Σφήνες του Αφεντούλη
Αναγνώστες μου, επειδή με τη δημοσιότητα που έχουν λάβει οι συζητήσεις του υπουργού Εθνικής Άμυνας, Πάνου Καμμένου, με έγκλειστο των φυλακών για τη γνωστή υπόθεση τού «Noor One», ο τίτλος μαρτυρεί από μόνος το περιεχόμενο της σημερινής αφήγησης του εμπειροτέχνη πολιτικού αναλυτή, θείου Αφεντούλη, πριν μπούμε στο ψητό, μισό να ξεκαθαρίσουμε ότι η διασκευή παλαιότερων σωφρονιστικών μεταδόσεων του Μποστ, όπου προσέτρεξε ο εθελοντής ρεπόρτερ της στήλης, χαμηλοσυνταξιούχος, «Μήτσος», για τους δέοντες εξάψαλμους, «ας γιούζουαλ», δεν έχει σχέση:
Ούτε με τη νομική φύση των εγκλημάτων, καθόσον κοντά τρεις τόνοι θάνατος, έτοιμος να στείλει στον άλλο κόσμο χιλιάδες άτομα νεαρής, κυρίως, ηλικίας σε Ελλάδα και Ευρώπη υπερβαίνει τα κυβικά της πένας μας, όσο να πείτε.
Ούτε, πολύ περισσότερο, με κριτική των αρμοδίων Αρχών, τη διά συντονισμένων χειρισμών των οποίων κατάσχεση του φονικού φορτίου, θα διδάσκουν πολλά χρόνια ξένες διωκτικές υπηρεσίες στα στελέχη τους, και θυμηθείτε το.
Θυμηθείτε το(!), καθόσον εμείς σκοπεύουμε να ερευνήσουμε τι σόι «μύγα» εμφιλοχώρησε στα υπουργικά τηλεφωνήματα, που «τσιμπώντας» την αντιπολίτευση, ήγειρε θύελλα διαμαρτυριών, σε Βουλή και κανάλια.
Ναι για(!), οπότε προκειμένου να μην αποβεί άκαρπη και η δική μας προσπάθεια αποκάλυψης της αλήθειας, όπως άλλων ΜΜΕ – δοξάστε μας αλλά με τα χέρια κατεβασμένα, φασκελώματα δεν δεχόμεθα! – σκεφτήκαμε να πιάσουμε το κουβάρι από το κρίσιμο ερώτημα:
Τι είναι ισόβια δεσμά.
Πάλλοντας τέλια μπουζουκιού αντιλαλούν οι νύχτες,
τα σίδερα της φυλακής ξορκίζουν ισοβίτες,
ενημέρωσε ο ρεπόρτερ, στο σημείο αυτό, αναγνώστες μου, κι ως τούτου, παρακαλούμε να επικρατήσει ησυχία μήπως κατανοήσουμε τις βαθύτερες αιτίες του πόνου στο στιχούργημα:
Ειρκτή βαριά κονόμησα, δεσμώτης διά βίου,
τι πήρα στα αψήφιστα δουλειές υπόπτου πλοίου,
κι όταν εγένετο το ντου παρ’ αξιωματούχων,
στα κρατητήρια βρέθηκα μετά φθαρμένων ρούχων.
Τραβάν συνένοχοι από δω, Θέμις τραβά απ’ την άλλη,
για να τραβώ τα πάνδεινα, να φεύγει το κεφάλι,
που ίσως χάσω, αν τα πω, άλλους αν κελαηδήσω,
γιατί, λοιπόν, στην Άμυνα να μην τηλεφωνήσω;
Να έχω μία κάλυψη εντός δεσμωτηρίου,
να μη με ψήνουν καύσωνες και τρέμω εκ του κρύου,
να αποκτήσω κουστουμιά, πιτζάμες και παντούφλες
και να γλιτώσω των παλιών πειράγματα, λεγόμενα και μπούφλες.
Να μην ωθώ να σιτιστώ, φωνάζοντας «προχώρει»,
μου λείπουνε ξυριστικά, χώρια το πανωφόρι,
χρειώδη που οι υπουργοί πρέπει να χορηγούν,
άρα προς τι οι αντίπαλοι τον Πάνο λοιδορούν;
Έλα μου, ντε, εδώ σας θέλω, ευρυμαθείς μου. Διότι, αν οι πολιτικοί μας συνεκτιμούσαν και τις ανωτέρω παραμέτρους του ζητήματος, οι διαξιφισμοί θα ήταν ηπιότεροι, αληθώς υποθέτουμε, αλλά πού;
Έτσι, τώρα που πήραμε το κολάι των αποσαφηνίσεων, υποχρέωσή μας να παρουσιάσουμε και τις εξηγήσεις του υπουργού με τον ρεπόρτερ, άδοντα:
Μπαμπέσικα με πολεμούν, τι είμαι ο Καμμένος,
Αριστεράς το στήριγμα να δέχομαι το μένος,
όλων των προκατόχων μας, που εκτός της εξουσίας,
τα πάντα θεωρούν μεμπτά και λέω επί της ουσίας:
Χρέος τού κάθε υπουργού, ν’ ακούει τους πολίτες,
κανόνος η εξαίρεση θα ‘ναι οι ισοβίτες;
Εδώ το ραπόρτο τελειώνει, αναγνώστες μου. Ωστόσο, με τους επί του θέματος πολιτικούς τόνους οξυμμένους, προβλέπουμε σύντομη επάνοδο, από «σφηνών», κι επομένως: Adieu, τα ξαναλέμε στο πλοίο!…
-Ω-
