Εδώ και περίπου δύο μήνες τα δύο μεγαλύτερα κόμματα της αντιπολίτευσης, ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ έχουν αναγάγει την υπόθεση της απόπειρας παρακολούθησης του τηλεφώνου του κ. Ανδρουλάκη από την Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών σε μείζον και κεφαλαιώδες και υπαρξιακό για τον ίδιο ζήτημα.
Του Αντώνιου Ι. Ζαρκανέλα *
Η Κυβέρνηση μετά την αρχική της προσπάθεια να υποβαθμίσει το θέμα παραδέχθηκε ότι έγινε παρακολούθηση μετά από αίτημα «πελάτη» της ΕΥΠ – κάποιας Δημόσιας Υπηρεσίας ή αντίστοιχης υπηρεσία άλλου κράτους με το οποίο υπάρχει σχετική συμφωνία ανταλλαγής πληροφοριών – και μετά από την προβλεπόμενη από τον νόμο άδεια – διάταξη του αρμόδιου εισαγγελέα.
Ο κ. Ανδρουλάκης δεν δέχεται να ενημερωθεί από την ΕΥΠ για το θέμα θεσμικά από τον Διοικητή της στα «ευρέα» πλαίσια του νόμου, γιατί κάτι τέτοιο δεν προβλέπεται, ούτως ή άλλως, από τον νόμο. Αντ’ αυτού φέρνει το θέμα στη Βουλή απαιτώντας όλα να βγούν στο «φως» στο όνομα της «Δημοκρατίας».
Ο ΣΥΡΙΖΑ από την άλλη πλευρά βρήκε την ευκαιρία και ενθυμούμενο το παλιό «δημοκρατικό ρεσάλτο» προς την εξουσία την εποχή των «αγανακτισμένων» και χρησιμοποιώντας παρόμοια φρασεολογία και επιχειρήματα επιχειρεί να καβαλικέψει το άλογο της εξουσίας… Και τελευταίως, χρησιμοποιώντας τα «στοιχεία» που παρουσιάζει σε δόσεις η εφημερίδα Documento και τα οποία εκ προοιμίου δέχεται ο ΣΥΡΙΖΑ ότι είναι αληθινά απαιτώντας σε δόσεις από την κυβέρνηση απαντήσεις.
Μα αφού θεωρεί «τα στοιχεία» της εφημερίδας αληθινά, που τεκμηριώνουν την αλήθεια γιατί δεν τα ζήτησε από τον σύντροφο εκδότη να τα καταθέσει στον αρμόδιο εισαγγελέα να τελειώνουμε;
Εμφανίζονται ΟΛΑ τα κόμματα να θέλουν την ΑΛΗΘΕΙΑ δεν συμφωνούν όμως και στη σύνταξη ενός κοινού πορίσματος όχι μόνον για το αν έγινε κάποια παράνομη ενέργεια από την Υπηρεσία αλλά, με την ευκαιρία αυτή, να συμφωνήσουν σε κοινές προτάσεις για την αύξηση της αξιοπιστίας, αποτελεσματικότητας και απόδοσης της.
