«Θα ήταν αφελές να πιστεύουμε ότι αυτές οι ευρωεκλογές δεν αφορούν το πολιτικό σκηνικό στην Ελλάδα. Στο ΠΑΣΟΚ πιστεύουμε ότι η αλλαγή στην Ελλάδα είναι αλληλένδετη με την αλλαγή στην Ευρώπη» υπογραμμίζει, στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, ο Γιάννης Μανιάτης, πρώην υπουργός Ενέργειας και νυν υποψήφιος Ευρωβουλευτής του ΠΑΣΟΚ-Κινήματος Αλλαγής. Τονίζει πως «χρειαζόμαστε μια ισχυρή προοδευτική αντιπολίτευση στη χώρα μας, και για αυτό παλεύουμε, με απτά αποτελέσματα ήδη από σήμερα. Όσο χρειαζόμαστε και μια ισχυρή παρουσία των προοδευτικών δυνάμεων στο Ευρωκοινοβούλιο, της μεγάλης οικογένειας των Ευρωπαίων Σοσιαλιστών, στην οποία ανήκουμε με περηφάνια».
Ο κ. Μανιάτης θεωρεί κρίσιμες τις Ευρωεκλογές εξηγώντας ότι η βασική διακύβευση είναι αν θα καταφέρει να ανταποκριθεί στις μεγάλες κρίσεις και προκλήσεις της εποχής μας -στη γεωπολιτική αστάθεια, στην κλιματική κρίση, στην ενεργειακή κρίση, στις πληθωριστικές πιέσεις- ή θα διαψεύσει τον λόγο ύπαρξής της. «Και ο λόγος της ύπαρξής της είναι η διατήρηση της ειρήνης στην ήπειρό μας, ένα πλαίσιο προστασίας και ασφάλειας, αλλά και υψηλών επιπέδων κοινωνικής συνοχής και κοινωνικής δικαιοσύνης, καθώς και μια αναβαθμισμένη γεωπολιτική θέση. Αυτά είναι τα διακυβεύματα των ευρωεκλογών για όλους εμάς που αισθανόμαστε τόσο Έλληνες όσο και Ευρωπαίοι πολίτες», προσθέτει.
Καταλογίζει στην ευρωπαϊκή συντηρητική Δεξιά την ευθύνη για την διαφαινόμενη άνοδο των ακροδεξιών κομμάτων καθώς καταλογίζει πώς υιοθέτησε πολλές από τις θέσεις της Ακροδεξιάς, υποτίθεται για να την αναχαιτίσει. «Αυτή η λογική λοιπόν ευνοεί την άνοδο της Ακροδεξιάς, αλλά δεν την προκαλεί. Την προκαλούν οι πολιτικές που οξύνουν τις ανισότητες και τις ανασφάλειες», επισημαίνει ο υποψήφιος ευρωβουλευτής του ΠΑΣΟΚ -ΚΙΝΑΛ.
Αναδεικνύει ως καθοριστικό παράγοντα για την ασφάλεια της Ευρώπης την ενεργειακή της ασφάλεια μαζί με την Πράσινη Μετάβαση, στην οποία η Ευρώπη κινείται σε πρωτοποριακές κατευθύνσεις. «Τι χρειάζεται να γίνει όμως; Πρώτον, να εκμεταλλευτούμε τις δικές μας βιώσιμες ενεργειακές πηγές. Δεύτερον, χρειαζόμαστε συνέργειες σε ευρωπαϊκό επίπεδο για να γίνει η Ευρώπη παγκόσμια πρωταθλήτρια στην παραγωγή καινοτομίας και προϊόντων που συνδέονται με την Αειφόρο Ανάπτυξη και την πράσινη μετάβαση – όπως το πέτυχε στον τομέα της αεροναυπηγικής. Και τρίτον, βέβαια, χρειάζεται να βρούμε μια νέα ισορροπία ανάμεσα στην πράσινη πολιτική και στην προστασία της αγροτικής παραγωγής», σημειώνει ο Γιάννης Μανιάτης.
