Την 19η Μάϊου η Ελλάδα και ο απανταχού Ελληνισμός γιορτάζει τη θυσία των Ελλήνων του Πόντου, την γενοκτονία πλέον του ενός εκατομμυρίου Ποντίων Ελλήνων από τους Τούρκους.
του Κων/νου Τζέκη
Μετά από αυτό θα πάμε στα σπίτια μας, στις δουλειές μας και του χρόνου πάλι θα ανασύρουμε από τα βάθη της μνήμης μας την υποχρέωσή μας να θυμηθούμε και να γιορτάσουμε. Στο μεταξύ χρονικό διάστημα θα θυμηθούμε σε καμία ειδική εκπομπή της κρατικής τηλεόρασης το “Η Ρωμανία κι αν απέθανεν ανθεί και φέρει κι άλλον” και το πολύ να σιγοτραγουδήσουμε το “Αητός επαραπέταεν” και όλα καλά.
Θα βρίσουμε και θα φτύσουμε τους ξένους λαούς και τις Κυβερνήσεις τους όσοι δεν αναγνώρισαν τη γενοκτονία του πόντου “δια να είμεθα και εντάξει” όπως έλεγε και ο Αστυνόμος της Μεγαλόπολης το 1860.
Την περίοδο 1914 μέχρι το 1924, αλλά και μετέπειτα, στην Μικρά Ασία συνέβησαν γεγονότα που κατεβάζουν τον πήχη του ανθρώπινου είδους στα κατώτατα σκαλοπάτια, με τις σφαγές, τους βιασμούς, τις λεηλασίες, τον εξευτελισμό πολλών λαών. Των Αρμενίων, των Σουμέριων, των Ελλήνων του Πόντου και της ενδοχώρας. Γιατί η διεθνής σκηνή αναγνωρίζει σχεδόν σύσσωμη τη Γενοκτονία των Αρμενίων ενώ ελάχιστα κράτη τη Γενοκτονία των Ελλήνων; Τι έκαναν οι Αρμένιοι και δεν κάναμε εμείς;
Κατ’ αρχή θα πρέπει να συμφωνήσουμε ότι η αναγνώριση της γενοκτονίας είναι καθαρά νομικός όρος και η Διεθνής Επιτροπή αναγνωρίζει μόνο νομικά επιχειρήματα.
Συνεπώς δεν χωρούν συναισθηματισμοί και κατάρες και κλάματα και αναθεματισμοί, αλλά νομικά επιχειρήματα. Το κάναμε αυτό; Μάλλον όχι.
Αναθέσαμε και κάποια έγκριτη ομάδα επιστημόνων διεθνούς κύρους να μελετήσει τα αρχεία όλων των χωρών που γνώριζαν και γνωρίζουν και να καταγράψει περιβεβλημένη με το κύρος της την έκθεσή της; Εμείς με την αχλή των χρόνων το γνωρίζουμε. Πρέπει να θεωρούμε απαραίτητο να το γνωρίζουν και οι ξένοι;
Πληρώσαμε ώστε να γυρισθεί βάσει επιστημονικών δεδομένων μια ταινία με γνωστούς και διάσημους ηθοποιούς και σκηνοθέτες, μια ταινία που να προβάλλεται στις μεγάλες αγορές; Πόσες ταινίες χρηματοδότησαν οι Εβραίοι για τη γενοκτονία τους και πόσες οι Αρμένιοι; Η ταινία το “Σπίτι με τους Κορυδαλλούς” πάνω στο διήγημα της Αρσλάν σπάζει κόκκαλα για τη γενοκτονία των Αρμενίων.
Όποιος πάει στην Αρμενία θα πρέπει οπωσδήποτε να επισκεφθεί το μνημείο της γενοκτονίας. Εμείς εδώ δημιουργήσαμε κάτι παρόμοιο;
Δεν αναφέρομαι στα αγάλματα που σε πολλές πόλεις έστησαν οι Δήμαρχοι, αλλά σε μνημειακό φάρο. Αυτόν θα συμπεριλαμβάνει Βιβλιοθήκη, τυπογραφείο, έκθεση ποντιακής μνήμης, διατροφής, ιστορίας, φωτογραφίες και έργα καλλιτεχνικά, μουσείο, αίθουσες συνεδρίων, ενημέρωσης και χώροι επίσκεψης των τουριστών, των μαθητών του κοινού.
Δημιουργήσαμε μια έδρα Ποντιακού πολιτισμού σε κάποιο Πανεπιστήμιο με διεθνή προβολή; Όχι. Να μια ιδέα για τους Πόντιους Δημάρχους.
Ας αφήσουμε τα δήθεν αυτονόητα. Ας ενημερώσουμε επιστημονικά και με ηρεμία για τα γεγονότα που διαδραματίσθηκαν εκείνα τα πέτρινα χρόνια και τότε όλα θα αλλάξουν.
Θα μου πείτε μήπως είναι υπερβολή; Εδώ δεν καταφέραμε να πείσουμε τους άλλους ότι ο Μέγας Αλέξανδρος ήταν Έλληνας και υπήρχε ένας τάφος του Φίλιππου που ξεφωνίζει για την Ελληνικότητά του. Αλλά μήπως προγραμματίσαμε να τον επισκεφθούν οι Αρχηγοί των μεγάλων κρατών και όλοι οι επίσημοι που επισκέπτονται τη χώρα μας με δεκάδες δημοσιογράφους πίσω τους, θα μπορέσουμε να πείσουμε τους ξένους για τη γενοκτονία;
Αλλά στις Κυκλάδες φυσάει πολύ και σπρώχνει τα μυαλά μας στο γαλάζιο Αιγαίο.
Του χρόνου θα δούμε.