Τα θέλουν ΟΛΑ ΣΤΟ ΦΩΣ για μια Υπηρεσία που δημιουργήθηκε και χρησιμοποιήθηκε από όλες τις ελληνικές κυβερνήσεις για να λειτουργεί, κατά το νόμο, στο σκοτάδι, στον κόσμο των πρακτόρων, στην αθέατη πλευρά του Κράτους και της κοινωνίας ακριβώς για την αποτελεσματικότερη προστασία αυτών των ίδιων τελικά. Και αυτά παρ όλη την κοινωνική ρετσινιά «του χαφιέ» που κουβαλάει η υπηρεσία αυτή με ευθύνη, κάποιων, προφανώς…
Προσβάλλονται και «επαναστατούν» τα κόμματα και οι βουλευτές όταν ο Πρόεδρος της Βουλής τους ζητάει να παραδώσουν τα κινητά αφού αυτές οι συνεδριάσεις της Επιτροπής Θεσμών και Διαφάνειας, κατά το νόμο, είναι κλειστές και απόρρητες Αλλά δεν θίγονται και δεν προσβάλλονται όταν αποσπάσματα απόρρητων συνεδριάσεων τους εμφανίζονται σαν ηλεκτρονικά «τρικάκια» στο διαδίκτυο…
Ποιο κόμμα, αλήθεια, κίνησε εσωτερικές διαδικασίες για να διερευνήσει αν βουλευτές του συνέβαλαν στην διαρροή του περιεχομένου απόρρητων κατά τον νόμο συνεδριάσεων επιτροπής της Βουλής; Εκτός και αν πιστεύουν ότι δεν τα διαρρέουν οι Βουλευτές αλλά οι εργαζόμενοι της Βουλής… Ή εκτός και αν η αίθουσα όπου συνεδριάζει η Επιτροπή της Βουλής είναι γεμάτη με «κοριούς»…
Θεωρούν τα Κόμματα και οι Βουλευτές μεγάλη προσβολή να παραδώσουν τα κινητά τους πριν μπουν στην αίθουσα συνεδριάσεων της επιτροπής αλλά δεν ιδρώνει το αυτί τους όταν «χρησιμοποιούνται» ως πηγές για την διάδοση απόρρητων συσκέψεων… μιας θεσμικά κατοχυρομένης απόρρητης διαδικασίας.
Η Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών (ΕΥΠ) είναι η μόνη κρατική υπηρεσία που ενεργεί για λογαριασμό του Ελληνικού κράτους αλλά και άλλων κρατών και διενεργεί υψίστης εθνικής ασφαλείας αποστολές κατασκοπίας και αντικατασκοπίας με την αναζήτηση, συλλογή, επεξεργασία πληροφοριών για τρομοκρατικές οργανώσεις, το οργανωμένο έγκλημα κλπ. τις οποίες γνωστοποιεί στις αρμόδιες κρατικές αρχές ή/και αντίστοιχες αρχές του εξωτερικού, που τις «παρήγγειλαν».
Ποια είναι η αποστολή και οι αρμοδιότητες της ΕΥΠ;
Η ΕΥΠ από το νόμο (Ν. 3649/2008 – ΦΕΚ 39/Α’/3.3.2008), όπως ισχύει σήμερα, έχει ως αποστολή την αναζήτηση, συλλογή, επεξεργασία κλπ. πληροφοριών σχετικών με την «…προστασία των στρατηγικών συμφερόντων της χώρας, …την πρόληψη και αντιμετώπιση δραστηριοτήτων που συνιστούν απειλή κατά του δημοκρατικού πολιτεύματος,.. της εδαφικής ακεραιότητας του Κράτους, …του εθνικού μας πλούτου, …τρομοκρατικών οργανώσεων, …ομάδων οργανωμένου εγκλήματος κλπ.».
Για πληρέστερη ενημέρωση παραπέμπεται ο αναγνώστης στην εργασία του πρώην Διοικητή της ΕΥΠ(1999-2004) και Πρέσβυ κ. Αποστολίδη Π. με τίτλο: «ΟΙ ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΩΝ ΣΤΟ ΕΘΝΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ: Η ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΤΗΣ ΕΥΠ» εκδόσεων ΕΛΙΑΜΕΠ.
Οι αρμοδιότητες της ΕΥΠ στα πλαίσια της αποστολής της είναι η αναζήτηση, συλλογή, επεξεργασία στοιχείων που ζητούν τα Υπουργεία για την πρόληψη ή αποτροπή απειλής εναντίον της εθνικής ασφάλειας, του δημοκρατικού πολιτεύματος, τη δράση τρομοκρατικών οργανώσεων… την παράνομη διακίνηση ανθρώπων, ανθρωπίνων μελών, ναρκωτικών, όπλων, πυρηνικών, ραδιο-βιολογικών και χημικών υλικών-όπλων, θέματα νομιμοποίησης εσόδων από παράνομες δραστηριότητες κλπ.