Ακολουθεί ολόκληρη η συνέντευξη του Γιάννη Μανιάτη στο ΑΠΕ-ΜΠΕ και τον δημοσιογράφο Μιχάλη Μιχαήλ:
ΕΡ: Ποια είναι η διακύβευση των Ευρωεκλογών, κ. Μανιάτη; Οι προκλήσεις και τα διλήμματα για το μέλλον της Ευρώπης ή οι πολιτικοί συσχετισμοί στην Ελλάδα;
ΑΠ: Θα ήταν αφελές να πιστεύουμε ότι αυτές οι ευρωεκλογές δεν αφορούν το πολιτικό σκηνικό στην Ελλάδα. Θα ήταν όμως επικίνδυνο να πιστέψουμε ότι δεν αφορούν το μέλλον της Ευρώπης. Γιατί το αφορούν βαθύτατα, υπαρξιακά θα έλεγα. Η Ευρώπη σήμερα βρίσκεται σε ένα σταυροδρόμι. Ή θα καταφέρει να ανταποκριθεί στις μεγάλες κρίσεις και προκλήσεις της εποχής μας -στη γεωπολιτική αστάθεια, στην κλιματική κρίση, στην ενεργειακή κρίση, στις πληθωριστικές πιέσεις- ή θα διαψεύσει τον λόγο ύπαρξής της. Και ο λόγος της ύπαρξής της είναι η διατήρηση της ειρήνης στην ήπειρό μας, ένα πλαίσιο προστασίας και ασφάλειας, αλλά και υψηλών επιπέδων κοινωνικής συνοχής και κοινωνικής δικαιοσύνης, καθώς και μια αναβαθμισμένη γεωπολιτική θέση. Αυτά είναι τα διακυβεύματα των ευρωεκλογών για όλους εμάς που αισθανόμαστε τόσο Έλληνες όσο και Ευρωπαίοι πολίτες.
ΕΡ: Γιατί κατά τη γνώμη σας η προεκλογική εκστρατεία έχει πολύ εσωτερική κομματική αντιπαράθεση και λίγη ευρωπαϊκή ατζέντα; Είμαστε, ως Ελλάδα, πάντα η εξαίρεση;
ΑΠ: Αυτή την ερώτηση θα έπρεπε να την απευθύνετε στους αγαπητούς υποψηφίους της ΝΔ και του ΣΥΡΙΖΑ. Τα δύο κόμματα, για τους δικούς του λόγους το καθένα, υποβαθμίζουν τα μεγάλα ευρωπαϊκά διακυβεύματα που αναφέραμε για λόγους μικροπολιτικής. Η μεν ΝΔ προκειμένου να συσπειρώσει το προνομιακό συντηρητικό ακροατήριό της, επικαλούμενη αλαζονικά ότι ένα κακό αποτέλεσμα για την Κυβέρνηση θα είναι ένα κακό αποτέλεσμα για τη χώρα. Ο δε ΣΥΡΙΖΑ ψαρεύοντας στα θολά νερά του αντισυστημισμού, σε μια προσπάθεια να ξαναβρεί πολιτική ταυτότητα. Ενάντια σε αυτές τις λογικές, εμείς στο ΠΑΣΟΚ πιστεύουμε ότι η αλλαγή στην Ελλάδα είναι αλληλένδετη με την αλλαγή στην Ευρώπη. Χρειαζόμαστε μια ισχυρή προοδευτική αντιπολίτευση στη χώρα μας, και για αυτό παλεύουμε, με απτά αποτελέσματα ήδη από σήμερα. Όσο χρειαζόμαστε και μια ισχυρή παρουσία των προοδευτικών δυνάμεων στο Ευρωκοινοβούλιο, της μεγάλης οικογένειας των Ευρωπαίων Σοσιαλιστών, στην οποία ανήκουμε με περηφάνια.
ΕΡ: Σας προβληματίζει η διαφαινόμενη άνοδος της Ακροδεξιάς και πώς νομίζετε ότι πρέπει να αντιμετωπιστεί; Τι λένε οι Σοσιαλδημοκράτες; «Το «πιο Δεξιά για να μην έρθει η Ακροδεξιά» κάποιων συντηρητικών πώς το σχολιάζετε;
ΑΠ: Ακριβώς αυτή η λογική που περιγράφετε ευνοεί την άνοδο της Ακροδεξιάς. Η ευρωπαϊκή συντηρητική Δεξιά υιοθέτησε πολλές από τις θέσεις της Ακροδεξιάς, υποτίθεται για να την αναχαιτίσει. Τι βλέπουμε όμως; Ότι συμβαίνει το αντίστροφο: η Ακροδεξιά τείνει να υπερκεράσει την παραδοσιακή Δεξιά, αν δεν το έχει πετύχει ήδη – δείτε τι γίνεται στη Γαλλία.
