Κανένας νέος φόρος τόνιζε το 2019 αλλά και φρόντισε να βροντοφωνάξει το 2023. Παρ’ όλα αυτά, μόλις ζόρισε το θέμα του προϋπολογισμού, οι άνθρωποι του υπουργείου οικονομικών αποφάσισαν να επαναφέρουν την χειρότερη μορφή φόρου, τα τεκμαρτά. Ποτέ μέχρι τώρα το Φορολογικό Σύστημα δεν αποτέλεσε μοχλό ανάπτυξης της οικονομίας, παρά μόνο εισπρακτικό μέσον των κρατικών εσόδων
Εδώ όλα φτιάχνονται πρόχειρα και είναι ρευστά. Σήμερα έτσι, αύριο αλλιώς, ανάλογα με τον καιρό, τις σκέψεις, τις διαθέσεις, τις βλέψεις και τα συμφέροντα κάποιων. Κι ο πολίτης στη μέση, τραγικός δέκτης των επιπτώσεων αυτών των δράσεων, πολλές φορές άστοχων και παράτυπων έως παράνομων, να αμύνεται – αν μπορεί – και να προσπαθεί να γλυτώσει από τα χέρια που τον γραπώνουν και του λιώνουν τη ζωή. Κι αλλοίμονο σ’ αυτούς που δεν μπορούν να φοροδιαφύγουν – είναι η κυνική, μα απόλυτα αληθινή διαπίστωση -.
Στην εστίαση, πλήττονται κυρίως οι ατομικές επιχειρήσεις, τα μικρά επαρχιακά καταστήματα κυρίως. Τα σημεία των καιρών και των αποφάσεων που λαμβάνει η κυβέρνηση, ερμηνεύονται ως επιθετικά για να μην πω, εξοντωτικά ως προς τις μικρές και πολύ μικρές επιχειρήσεις. Να υπενθυμίσω και να ενημερώσω πως ο ο ελεύθερος επαγγελματίας δεν έχει αφορολόγητο στο εισόδημα του. Αντίθετα, ο μισθωτός με εισόδημα έως 10.920€, ο φόρος του είναι 70€.
Αυτή είναι η φορολογική δικαιοσύνη;
Πως τεκμαίρεται ότι ένα κατάστημα εστίασης σε μια ορεινή ή ακριτική ή ακόμα και αστική περιοχή έχει κέρδη;
To 2023 ανακαλύψαμε ένα νέο ηλιακό σύστημα μέσω του James Webb και ο Χατζηδάκης ανακάλυψε πως όσοι επιχειρούν κερδίζουν.
Πρέπει να γίνει κατανοητό, πως για να αντιμετωπιστεί η πραγματικά μεγάλη και συστηματική φοροδιαφυγή χρειάζονται έλεγχοι με κριτήριο το επίπεδο διαβίωσης. Η μείωση της φορολογίας των επιχειρήσεων, εφόσον θέλουμε να έχουμε ανάπτυξη της επιχειρηματικότητας, προσέλκυση ξένων επενδύσεων και οικονομική ανάπτυξη, είναι ένα πολύ υγιές μέτρο. Όσο λιγότερα παίρνει από τα παραγόμενα κέρδη ο άπληστος συνέταιρος όλων των επιχειρήσεων, μικρών και μεγάλων, δηλαδή το κράτος, τόσο καλύτερα θα πηγαίνουν οι επιχειρήσεις, τόσο πιθανότερο είναι να επενδύσουν κι άλλα χρήματα από τα κέρδη τους για να αυξήσουν την παραγωγή τους, και αυτό αυξάνει τις θέσεις εργασίας, το εισόδημα και το ΑΕΠ και τελικά τα φορολογικά έσοδα, αφού οι χαμηλότεροι συντελεστές επιβάλλονται σε μεγαλύτερο ΑΕΠ.
Παράλληλα, η μείωση των φορολογικών επιβαρύνσεων στις επιχειρήσεις περιορίζει σημαντικά τη διάθεση για φοροδιαφυγή, ειδικά αν οι ποινές για τη φοροδιαφυγή αυστηροποιούνται. Αν ο φόρος είναι μικρότερος και τα πρόστιμα μεγαλύτερα, περισσότεροι επιχειρηματίες θα προτιμούν να τον πληρώνουν και η φοροδιαφυγή θα περιορίζεται.
Πρέπει να γνωρίζουμε όλοι την πραγματικότητα, κι αυτή είναι πως εφόσον επιστρέψει ο ΦΠΑ στο 24% στα μη αλκοολούχα ποτά και ροφήματα, καθώς και στο φαγητό, τότε θα μιλήσουμε για ακρίβεια, το νούμερο ένα πρόβλημα αυτή τη στιγμή στην καθημερινότητα μας.
Πλήθος ερωτημάτων ανακύπτουν που συνδέονται με τη Φορολογία και την Οικονομία και καθορίζουν την εξέλιξη της χώρας και τη ζωή των πολιτών. Και δεν έχει κανείς το δικαίωμα να τα αγνοεί και να τα παρακάμπτει, αφού αποτελούν εθνική υπόθεση.
Ως Πρόεδρος του Σωματείου Εστίασης Κατερίνης, μέλος της συντονιστικής ομάδας του φορέα EstiasiGreece και ενεργά προβληματιζόμενος επαγγελματίας, έχω να δηλώσω ότι θα πάμε μέχρι τέλους.
Βασίλης Αγιαννίτης
