Το σχέδιο του Ισραήλ για την έξωση των Παλαιστινίων από τις πατρογονικές τους εστίες δεν είναι πρόσφατο. Υπήρξε στόχος των Ισραηλινών από την εποχή ίδρυσης του κράτους τους (1948). Μεθοδικά και με την ισχύ που διέθεταν οι ιθύνοντες, πολιτική και οικονομική, προχώρησαν στην απώθηση των γηγενών μέσω αγορών ακινήτων ή βίαιου περιορισμού τους. Για να ολοκληρωθεί όμως το σχέδιο έπρεπε να διωχθούν οι Παλαιστίνιοι εκτός συνόρων της χώρας. Την πραγμάτωση του σχεδίου διευκόλυνε η μη αναγνώριση του κράτους του Ισραήλ από φανατικούς Παλαιστίνιους. Αυτούς αξιοποίησαν οι Ισραηλινοί, ώστε να αδράξουν την ευκαιρία. Η επίθεση κατά αμάχων, ο φόνος 1.200 και η αρπαγή ομήρων έδωσε πρώτης τάξεως αφορμή για γενικευμένη επίθεση κατά της Γάζας. Αν για την κατάπαυση του πολέμου στην Ουκρανία έγιναν κάποιες διαβουλεύσεις, δεν πρόκειται να συμβεί το ίδιο και για τη Γάζα. Είναι έκδηλη η διάθεση των Ισραηλινών να απωθήσουν εκτός συνόρων και τον τελευταίο Παλαιστίνιο!
Πάντως έχουν την «καλή» διάθεση να προειδοποιούν τους στη συντριπτική πλειοψηφία αμάχους αντιπάλους τους ότι επίκειται επίθεση του στρατού και τους καλούν να εγκαταλείψουν τις εστίες τους. Να τις εγκαταλείψουν, για να πάνε πού; Υπόσχονται ότι θα τους παρασχεθεί υλική βοήθεια καθ’ όδόν, ασφαλώς εκτός συνόρων Ισραήλ, εκεί που διανέμεται υπό την επίβλεψη ανθρώπων των ΗΠΑ και οι Ισραηλινοί έκαναν το παν από την έναρξη της επιχείρησης να μη προωθείται αυτή στη Γάζα. Έγινε γνωστό ότι ήδη περί τις 450.000 Παλαιστίνιοι πήραν τον δρόμο προς νότο με διάφορα μέσα. Άλλοι φαίνεται να αδυνατούν ή είναι αποφασισμένοι να μην εγκαταλείψουν τις εστίες τους προσφερόμενοι για ολοκαύτωμα. Ασφαλώς με τη λήξη της επιχείρησης δεν πρόκειται να μείνει κανείς από αυτούς ζωντανός.
Ακούστηκαν κατά καιρούς ότι οι ΗΠΑ αναζητούν λύση με την εγκατάσταση των προσφύγων σε χώρα Αφρικής ή Μέσης Ανατολής. Αυτό επιβεβαιώνει ότι αποδέχεται η φαινομενικά πανίσχυρη χώρα το σχέδιο έξωσης και δεν φέρνει αντίρρηση! Το θλιβερό είναι ότι για τους Παλαιστίνιους δεν δείχνουν πραγματικό ενδιαφέρον ούτε οι Αραβικές χώρες. Παρά τους κατά καιρούς λεονταρισμούς έχουν την αίσθηση οι ηγέτες τους ότι το Ισραήλ είναι πανίσχυρο και η διατήρηση των καθεστώτων οφείλεται στον φιλοδυτικό τους προσανατολισμό. Ο Άσαντ, που τοποθετήθηκε στην εσφαλμένη πλευρά της ιστορίας είχε άδοξο τέλος εξουσίας. Γι’ αυτό και ο σεΐχης του Κατάρ, που συνέβαλε οικονομικά στον εξοπλισμό του στρατού των δολοφόνων, οι οποίοι αιματοκύλισαν τη Μέση Ανατολή, έσπευσε να δωρίσει στον νέο πρόεδρο των ΗΠΑ αεροπλάνο, που εκείνος το βρήκε αρκετά μεγάλο για προσωπική του χρήση. Αυτό το πανάκριβο δώρο δεν προφύλαξε το Κατάρ από την πρόσφατη επίθεση του Ισραήλ με δικαιολογία ότι φιλοξενεί στο έδαφός του πρόσωπα της Χαμάς. Βέβαια η μουσουλμανική βάση «βράζει» και απρόβλεπτες θα είναι οι εξελίξεις στο μέλλον, ιδίως αν ενταθούν τα προβλήματα, που ήδη αντιμετωπίζουν στο εσωτερικό τους οι ΗΠΑ.