Αυτή η λογική λοιπόν ευνοεί την άνοδο της Ακροδεξιάς, αλλά δεν την προκαλεί. Την προκαλούν οι πολιτικές που οξύνουν τις ανισότητες και τις ανασφάλειες. Οι πολιτικές που αφήνουν μεγάλα τμήματα του πληθυσμού εκτεθειμένα και απροστάτευτα. Αυτό λέμε εμείς οι Σοσιαλδημοκράτες: ότι χωρίς πολιτικές που θα βάζουν στοπ στις ανισότητες που καλπάζουν, χωρίς πολιτικές που θα προστατεύουν ουσιαστικά τους ευάλωτους με μέτρα παρέμβασης στις ανεξέλεγκτες αγορές, χωρίς προστασία της ασφάλειας των πολιτών, η Ακροδεξιά θα συνεχίσει να ενισχύεται. Και αυτό είναι ένας κίνδυνος για όλους μας, στην Ελλάδα και στην Ευρώπη.
ΕΡ: Ο πόλεμος στην Ουκρανία συνεχίζεται, το ίδιο και στη Μέση Ανατολή, θέτοντας θέματα ασφάλειας κι Άμυνας, παγκόσμια οικονομική αβεβαιότητα, ανισότητες κ.α ζητούν απαντήσεις. Θα δοθούν από τη κάλπη της 9ης Ιουνίου ή θα έχουμε μία από τα ίδια;
ΑΠ: Έχω βαθιά πίστη στη δημοκρατία και στην ωριμότητα των συμπολιτών μας. Πιστεύω λοιπόν ότι στην κάλπη της 9ης Ιουνίου θα φανεί καθαρά ότι για μεγάλο μέρος του ελληνικού λαού τα σημαντικά προβλήματα είναι αυτά, οι μεγάλες προκλήσεις που αντιμετωπίζουμε – και όχι οι μικροπολιτικές αψιμαχίες για εσωτερική κατανάλωση. Γι’ αυτό και πιστεύω ότι οι Έλληνες και οι Ελληνίδες θα επιλέξουν εκείνες τις πολιτικές δυνάμεις και τους υποψηφίους που θα παλέψουν στο Ευρωκοινοβούλιο για να ενισχύσουμε την Ευρώπη, μέσα από κοινές και ισότιμες πολιτικές. Μέσα από πολιτικές που θα ενδυναμώνουν την κοινή ευρωπαϊκή αμυντική και αποτρεπτική ικανότητα, η οποία αποκτά υπαρξιακή σημασία για την ήπειρό μας σε ένα περιβάλλον γεωπολιτικής αναταραχής. Αλλά και μέσα από πολιτικές που θα ενισχύουν την ασφάλεια των Ευρωπαίων με την έννοια της προστασίας από την πληθωριστική κρίση, από την οικονομική αστάθεια και βέβαια από τις ανισότητες.
ΕΡ: Η ενεργειακή ανασφάλεια και η πράσινη μετάβαση θεωρούνται κεντρικά ζητήματα για την Ευρώπης του μέλλοντος. Τί είναι επείγον να γίνει; Με ποιες πολιτικές;
ΑΠ: Μιλάω για την Ευρώπη ως ομπρέλα προστασίας γιατί η ασφάλεια έχει, όπως σωστά λέτε κι εσείς, πολλές πλευρές. Και γεωπολιτική, και οικονομική, αλλά και ενεργειακή. Και αυτό το διαπιστώσαμε στην Ευρώπη, δυστυχώς με τραυματικό τρόπο, όταν συνειδητοποιήσαμε την ενεργειακή μας εξάρτηση από τη Ρωσία. Η ενεργειακή ασφάλεια, λοιπόν, είναι βασικό ζητούμενο αλλά μαζί με την Πράσινη Μετάβαση, στην οποία η Ευρώπη κινείται σε πρωτοποριακές κατευθύνσεις.
