος σε «ΝΑΙ» επανεκλογής τους, αμφιβάλλει κανείς;
Κουμπωμένοι εξακολουθείτε να εμφανίζεστε, οπότε στη μάχη τεκμηρίωσης πέφτει το σε διασκευή παλαιότερης λαϊκής επιτυχίας πασίγνωστο σουξέ της στήλης, με τον ευρυμαθή άδοντα:
Δεν ξέρω πόσα πια χρωστώ,
και κατά πού να δώσω, / με τοσοδούλα σύνταξη / πώς θα επιβιώσω;
Ήταν τα μέτρα στην αρχή / και έκτακτα τα τέλη, / γίναν τα τέλη μόνιμα / κι η σύνταξη κουρέλι.
Θυσίες επί θυσιών / κι η κρίση να μη φεύγει, / «βουστροφηδόν» ερχόμενος / ο «κόφτης» να «δουλεύει».
«Βουστροφηδόν» φτωχύναμε, / «βουστροφηδόν» κι η λύση, / όποιους μας χαρατσώσανε / κανείς να μην ψηφίσει.
Μέχρι ν’ αλλάξουν οι καιροί, / να μειωθούν οι δόσεις, / ώστε να μη γυρεύουμε / τον άρτο στις εκπτώσεις.
Και τότε επανερχόμαστε / να τους δοθεί η ψήφος, / αφού με τα «βουστροφηδόν» / θα ‘χει λυθεί ο γρίφος(!),
ντοκουμέντο αδιάσειστο που, εκ της γενικευμένης αναπαραδιάς κρίνοντας, πιστοποιεί την αναντίρρητη αλήθεια των ισχυρισμών μας, μάλιστα!…
-Ω-
