Οι παίκτες που έχουν κλειδώσει μια θέση στην τελική επιλογή και αυτοί που ερίζουν για το χρίσμα της τελευταίας στιγμής.
Η ανακοίνωση από την ΕΟΚ για τους 23 διεθνείς που συνθέτουν την προεπιλογή της Εθνικής για το Eurobasket του Σεπτεμβρίου (1-18) είχε ξεκάθαρα την υπογραφή του Δημήτρη Ιτούδη.
Το γεγονός και μόνο πως ο ομοσπονδιακός προπονητής συμπλήρωσε τη λίστα με ονόματα παιδιών που προέρχονται από την παραγωγική διαδικασία του ελληνικού μπάσκετ και είναι γεννημένα από το 2000 ως το 2003 αντανακλά τη σημασία που δίνει στην ανάγκη της συνέχειας και όχι μόνο της εφήμερης επιτυχίας σε μια διοργάνωση.
Όντως ο Δημήτρης Ιτούδης έχει σε μεγάλο βαθμό καταστρώσει τη στρατηγική του.
Την ίδια ώρα όμως φροντίζει να διαθέτει ακέραιο στο πλάι του, για όσο χρονικό διάστημα κρίνει ο ίδιος ότι χρειάζεται, το μέλλον του αντιπροσωπευτικού συγκροτήματος, έχοντας κατά νου όχι μόνο του μεγάλου ραντεβού που έρχεται, αλλά συνολικά τις υποχρεώσεις της ομάδας των ανδρών.
Είναι τεράστια ευκαιρία γι’ αυτά τα παιδιά να συνυπάρξουν σε παρκέ κι αποδυτήρια με τους εμπειρότερους, να συλλέξουν πολύτιμες πληροφορίες, να δουν πώς δουλεύουν και πώς αντιδρούν και συνολικά να πλάσουν τον χαρακτήρα τους μέσα από μια ανεπτυγμένη εθνική συνείδηση εναρμονισμένη με το ταλέντο τους.
Η λογική επιλογή της ενδεκάδας
Θα ήταν -μάλλον- ψέμα, αν γράφαμε πως ο Ιτούδης σκοπεύει να έχει μαζί του κάποια εξ αυτών των παιδιών, ένα ή περισσότερα.
Πρόκειται για παίκτες, η πλειονότητα των οποίων ψάχνει μονιμοποίηση στο ροτέισον των συλλόγων που ανήκουν.
Είναι, αντιθέτως, αληθές ότι εφόσον κάποιος μπει στον κόπο να χωρίσει την προεπιλογή ανά θέση, θα αντιληφθεί γρήγορα – γρήγορα πως τα κουκιά για την ομάδα που θα ταξιδέψει γι’ αρχή στο Μιλάνο για τα πέντε παιχνίδια της πρώτης φάσης απέναντι σε Κροατία (2/9), Ιταλία (3/9), Μεγάλη Βρετανία (5/9), Ουκρανία (6/9) και Εσθονία (8/9), είναι μετρημένα.
Στον “άσο” οι Νικ Καλάθης και Κώστας Σλούκας έχουν κλειδωμένη την κοινή παρουσία τους.
Μάλιστα οι δυο τους είτε θα εναλλάσσονται στο κουμάντο είτε θα παίζουν μαζί, μένοντας στο παρκέ περισσότερα από 25 λεπτά ο καθένας.
Το “2” φέρει ξεκάθαρα το όνομα του -απαραίτητου εκτελεστή- Τάιλερ Ντόρσεϊ από τη στιγμή που ο ομογενής δήλωσε διαθέσιμος έχοντας ήδη διευθετήσει το ανοικτό ζήτημα του συμβολαίου του.
Σε συμπληρωματικό ρόλο προβλέπεται να βρίσκεται ο Γιαννούλης Λαρεντζάκης, ο “καμικάζι” που κάθε προπονητής χρειάζεται σε τουρνουά με απρόβλεπτες συνθήκες.
Οι δύο γνώριμοι “Παπ” του ελληνικού μπάσκετ, Κώστας Παπανικολάου και Ιωάννης Παπαπέτρου, είναι επίσης ακλόνητοι στο “3”, τη στιγμή που ο -πάντα παρών- Γιάννης Αντετοκούνμπο θα φορτωθεί το μεγαλύτερο βάρος της θέσης “4”, αλλά ως ο απόλυτος all around σταρ που -καλύπτοντας όλες τις ευθύνες και τους χώρους- θα έχει το ελεύθερο να “τρέχει” μπάλα και γήπεδο, να διαβάζει και να μοιράζει το παιχνίδι.