Τι χρειάζεται να γίνει όμως; Πρώτον, να εκμεταλλευτούμε τις δικές μας βιώσιμες ενεργειακές πηγές. Και εδώ η χώρα μας μπορεί να παίξει σημαντικό ρόλο και ως παραγωγός ενέργειας αλλά και ως ενεργειακός κόμβος – καθώς διέρχονται σημαντικοί αγωγοί από την Ελλάδα, ο TAP, ο IGB προς Βουλγαρία-Ρουμανία, ο EastMed (Ανατολική Μεσόγειος), όπως και τα καλώδια σύνδεσης και μεταφοράς ενέργειας από τη Βόρεια Αφρική προς την Κεντρική Ευρώπη ή το καλώδιο σύνδεσης Ισραήλ-Κύπρου-Κρήτης. Αυτό που εγώ αποκαλώ Εθνική Διπλωματία των Καλωδίων. Δεύτερον, χρειαζόμαστε συνέργειες σε ευρωπαϊκό επίπεδο για να γίνει η Ευρώπη παγκόσμια πρωταθλήτρια στην παραγωγή καινοτομίας και προϊόντων που συνδέονται με την Αειφόρο Ανάπτυξη και την πράσινη μετάβαση – όπως το πέτυχε στον τομέα της αεροναυπηγικής. Και τρίτον, βέβαια, χρειάζεται να βρούμε μια νέα ισορροπία ανάμεσα στην πράσινη πολιτική και στην προστασία της αγροτικής παραγωγής. Να διαφυλάξουμε τα υψηλά περιβαλλοντικά στάνταρ που έχουμε θέσει στο πλαίσιο της Πράσινης Συμφωνίας και να προστατεύσουμε την αγροτική παραγωγή ώστε να έρχεται στο πιάτο μας ένα ποιοτικό και προσιτό αγροτικό προϊόν, μαζί με την προστασία και βελτίωση του εισοδήματος των αγροτών.
ΕΡ: Πως θα πειστούν τα ισχυρά οικονομικά κράτη της ΕΕ να δεχτούν να χρηματοδοτήσουν τις αλλαγές που χρειάζονται; Πώς θα εξασφαλιστούν τα σημαντικά κονδύλια που απαιτούνται;
ΑΠ: Το ξέρουμε ότι δεν είναι εύκολο. Η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι ένα κοινό σχέδιο, αλλά με μεγάλες εσωτερικές ασυμμετρίες. Και οι κοινές πολιτικές που συζητάμε, η αντιμετώπιση των μεγάλων περιφερειακών ανισοτήτων, απαιτούν αυξημένους πόρους. Αυτό όμως προϋποθέτει να ενισχυθεί η φωνή των λιγότερο ισχυρών χωρών, όπως η δική μας. Πώς θα το πετύχουμε αυτό; Με δυναμικές φωνές στο Ευρωκοινοβούλιο, ανθρώπους με γνώση, εμπειρία και πάθος για την υπεράσπιση των εθνικών μας συμφερόντων. Με ενίσχυση εκείνων των πολιτικών οικογενειών, όπως οι Ευρωπαίοι Σοσιαλιστές, που διεκδικούν μια πιο ισχυρή και δίκαιη Ευρώπη, με αυξημένους πόρους για ενιαίες πολιτικές. Και βέβαια, με περιφερειακές συμμαχίες, όπως ανάμεσα στις χώρες του Νότου, γιατί δεν μπορείς να διεκδικείς μόνος σου μέσα σε μια ένωση 27 κρατών.
ΕΡ: Ποιες θεωρείτε επείγουσες προτεραιότητες της Ελλάδας από την ΕΕ;
ΑΠ: Με βάση και όσα συζητήσαμε μέχρι τώρα, θα αναδείκνυα ένα τρίπτυχο για την Ελλάδα μέσα στην Ευρώπη: αλληλεγγύη, προστασία, συνοχή. Αλληλεγγύη με την έννοια να διεκδικήσουμε μια Ευρώπη με λιγότερες ασυμμετρίες και εσωτερικές ανισότητες, όπου η φωνή της Ελλάδας θα ακούγεται δυνατά. Προστασία απέναντι στις απρόβλεπτες κρίσεις της εποχής μας, άρα μια Ευρώπη που θα μας διασφαλίζει απέναντι σε γεωπολιτικές απειλές ή στην κλιματική κρίση – όλα αυτά αφορούν ευθέως την Ελλάδα. Συνοχή, με την έννοια της κοινωνικής δικαιοσύνης και της προστασίας των πιο ευάλωτων, ώστε να μην βρίσκει εύφορο έδαφος για να αναπτυχθεί η Ακροδεξιά.