Η ΕΕ έχοντας επικεντρώσει την προσοχή της στον πόλεμο της Ουκρανίας, για τη συνέχιση του οποίου δαπάνησαν οι χώρες της τεράστια ποσά σε βάρος των οικονομιών τους, περιορίστηκε σε μικρή σχετικά βοήθεια προς τους Παλαιστίνιους (περίπου 1,5 δις €) αγνοείται όμως αν αυτή έφθασε στο σύνολο στον προορισμό της. Σε αντίθεση προς τις σχεδόν ομόφωνες αποφάσεις για ολοένα και πρόσθετες κυρώσεις κατά της Ρωσίας, οι φωνές διαμαρτυρίας κατά της γενοκτονίας (αυτός είναι ο ορθός όρος) είναι υποτονικές με εξαίρεση την Ισπανία. Το εντυπωσιακό είναι ότι ο ηγέτης της Ουγγαρίας, που προβάλλεται από διαφόρους κύκλους ως πατριώτης και εμπόδιο στην περαιτέρω κατρακύλα της ΕΕ είναι θερμός υποστηρικτής του Νετανιάχου! Και ενώ Ευρωπαίοι και Αμερικανοί έσπευσαν να αποκλείσουν τη Ρωσία, μετά την εισβολή στην Ουκρανία, από κάθε είδους αθλητική διοργάνωση και από τον πανευρωπαϊκό μουσικό, υποτίθεται, διαγωνισμό, στον οποίο όμως μετέχει το Ισραήλ, λίγες είναι οι φωνές που ζητούν να αποκλεισθεί και το Ισραήλ. Όχι βέβαια πως οι λαοί δεν συμφωνούν με τη λήψη τέτοιας απόφασης απλά οι διοργανωτές είναι υποχείρια του πανίσχυρου σιωνισμού, που επιβάλλει διεθνώς τις απόψεις του.
Θεωρήθηκε έκπληξη η λήψη απόφασης στον ΟΗΕ με την ευρεία πλειοψηφία 145 χωρών για συμμετοχή του κράτους της Παλαιστίνης στην προσεχή σύνοδο του οργανισμού. Αλλά πολλές από τις χώρες που υπερψήφισαν την πρόταση δεν έχουν αναγνωρίσει το κράτος. Άραγε κατά την προσεχή σύνοδο του ΟΗΕ θα έχει απομείνει ζωντανός Παλαιστίνιος στη Γάζα; Βέβαια υπάρχουν ακόμη Παλαιστίνιοι στη Δυτική όχθη του Ιορδάνη και σε κάποιους θύλακες, όπως αυτός της Ναμπλούς, της Νεαπόλεως των ελληνιστικών χρόνων. Επομένως οι Ισραηλινοί έχουν και άλλο «θεάρεστο» έργο να επιτελέσουν. Να σημειωθεί ότι μεταξύ των ελαχίστων χωρών, που καταψήφισαν την πρόταση ήταν, πέραν του Ισραήλ, οι ΗΠΑ, η Παραγουάη και δύο άλλες χώρες, άγνωστο πού ευρισκόμενες. Μεταξύ αυτών, που απείχαν από την ψηφοφορία ήταν και η Αλβανία και το ψευδώνυμο γειτονικό μας κράτος. Δεν είναι λοιπόν η Τουρκία που τις ελέγχει, όπως αφελώς διατείνονται κάποιοι στη χώρα μας, αλλά ο Σόρος.