Γενικότερα να ηγείται, κάνοντας όλα όσα ακριβώς ξέρει και έχει συνηθίσει να κάνει στο NBA.
Ο αδερφός του Θανάσης θα είναι, φυσικά, το alter ego του Greek Freak στην ίδια θέση, για να τον ξεκουράζει ή να τον προστατεύει από τη φθορά των φάουλ, ενόσω ο Δημήτρης Αγραβάνης (ελλείψει του Ντίνου Μήτογλου που περιμένει την τιμωρία του) θα είναι ο ψηλός που με το αξιόπιστο σουτ του από την περιφέρεια θ’ ανοίγει χώρους όταν απαιτείται.
Ταυτόχρονα θα ‘ναι αυτός που θα εναλλάσσεται μεταξύ των δύο θέσεων της φροντ λάιν, αφού σε συγκεκριμένες περιστάσεις και σχήματα μπορεί, άνετα, να καλύψει το “5”.
Εκεί δηλαδή που θα δεσπόζει η πληθωρική παρουσία του Γιώργου Παπαγιάννη, συνδυαστικά με το δυναμικό παιχνίδι του Κώστα Αντετούνμπο πάνω από τη στεφάνη.
Το δίλημμα του Ιτούδη
Μετρώντας τους παραπάνω, βγαίνουν έντεκα.
Ο δωδέκατος είναι, επί της ουσίας, η μοναδική εκκρεμότητα που μοιάζει να υπάρχει τούτη τη στιγμή.
Διότι ο Δημήτρης Ιτούδης θα κληθεί ν’ αποφασίσει όσο προχωρά η προετοιμασία που αρχίζει τη Δευτέρα 1η Αυγούστου, αν θα πάει μ’ έναν τρίτο γκαρντ – δημιουργό ή θα προτιμήσει έναν διαφορετικό τύπου περιφερειακό, πιο ψηλό που θα μπορεί να πηγαινο-έρχεται μεταξύ του 2 και του 3.
Στην πρώτη εκδοχή, ο Λευτέρης Μποχωρίδης, ο Μιχάλης Λούντζης και ο Δημήτρης Μωραΐτης φαίνεται πως είναι οι υποψήφιοι για το χρίσμα.
Ο πρώτος και ο δεύτερος κουβαλούν το αβαντάζ των παραστάσεων από την EuroLeague, ο τρίτος όμως είναι ένας παίκτης που υπολογίζεται εξίσου από τον ομοσπονδιακό προπονητή, διαθέτοντας πιο αξιόπιστο σουτ απ’ έξω.
Στη δεύτερη εκδοχή, ο Παναγιώτης Καλαϊτζάκης “παίζει” μάλλον μόνος του.
Ο 23χρονος γκαρντ έκανε το step up στη λιθουανική Λιετκαμπέλις και υπογράφοντας στον Παναθηναϊκό ανεβαίνει αυτομάτως επίπεδο, αναζητώντας μονιμοποίηση στην ελίτ.
Ο Ιτούδης τον εμπιστεύτηκε στο επίσημο ματς με τους Βρετανούς (9’50”) δίνοντας του έναν κομβικό αμυντικό ρόλο (πίεση πάνω στην μπάλα), αλλά σίγουρα τα δεδομένα πλέον είναι πολύ πιο περίπλοκα.
Απλώς το μεγάλο κορμί του και τα μακριά άκρα του ίσως είναι χρήσιμα απέναντι σε επιθετικά γκαρντ.
Σε κάθε περίπτωση η δουλειά στην προετοιμασία θα ξεδιαλύνει μέρα με τη μέρα τα πράγματα, στη διάρκεια της οποίας ο κάθε παίκτης (από τον παλιότερο ως τον βενιαμίν) θ’ αποδείξουν ότι αξίζουν την κλήση, διεκδικώντας ενδεχομένως το δικαίωμα να κερδίσουν κάτι παραπάνω.
Αρκεί φυσικά να μην προκύψουν αναπάντεχα εμπόδια που θα φρενάρουν τη συνολική προσπάθεια και θ’ αναγκάσουν το νέο τεχνικό τιμ της Εθνικής, παρόντος του Τζος Οπενχάιμερ, να τσαλακώσει το χαρτί με το βασικό πλάνο και να οδηγηθεί στην ενεργοποιήσει εναλλακτικών σχεδίων.
