Γράφει ο Κώστας Δαλακιουρίδης
Το βλέπαμε και δεν το πιστεύαμε. Έγινε ένα ατύχημα σε μια διασταύρωση μέσα στην πόλη. Ο οδηγοί βγήκαν είδαν τη ζημιά και τηλεφώνησαν στις ασφαλιστικές τους εταιρείες. Μετά κάθισαν και περίμεναν ήσυχα, ήσυχα. Άλλωστε και να φώναζαν τι θα κέρδιζαν; Ο ρημάδης ο χρόνος δεν γυρίζει πίσω. Η ζημιά έγινε, πρέπει να ζήσουν κι οι λαμαρινάδες. Όποιος έφταιγε θα πληρώσει τη νύφη – τουλάχιστον για τον εαυτό του – αν φυσικά ήταν ασφαλισμένος. Αν δεν ήταν ή οδηγούσε πιωμένος αλίμονό του.
Πάντως σιγά σιγά, χάνουμε τα ήθη και τα έθιμα. Σε παλιότερες εποχές θα γινόταν της Συρίας. Πρώτα πρώτα θα άρχιζαν οι συστάσεις.
– Δεν βλέπεις μπροστά σου ρε στραβάδι;
– Τι λες ρε άσχετε, νύχτα το πήρες ή αντέγραψες στα σήματα;
– Ποιον είπες ρε άσχετο; Εμένα το πρώτο τιμόνι της Μακεδονίας;
Μετά αφού γνωρίζονταν και χαίρονταν αμοιβαία προχωρούσαν στις απειλές.
– Κατέβα ρε κάτω να σου πιω το αίμα!
– Σήμερα θα κλάψουμε μανούλες!
– Κοινώνησες ρε ή θα πας να κλαφτείς στο βελζεβούλη;
Συνήθως το πράγμα έμενε στα λόγια. Όταν όμως κάποιος ήταν ζόρικος τότε άνοιγαν τα πορτ-μπαγκάζ κι έβγαιναν λεβιέδες κι ότι άλλο εργαλείο θα χρησίμευε σαν όπλο.
– Τώρα θα σου δείξω πόσα απίδια βάζει ο σάκος!
– Σιγά τα αίματα ρε.
Σε τέτοιες περιπτώσεις μαζεύονταν περίεργοι και το θέμα έληγε εκεί. Αν όμως το προχωρούσαν κι ερχόταν η Τροχαία έπεφταν αμοιβαίες μηνύσεις για εξύβριση και άδικη επίθεση και ο λογαριασμός θα ανέβαινε. Χώρια κανένα μαυρισμένο μάτι ή σπασμένο κεφάλι αφού το απαιτούσε το έθιμο.
Τώρα όμως με τα μνημόνια στρώσαμε. Η ευγένεια τρέχει από τα μπατζάκια μας. Όμως αυτό γίνεται γιατί δεν αντέχουμε άλλες στενοχώριες. Το αυτοκίνητο αν δεν είναι εργαλείο για δουλειά μπορεί λίγο να σουλουπωθεί και να κυκλοφορεί στραπατσαρισμένο. Για ανταλλακτικά και βάψιμο θα περιμένουν να βγούμε από τα μνημόνια παρεκτός κι αν πέσει το τζόκερ οπότε το σαραβαλάκι πάει για απόσυρση. Όμως αυτά είναι όνειρα θερινής νυχτός.
Κι ενώ οι πολίτες σιγά σιγά εκπολιτίζονται, στη βουλή κατεβαίνουν κουτρουβαλώντας τη σκάλα της χυδαιότητας. Από μια ο κ. Κασιδιάρης έχει απλωμένο το ιδεατό ζωνάρι κι όποιος το πατήσει ακούει τα εξ αμάξης αν δεν φάει καμιά ξεγυρισμένη. Από την άλλη αν θα τον περιλάβει ο κ. Πολάκης, θα τον θάψει τρία μέτρα μέσα στο χώμα παρεκτός κι αν είναι δικαστικός οπότε θα τον πάει στα δεκατρία.
Αυτά είδε ο καιρός και μας πούντιασε το μεσοκαλόκαιρο. Μάλιστα λέν ότι μαζί με το χαλάζι έριξε και λίγο χιόνι! Μια παροιμία λέει «Στων αμαρτωλών τη χώρα το μαγιάπριλο χιονίζει». Για να το ρίχνει Ιούλιο μήνα φανταστείτε τι χώρα είμαστε!
Κώστας Δαλακιουρίδης
