Σας διηγούμαι εν συντομία άρθρο του Κοέλο.
Του Κων/νου Τζέκη
Κάποιος βαδίζοντας με το άλογό του έγινε θύμα τροχαίου με αποτέλεσμα να σκοτωθούν και ο αναβάτης και το άλογο.
Καθώς ανέβαινε στους ουρανούς βρήκε μπροστά του μια μεγάλη πόρτα. Ρώτησε τον φύλακα αν μπορεί να πιεί νερό αυτός και το άλογό του. Ο φύλακας του απάντησε εσείς ναι το ζώο απαγορεύεται. Πώς λέγεται αυτό το μέρος; Παράδεισος του αποκρίθηκε ο φύλακας. Αρνήθηκε να πιεί νερό και συνέχισε. Μπροστά του άλλη πόρτα. Ο φύλακας σε σχετική του ερώτηση του είπε ότι είναι ευπρόσδεκτα και τα ζώα. Αφού ήπιε νερό αυτός και το ζώο του, ρώτησε πως λέγεται αυτό το μέρος. Του αποκρίθηκαν ότι λέγεται Παράδεισος. Μα παράδεισος λέγονταν και το αφιλόξενο μέρος για τα ζώα. Γιατί δεν αλλάζετε το όνομα εκείνου του χώρου;
Δεν το αλλάζουμε του αποκρίθηκαν γιατί δεν θέλουμε εδώ κανέναν που να μην αγαπάει τα ζώα.
Μετά από αλλεπάλληλα περιστατικά επιθέσεων σε ανθρώπους από τα αδέσποτα ή δεσποζόμενα σκυλιά, θα πίστευε κάποιος αφελής ότι οι Δήμοι θα περιόριζαν τα αδέσποτα αλλά και οι κάτοχοι σκυλιών οικόσιτων θα συνετίζονταν και θα λάμβαναν επιπλέον μέτρα με στόχο αφενός τη μείωση των γεννήσεων δια των στειρώσεων και αφετέρου τον περιορισμό του κινδύνου περαστικών από τους σκύλους.
Έρχονται όμως συνεχώς νέα περιστατικά που απογοητεύουν τους αιθεροβάμονες. Σε λίγο θα έρθει και άλλο και άλλο, έως ότου η πολιτεία εγκαταλείψει την απάθειά της και τον ωχαδερφισμό της και αποφασίσει να εφαρμόσει τα ψηφισμένα μέτρα.
Έτσι μένουν γράμματα κενά διατάξεις που απαγορεύουν την επιθετική εκπαίδευση των σκύλων. Μέτρα που επιβάλλουν την εκπαίδευση σκύλων να καθηλώνουν τον εισβολέα σε ένα σπίτι και δεν θα τον κατασπαράζουν. Μέτρα που υποχρεώνει τον κάτοχο ενός οικόσιτοι ζώου να διαθέτει επαρκή βιοχώρο να εκτονώνει την ενέργειά του και δεν τον καθηλώνει σε ένα διαμέρισμα, ένα μπαλκόνι, ένα χώρο δύο επί δύο. Μέτρα που απαγορεύουν στον ιδιοκτήτη να τον εγκαταλείπει έστω και στις διακοπές στην φροντίδα της φύσης, διψασμένο, απεριποίητο και πεινασμένο. Μέτρα που επιβάλουν έλεγχο των γεννήσεων και υποχρεωτική στειρότητα των οικόσιτων. Μέτρα που επιβάλλουν την τοποθέτηση ηλεκτρονικού μέσου παρακολούθησης του ζώου. Μέτρα που επιβάλουν τη στείρωση των αδέσποτων, την υποχρέωση των ιδιοκτητών να προσκομίζουν το ζώο στα κτηνιατρεία για την ιατρική φροντίδα τους και την παρακολούθηση του ζώου ώστε να μην εγκαταλείπεται στην τύχη του αδέσποτο, ρυπαρό και πεινασμένο.
Όμως και για να έχουν οι ιδιοκτήτες εγκαταλειμμένων ζώων τον υψηλό κοινωνικό τους προφίλ μετά την εγκατάλειψη τρέχουν να ανάψουν κεριά στην εκκλησία για να έχουν το πρόσωπο του καλού και ηθικού πολίτη στην κοινωνία. Βέβαια αν θέλουν περισσότερη ενημέρωση ας διαβάσουν τον Κοέλο που αποκλείει αυτόν που δεν αγαπά τα ζώα από τον Παράδεισο, σε ένα φωτισμένο άρθρο του.
Ας είμαστε ειλικρινείς. Το ζώο συντροφιάς το θεωρούμε μέσο επίδειξης, μοντερνισμού και κοινωνικής υπεροχής. Σαν το αυτοκίνητο ας πούμε ή τις διακοπές μας στη Μύκονο. Ξεχνάμε όμως ότι είναι οργανισμός ζωντανός με διαρκείς ανάγκες, πολλές φορές με μεγάλο κόστος και με υποδομές σωστής τους διατήρησης που τα στερείται η πλειονότητα αυτών που κατέχουν ζώα συντροφιάς. Το ζώο αυτό στερημένο και κακώς εκπαιδευμένο σε κάποια στιγμή θα θυμώσει, θα βγάλει τα ζωώδη ένστικτά του θα γίνει επιθετικό. Τότε αλλοίμονο στον περαστικό, που ποιος γνωρίζει μπορεί να είναι ο ίδιος πολίτης που το εγκατέλειψε!!!.
