Του Γιάννη Κορομήλη
Το ότι μπλέξαμε άσχημα, ως λαός και ως χώρα, με την σημερινή αριστερο δεξιά κυβέρνηση κανείς- εκτός από την «παρέα» που μας κυβερνά, τους «κολλητούς» της και τους ποικιλοτρόπως ευεργεντεθέντες από αυτή, που πάντως όλοι μαζί αποτελούν μια μικρή μειοψηφία της τάξης του 15% – δεν διαφωνεί. Το δείχνουν όλες ανεξαιρέτως οι έρευνες κοινής γνώμης. Το βιώνουμε η συντριπτική πλειοψηφία του λαού που αδυνατούμε ή που πολύ δύσκολα μπορούμε να τα βγάλουμε πέρα. Χαρακτηριστικά σε σχετική έρευνα του Bloomberg αναφέρεται ( με επίσημα στοιχεία) ότι «η Ελλάδα βρίσκεται στην τέταρτη θέση του παγκόσμιου δείκτη εξαθλίωσης». Προηγούνται κατά σειρά: Βενεζουέλα, (το πρότυπο του Αλ. Τσίπρα), πρώτη, δεύτερη η Νότια Αφριτκή και τρίτη η Αργεντινή. Τέταρτη, μετά πολλών… επαίνων εμείς, η Ελλάδα. Που πριν την κρίση είχε ένα από τα υψηλότερα μέσο κατά κεφαλήν εισόδημα.
Τώρα τέταρτη οικονομικά, πιο εξαθλιωμένη χώρα του κόσμου!!
Πολύ πρόσφατα επίσης το Οικονομικό Ινστιτούτο της Κολωνίας (Γερμανία) μας είχε δώσει την πανευρωπαϊκή πρωτιά ως προς την αύξηση της φτώχειας! Μ΄αυτά τα δεδομένα και, πολλά άλλα, εξίσου ή λιγότερο σοβαρά (όπως πχ: η παράλυση του κρατικού μηχανισμού, η κατάρρευση των νοσοκομείων, ο αδιάντροπος ευτελισμός των θεσμών, οι χυδαίες πολιτικές συμπεριφορές, οι σκηνές βίας και αναρχίας κτλ) οι περισσότεροι από όσους ψήφισαν τους ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ το 2015 βλέπουν πράγματα που καμιά δεν έχουν σχέση με όσα προεκλογικά τους διαβεβαίωναν και υπόσχονταν και ότι εξαπατήθηκαν αισχρά. Για αυτό και εγκατέλειψαν (και θα συνεχίσουν να εγκαταλείπουν) τα κόμματα αυτά, όπως δείχνουν όλες ανεξαιρέτως οι έρευνες της κοινής γνώμης.
Εκείνοι πάλι που δεν τα ψήφισαν δεν χαίρονται που επαληθεύτηκαν, πώς θα μπορούσαν εξάλλου να χαρούν με την τραγική κατάσταση στην οποία περιήλθαν. Ίσα ίσα λυπούνται γιατί επιβεβαιώθηκαν οι φόβοι τους και -το χειρότερο – επαυξήθηκαν. Πέρα από τα κακά που εξαρχής φοβόντουσαν, προστέθηκαν και άλλα κατά πολύ σοβαρότερα. Ο γνωστός Μάριο Μόντι, π. πρωθυπουργός της Ιταλίας, τόνισε προχθές στους Δελφούς: «Ο ελληνικός λαός ( θέλοντας να παραμείνει στη ζώνη του ευρώ) έχει μια βαθύτερη υπαρξιακή αίσθηση. Αντιλαμβάνεται ότι χωρίς την παραμονή του αυτή, χωρίς αυτή τη πρόσδεση η Ελλάδα μπορεί να διολισθήσει προς διάφορες κατευθύνσεις. Όχι μόνο οικονομικά και πολιτικά αλλά και γεωπολιτικά»!.
Πολλή σοβαρή η προειδοποίηση Μόντι, που εξάλλου έρχεται και από άλλες κατευθύνσεις. Και που μας δείχνει καθαρά πως ο κίνδυνος να μπλέξουμε ακόμα χειρότερα είναι υπαρκτός. Μέχρι που μπορεί να φτάσει κανείς δεν ξέρει. Ιστορικά πάντως ξέρουμε ότι οι ουκ ολίγες πτωχεύσεις της Ελλάδας από το 1821 και εντεύθεν συνοδεύονταν από πολέμους, Παγκόσμιους (Α και Β), βαλκανικούς, Εμφύλιους (τέσσερις τον αριθμό). Το απεχθές και ειδεχθές ενδεχόμενο ενός νέου εμφυλίου πρέπει πάση θυσία να αποφευχθεί. Και πιστεύουμε ότι θα αποφευχθεί. Γι αυτό απαιτείται μεγαλύτερη υπευθυνότητα, σύνεση και ορθοφροσύνη από τους πολιτικούς μας ηγέτες. Ιδιαίτερα από αυτούς που μας κυβερνούν.
Συνεχίζεται
