– Γιατί είσαι σαν τεθλιμμένη χήρα;
– Φαίνεται ε;
– Ε, δεν φαίνεται; Από μακριά φωνάζει!
– Διακοπές!
– Δηλαδή; Θα πας διακοπές;
– Εγώ θέλω!
– Και; Σε απαγορεύει κανένας; Δεν έχεις λεφτά;
– Κοίτα, κάνεις το σκ@&! σου παξιμάδι και πας! Κάπου θα βρεις να πας!
– Τότε γιατί δεν πας;
-Δεν άκουσες;
– Τι να ακούσω;
– Με εμποδίζει ο Άρης!
– Και πως σε εμποδίζει ο Άρης;
– Λέει να πάω διακοπές μετά τον Αύγουστο, αλλά εγώ δεν μπορώ, δουλεύω!
– Πήγαινε τον Ιούλιο.
– Δεν μπορώ, δουλεύω, αλλά και πάλι δεν με αφήνει να πάω!
– Τότε, τότε, τι να πω;
– Και δεν μου λες, γιατί απαγορεύει ο Άρης;
– Για να μπορούν οι αλλοδαποί τουρίστες να απολαμβάνουν τις διακοπείς τους πιο άνετα, να αποφύγουν τον συνωστισμό των Ελλήνων στις διακοπές!
– Συνωστισμό; Όλοι οι Έλληνες βουρ για διακοπές;
– Έτσι λέει, αυτό λέει. Διότι σου λέει θα χάσουμε τόσα και τόσα εκατομμύρια από τον τουρισμό! Διότι αυτός είναι η βαριά μας οικονομία! Και δεν ξέρω τι να κάνω!
– Πήγαινε ρε, είπε και εσύ κάθεσαι και τον ακούς. Τι είναι; Αποφασίζομεν και διατάσσομεν; Από πού κι ως που;
– Ναι, αλλά εμένα μου δημιούργησε σύνδρομα ένοχα, ότι εγώ θα φταίω που θα χάσουμε τόσα και τόσα εκατομμύρια που θα πάω διακοπές!
– Έλα ρε, τι είναι αυτά που μου λες;
– Ναι, ρε, άσε…
– Πρώτον, σιγά που οι Έλληνες έχουν πλημμυρίσει τα νησιά και τις θάλασσες και δεν υπάρχει χώρος για τους ξένους. Είμαστε σοβαροί; Έλεος πια!
– Και τι να κάνω; Να κάτσω εδώ;
– Εμένα ρωτάς;
– Ξέρω εγώ; Ποιον να ρωτήσω ; Τον Άρη; Αυτός θα μου πει πάρε κανα δυο τοστ και πάγαινε στην παραλία σου, τόση θάλασσα έχεις δίπλα σου, που πας και την αφήνεις;
– Και δεν μου λες; Τόσα χρόνια, δεν μπορούσαν να έρθουν τουρίστες επειδή πηγαίναμε εμείς διακοπές; Και τόσα χρόνια χάναμε, εκατομμύρια; Τι λε ρε; Είναι δυνατόν; Και τώρα το πήραμε χαμπάρι; Να δεις και να μου το θυμηθείς! Θα κάνει ΄πρόταση να χτιστούν δωμάτια και χώροι σε όσες βραχονησίδες είναι ακατοίκητες για να πηγαίνουν εκεί οι Έλληνες για διακοπές και να αφήσουν τους τουρίστες ξένοιαστους! Να δεις έτσι θα γίνει! Θα βγάλει και βαρκούλες για τα δρομολόγια, και όλα μέλι γάλα! Τέτοιους ανθρώπους θέλουμε ρε, να ξέρουν να μας καθοδηγούν! Ουφ, κουράστηκα, δεν μπορώ άλλες ……., τέλος πάντων έχουμε κι ένα επίπεδο!
– Δηλαδή να πάω λες διακοπές ή να μην πάω;
– Μην ρωτάς κανέναν! Μόνο την τσέπη σου!