Το ενδιαφέρον των ΗΠΑ για την «επίλυση» του παλαιστινιακού οφείλεται στην απληστία πανισχύρων οικονομικών συμφερόντων, να επωφεληθούν από την ερήμωση της περιοχής. Έχουν γραφεί κατά καιρούς κείμενα ενημερωτικά για τον σχεδιασμό ανοικοδόμησης της ερειπωμένης Γάζας και τη μετατροπή της σε θέρετρο για ισχυρά βαλάντια. Αυτό ομολόγησε κυνικότατα πρόσφατα υπουργός του Ισραήλ, ο οποίος δήλωσε ότι η Γάζα είναι «χρυσωρυχείο» και η χώρα του βρίσκεται σε επαφή με επενδυτές από τις ΗΠΑ για την αξιοποίηση της περιοχής, μετά την αποχώρηση βέβαια των κατοίκων της. Ο υπουργός συγκαταλέγεται μεταξύ των αποκαλουμένων «ακροδεξιών» από κάποιους, που αισθάνονται ότι κατ’ αυτόν τον τρόπο ελαφρώνουν τη συνείδησή τους. Και έσπευσε Έλληνας υπουργός στον ορυμαγδό των γεγονότων να πλέξει το εγκώμιο του Ισραήλ ως της μόνης δημοκρατικής χώρας στη Μέση Ανατολή και αληθινού φίλου της χώρας μας. Και εμείς θλιβόμασταν, όταν στο μάθημα της ιστορίας διδασκόμασταν ότι, όταν οι πρόγονοί μας ξεσηκώθηκαν κατά του σουλτάνου για την απόκτηση ελευθερίας, οι τότε ισχυροί πήραν το μέρος των κατακτητών μας. Πάντοτε θα υπάρχουν πολλοί με το μέρος των ισχυρών και ελάχιστοι με το μέρος των αδυνάτων μεταξύ αυτών, οι οποίοι ασκούν εξουσία, καθώς δεν υπάρχει ψευδέστερο από το σύνθημα «η εξουσία πηγάζει από τον λαό».
Το υπό δουλεία Πατριαρχείο Ιεροσολύμων σιωπά αλλά και τα «ελεύθερα» επίσης. Σιωπά και το θεωρούμενο ισχυρό Βατικανό. Και όταν μιλήσουν θα περιοριστούν σε ευχολόγια.
Στη θλιβερή εικόνα υποτέλειας, υποδούλωσης και βίας, που εμφανίζει ο πλανήτης μας, το πλέον παρήγορο είναι η εναντίωση Εβραίων, εντός και εκτός του Ισραήλ, στις μεθοδεύσεις της ηγεσίας της χώρας τους. Δεν είναι βέβαια αυτοί προδότες, όσο και αν έτσι σπεύδουν να τους χαρακτηρίσουν οι ασκούντες την εξουσία και τα υποχείριά τους. Είναι άνθρωποι που δεν έχουν ακόμη απωλέσει την ανθρωπιά τους, όπως συμβαίνει με τη μεγάλη πλειοψηφία, αν όχι τη συντριπτική αυτών που ασκούν εξουσία και μάλιστα αυτών που κυριαρχούν και επιβάλουν τις απόψεις τους μέσω της ισχύος στους ασθενέστερους, ώστε να βλέπουμε στον πλανήτη να γίνονται πόλεμοι και να χύνεται άφθονο αίμα, για να αισχροκερδούν οι βιομήχανοι οπλικών συστημάτων, να συνεχίζεται η άγρια εκμετάλλευση των πλουτοπαραγωγικών πηγών των φτωχών χωρών, για να αυξάνονται τα υπερκέρδη των παντοδυνάμων οικονομικών κολοσσών και να βυθίζονται ολοένα και περισσότεροι συνάνθρωποί μας στην αθλιότητα. Και εμείς θέλοντας να αγνοούμε τα συμβαίνοντα εντείνουμε τις επιφυλάξεις μας για την αθρόα συρροή προσφύγων και αγωνιούμε για το μέλλον μας ή αδιαφορούμε παντελώς ή εκδηλώνουμε υποκριτική αλληλεγγύη.
Μήπως πρέπει να συνειδητοποιήσουμε τί ήθελε να μας πει ο Καβάφης στο ποίημά τους «Περιμένοντας τους βαρβάρους» με τον καταληκτικό στίχο «οι άνθρωποι αυτοί (οι βάρβαροι δηλαδή) ήσαν μια κάποια λύσις»!
«Μακρυγιάννης»
