Σφήνες του Αφεντούλη
Βουλή εκεί; Χαμηλοσυνταξιούχος, «Μήτσος» εδώ, αισθανόμενος την ανάγκη να επικροτήσει τις άοκνες προσπάθειες απαλλαγής μας από τα ημερολόγια αφού μόλις δούμε φόρτο πολυπλόκαμων νομοσχεδίων ξέρουμε πως έρχεται καθισιό.
Τέλος επιδοκιμασιών, προς αποσαφήνιση των οποίων ακολουθούν:
Θεσμοθετήσεις βιαστικές, επείγουν οι διακοπές.
Κακά τα ψέματα, αναγνώστες μου. Αρχές τού Αυγούστου, αν ακούγατε αντιπολιτευόμενο να μιλά σε ιδιωτικό κανάλι, ίνα μη την προσφιλή έκφραση του αναπληρωτή υπουργού Υγείας, Παύλου Πολάκη, «εκτοξεύσουμε» και συνεχίσουμε την αφήγηση με μάσκες οξυγόνου, δηλητηριωδών αερίων ένεκεν, θα αποκομίζατε την εντύπωση πως τριάντα μηνών αριστερή διακυβέρνηση έφτασε να παραθερίζουν ελάχιστοι Έλληνες, επ’ ολίγον.
Αν, πάλι, εμπιστευόσασταν την πιο φιλοκυβερνητική ΕΡΤ, μάλλον θα αισθανόσασταν «μόνοι στο σπίτι», αφού όλοι οι άλλοι συντοπίτες, μην αντέχοντας τους καύσωνες, «δραπετεύσανε» σε νησιά ή βουνά και λαγκάδια, θα σας γελάσουμε, άγνωστες οι προτιμήσεις ενός εκάστου των παραθεριστών γαρ.
Αντικρουόμενες οι εκτιμήσεις, το λοιπόν, κι άντε μετά η πένα τού εμπειροτέχνη πολιτικού αναλυτή, θείου Αφεντούλη, να βρει βάση στήριξης των επί του θέματος συλλογισμών, όταν μάλιστα φθινοπωριάζει, η ζωή φαρμάκια στάζει, έξοδα πολλά ο χειμώνας και θα χρειαστεί αγώνας.
Αδιέξοδο, μεγάλο αδιέξοδο, αναγνώστες μου, που, ευτυχώς, έσπευσε να άρει ο «Μήτσος» διερωτώμενος: «Χάθηκε να γνωμοδοτήσετε βάσει δείγματος Βουλής, όπου κάθε καλοκαίρι τα “παιδιά” ξεκουράζονται “επ’ αρκετόν!!!”, με ευκόλως εννοούμενα θα ασχολούμαστε τώρα;».
Έτσι, η προτροπή έγινε αμέσως και ασμένως αποδεκτή, μάρτυς μας και:
Η σχόλη του Μορμόλη.
Παραμονές Χριστουγέννων του 2014, τη Βουλή απασχολούσε έμπλεο τροπολογιών νομοσχέδιο του τότε υπουργού Υγείας, Μάκη Βορίδη, όταν η βουλευτής επικρατείας των καλών συριζαίων, Μάνια Παπαδημητρίου, που είχε επισκεφτεί παιδιά ενός κατώτερου Θεού σε φτωχικές πλατείες των Αθηνών, Ομόνοια, Εξάρχεια, Φωκίωνος Νέγρη κ.λπ., αναφέρθηκε στον ήρωα του παραμυθιού, κατά την αγόρευσή της, το θυμάστε;
Αν όχι, «ανεξαρτήτως κουβέρνου, με το που φανεί αργία τσουπ και η τροπολογία» αποκρίθηκε, ο «Μήτσος», και με το δίκιο του, ασφαλώς, αφού το φιλελεύθερο παρελθόν προσομοιάζει χαρακτηριστικά με το «δεύτερη φορά αριστερά» παρόν των προ θερινών διακοπών συζητήσεων νομοσχεδίων επί θεμάτων Παιδείας, Υγείας και Ενημέρωσης.
Όπου, αντί να βρεθεί κοινός τόπος αρτιότερης λειτουργίας των Πανεπιστημίων και οργάνωσης της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας ή δικαιότερης νομής της διαφημιστικής πίτας των ΜΜΕ, τα «αίματα άναψαν», λόγω «αριστείας».
Ναι, για(!), ας όψεται προεδρικό διάταγμα που προβλέπει να ορίζονται σημαιοφόροι των δημοτικών σχολείων αλλά με κλήρωση μεταξύ των μαθητών της έκτης τάξης αντί της βάσει υψηλοτέρων επιδόσεων πατροπαράδοτης αναθέσεως του καθήκοντος.
Αποτέλεσμα; Ο «Μήτσος» βρήκε πάτημα να επαινέσει εαυτόν, σε διασκευή πασίγνωστης επιτυχίας, άδων:
Ο πιο καλός ο μαθητής.
ήμουν τής έκτης τάξης
και τη σημαία κράταγα
σ’ όλες τις παρελάσεις.
Ωστόσο, τι κι αν τέλειωσα
μ’ άριστα το σχολείο,
τι κι αν «φυτό» καθόμουνα
στο πρώτο το θρανίο;
Δεκάρια στα τετράδια
θαυμάζουν τα εγγόνια
και από «μπουναμά» μηδέν,
τα τρώνε τα Μνημόνια.
Τι θέλανε οι δάσκαλοι
να ‘μαι σημαιοφόρος
αντί να με διδάξουνε
πώς αίρεται ο φόρος,
διδασκαλία που μιας και τα σχολεία ανοίγουν από Δευτέρα, θα συνεχίσουμε με το πρώτο κουδούνι, αναγνώστες μου, γεια σας.
Γεια σας και «χρονιά με αριστεία», συγγνώμη, «καλή τύχη» στα παιδιά σας, μάλιστα!…
-Ω-