Συντονίζει τη δράση όλων των υπηρεσιών ασφαλείας της χώρας στο πλαίσιο αποφάσεων του ΚΥΣΕΑ και της Διακλαδικής Διεύθυνσης Στρατιωτικών Πληροφο-ριών (Δ.Δ.Σ.Π.), μεριμνά για την αντιμετώπιση της κατασκοπευτικής σε βάρος της χώρας δραστηριότητας, παρέχει την αναγκαία πληροφοριακή συνδρομή σε συλλογικά όργανα του Κράτους για την αντιμετώπιση κρίσεων,…συνεργάζεται με τις αντίστοιχες Υπηρεσίες άλλων χωρών και διεθνών οργανισμών…
Για ποιους «δουλεύει» η ΕΥΠ;
«Πελάτες» της ΕΥΠ είναι τα Υπουργεία, άλλοι εποπτευόμενοι από το κράτος φορείς, οργανισμοί (ΚΥΣΕΑ, ΓΕΕΘΑ, Διακλαδική Διεύθυνση Στρατιωτικών Πληροφοριών – Δ.Δ.Σ.Π.- ) και αντίστοιχες Υπηρεσίες άλλων χωρών και διεθνών οργανισμών, με τις οποίες συνεργάζεται στα πλαίσια συναφθεισών διακρατικών συμφωνιών.
Ποιοι παρακολουθούνται από την ΕΥΠ;
Θεωρητικά όλοι όσοι κατά τις παραπάνω Δημόσιες Υπηρεσίες και Αρχές, «τους πελάτες» της ΕΥΠ, θεωρούνται ύποπτοι εμπλοκής ή/και τέλεσης των παραπάνω πράξεων. Προφανώς δεν εξαιρείται κανένας από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας μέχρι τον τελευταίο πολίτη με βάση την αρχή της ισότητας των πολιτών έναντι του νόμου. Και. Βέβαια, ανάλογα με τα θέματα που χειρίζεται ο καθένας.
Πώς ασκούνται οι αρμοδιότητες της ΕΥΠ;
Η συλλογή, η επεξεργασία πληροφοριών προσωπικού χαρακτήρα και η διανομή των επεξεργασμένων πληροφοριών γίνεται στα πλαίσια του Συντάγματος και των σχετικών νόμων και των εκτελεστικών διατάξεων τους (άρθρο 5, ν. 3649/2006, Εποπτεία- Τρόπος άσκησης των αρμοδιοτήτων) μετά από αίτημα κάποιου ή κάποιων από «τους πελάτες» τις ΕΥΠ. Η ΕΥΠ μετά τη λήψη αιτήματος έρευνας οργανώνει την επιχείρηση.
Για ειδικά θέματα που σχετίζονται με τον τρόπο δράσης κατά την επιχείρηση όπως είναι η άρση του απορρήτου των επικοινωνιών (π.χ.άρση απορρήτου επιστολών και τηλεφωνικής ή άλλης επικοινωνίας, καθώς και καταγραφή δραστηριότητας προσώπων με ειδικά τεχνικά μέσα και ιδίως με συσκευή ήχου και εικόνας εκτος κατοικίας) και γενικά ο έλεγχος της νομιμότητας των ειδικών επιχειρησιακών δράσεων της ΕΥΠ γίνεται μετά από συμφωνία εισαγγελικού λειτουργού ο οποίος αποσπάται για τους σκοπούς αυτούς στην ΕΥΠ. Πέραν αυτών ο έλεγχος της τήρησης των όρων και της διαδικασίας της άρσης του απορρήτου των επικοινωνιών, γίνεται από την ΑΔΑΕ (Αρχή Διασφάλισης Απορρήτου Επικοινωνιών) χωρίς, όμως, να εξετάζεται η κρίση των αρμόδιων δικαστικών αρχών κλπ.
Συνεργάζεται η ΕΥΠ με άλλες Υπηρεσίες του Δημοσίου;
Όχι μόνον συνεργάζεται αλλά όλες οι Δημόσιες αρχές του στενότερου ή ευρύτερου τομέα (ΝΠΔΔ, ΝΠΙΔ, Οργανισμοί Τοπικής Αυτοδιοίκησης κλπ) υποχρεούνται (Αρθρο 6. Υποχρεώσεις Αρχών-Υπηρεσιών) να παρέχουν στην ΕΥΠ κάθε στοιχείο, πληροφορία και αρωγή άμεσα, χωρίς καθυστέρηση, και τηρώντας το απόρρητο της επικοινωνίας και του περιεχομένου του αιτήματος και των στοιχείων του προσωπικού που ενεπλάκη. Άρνηση, παρέλκυση, αμέλεια, ή ατελής και μη έγκαιρη ανταπόκριση στο αίτημα αρωγής και παραβίαση τήρηση του απορρήτου αποτελούν ειδικό πειθαρχικό παράπτωμα που τιμωρείται αναλόγως.
Το Καθήκον εχεμύθειας. Ακρογωνιαίος λίθος της ΕΥΠ.
Ακρογωνιαίος λίθος της ύπαρξης και λειτουργίας της ΕΥΠ και για όλο το προσωπικό της, και όχι μόνον, είναι το καθήκον εχεμύθειας (Αρθρο 14. Καθήκον εχεμύθειας) για οτιδήποτε έχει σχέση με την άσκηση των καθηκόντων του, ακόμη και όταν φύγει από την Υπηρεσία. Η δημοσιοποίηση διαβαθμισμένων εγγράφων ή στοιχείων της υπηρεσίας τιμωρείται με ποινή φυλάκισης μέχρι (10) ετών ( Αρθρα 146, 147, του Ποιν. Κώδ. 2019) και με χρηματική ποινή από 20.000,00 και μέχρι 500.000,00 Ευρώ σε καιρό ειρήνης και εν καιρώ πολέμου, παλαιότερα σε θάνατο και τώρα με ισόβια κάθειρξη.
Εν μέσω κοσμογονικών διεθνών γεγονότων, πρωτοφανών για την μεταπολεμική Ευρωπαϊκή ιστορία (στρατιωτική εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία, δραματικές ανακατατάξεις στον ενεργειακό τομέα κλπ), των καθημερινών απειλών της Τουρκίας στην Ελλάδα, οι πολιτικοί μας ομφαλοσκοπούντες αντί να ενισχύσουν και να αυξήσουν την αποτελεσματικότητά της ΕΥΠ αναλώνονται σε ένα θέμα, τις υποκλοπές που όχι μόνον δεν απαγορεύονται, αλλά αποτελούν συστατικό στοιχείο για την αποτελεσματικότητα της Υπηρεσίας αυτής.
Οι παρακολουθήσεις, οι υποκλοπές από την ΕΥΠ, όπως δείχνουν πρόσφατες δημοσκοπήσεις (π.χ. MRB, GPO…), φαίνεται να απασχολούν ένα πολύ μικρό ποσοστό, κάτω από το 5%, των Ελλήνων πολιτών. Αυτό σημαίνει ότι οι πολίτες φαίνεται να θεωρούν ότι η ΕΥΠ θα πρέπει να συνεχίσει να κάνει την δουλειά της, την εθνική της δουλειά με ηρεμία, σοβαρότητα και επαγγελματισμό, προφανώς, στα πλαίσια του Συντάγματος και των νόμων.
Η αναντιστοιχία πολιτών και πολιτικών στο θέμα αυτό αναδεικνύει την ανάγκη, την υποχρέωση των πολιτικών, αφού αναγνωρίσουν τον μοναδικό και βαθύτατα εθνικό ρόλο της Υπηρεσίας αυτής, όχι μόνον να την διαφυλάξουν αλλά και να την ενισχύσουν και να την ενδυναμώσουν ουσιαστικά αναλαμβάνοντας, εάν και όπου χρειάζεται, νέες νομοθετικές πρωτοβουλίες.
Αντώνιος Ι. Ζαρκανέλας
π. Γενικός Διευθυντής Ανάπτυξης
Νομαρχίας Θεσ/νίκης.
