Στο πλαίσιο αυτό, το Σαββάτο 9 Δεκεμβρίου πραγματοποιήθηκε εκδήλωση με θέμα «Γνωριμία με τα χωριά του Δυτικού Πόντου», στο Συνεδριακό Κέντρο του Δήμου Κατερίνης «Εκάβη», με τη συμμετοχή μελών και άλλων σωματείων της περιοχής.
Την εκδήλωση άνοιξε και χαιρέτησε η πρόεδρος του ιστορικού ποντιακού συλλόγου «Κοτζά Αναστάς» Κασσιανή Μυλωθρίδου , στην συνέχεια η χορωδία του πολιτιστικού συλλόγου Ν. Κεραμιδίου «ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ« τραγούδησε αγαπημένα τραγούδια του Πόντου και αμέσως μετά την σκυτάλη πήραν οι ομιλίες όπου μέσα στους ομιλητές του προγράμματος παρευρέθηκαν και μίλησαν και μέλη της Ένωσης Ποντίων Επαρχίας Ελασσόνας, η οποία και ήταν καλεσμένη στην εκδήλωση, μεταξύ των ομιλητών ήταν η Αντιπρόεδρος του ΔΣ, κ. Μάγδα Αθανασιάδου, όπως και η χοροδιδάσκαλος του συλλόγου κ. Σοφία Κέλογλου-Κυριλλίδου και ο συζυγος της κ. Καλλίφρων Κυριλλίδης.
Η κ Σοφία Κέλογλου – Κυριλλίδου υπεύθυνη διδασκαλίας ποντιακών χορών και βιωματικής ποντιακής κουζίνας, ξεκίνησε την ομιλία της με τίτλο Ασκητήριο περιοχή Μελανθία, για την περιοχή του πόντου που συνορεύει ανατολικά με την περιφέρεια κολωνίας βόρεια μετά το Τσάρμαση, δυτικά με την περιοχή της Χαψομάνας και νότια με την επαρχία Ρεσαδιέ. Κατά την εποχή των διώξεων η Μελανθία γνώρισε πολλές καταστροφές και ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού της αποδεκατίστηκε. Όσοι επέζησαν όχι περισσότερο από 1.500 ήρθαν πρόσφυγες στην Ελλάδα και εγκαταστάθηκαν σε χωριά των Νομών Καστοριάς, Κιλκίς και Σερρών.
Στην συνέχεια των ομιλητών ο κ. Καλλίφρων Κυριλλίδης ερευνητής της ποντιακής λογοτεχνίας μίλησε για την περιοχή της Nεοκαισάρειας Ασαρτζουχ, το χωριό των 3.500-4.000 κατοίκων όπου στην Ελλάδα έφτασαν 250. Χτισμένο αμφιθεατρικά, το Ασαρτσούχ ήταν ένα καθαρά ελληνικό χωριό με μόλις 20 οικογένειες Αρμενίων. Ήταν ένα χωριό με πλούτο και είχε παραθεριστικούς οικισμούς.
Αν και γεωγραφικά βρισκόταν στο νομό Σεβάστειας, διοικητικά υπαγόταν στην Τοκάτη και εκκλησιαστικά στη Νεοκαισάρεια, στο Νιξάρ.
Οκτώ οικογένειες ζούσαν στο διπλανό παρχάρι, που ονομαζόταν Τσιφλίκ. Το 1996 ο Γιώργος και η Φαίη Κυριλλίδου από τη Θεσσαλονίκη ξεκίνησαν να βρουν συγγενείς σε όλη την Ελλάδα. Μαθαίνουν ότι η Γαλανόβρυση Ελασσόνας είναι γεμάτη. Ο πρώτος που εντοπίζουν είναι ο Καλιφρών Κυριλλίδης και έπειτα και άλλους. Σήμερα μετά την δημιουργία του συλλόγου αριθμεί 450-500 άτομα. Μέλη της οικογένειας Κυριλλίδη υπάρχουν και στην Κατερίνη.
Η αντιπρόεδρος ένωσης Ποντίων Ελασσόνας και μέλος Δ.Σ. Πανελλήνιας ομοσπονδίας Ποντιακών σωματείων Αθανασιάδου Μαγδαληνή στην συνέχεια με τίτλο της ομιλίας της Ερέστιζι περιοχή της Νεοκαισάρειας μίλησε για την περιοχή αυτή του Δυτικού Πόντου, ενώ τέλος η παρουσίαση της ποντιακής λογοτεχνίας και της ποιητικής συλλογής έγινε από την Χρυσούλα Ασλανίδου.
Ποιος ήταν όμως ο (Κοτζά Αναστάς) που τιμά ο σύλλογος;
Η ζωή και η δράση του Αναστάσιου Παπαδόπουλου είναι ένα κομμάτι από το πάζλ των γεγονότων που διαδραματίστηκαν την περίοδο 1915-1922 στον Πόντο. Ο νεαρός οπλαρχηγός ήταν από τους πρωτοπόρους της Αντίστασης στα δύσκολα χρόνια της ποντιακής γενοκτονίας και πέρασε στην ιστορία και στο θρύλο ως Κοτσά Αναστάς (Μεγάλος Αναστάσης).
Γεννήθηκε το 1896 στο χωριό Εντίκ Πουνάρ της Έρπαα (αρχαία Ηράκλεια) και ήταν γιος πολύτεκνης αγροτικής οικογένειας και εγγόνι ιερέα. Μεγάλωσε μέσα σε ένα ελληνορθόδοξο περιβάλλον και γαλουχήθηκε με τα νάματα και τα ιδανικά του ανθρωπισμού και της ελευθερίας. Από μικρός έδειξε ότι ήταν ατίθασος και δυναμικός χαρακτήρας, με σπάνιες όμως ευαισθησίες υπέρ των αδύναμων και των κατατρεγμένων.Υπήρξε ηγετική μορφή της πρώτης και της δεύτερης μάχης της οροσειράς του Τοπ Τσαμ, ενώ ήταν ένας από τους σπουδαιότερους επικεφαλής αντάρτικων ομάδων κατά την Αντίσταση των Ποντίων στις αρχές του 20ου αιώνα.
Μετά τον θάνατό του, καθιερώθηκε στην συνείδηση του Ελληνισμού ως Ο Τελευταίος Ακρίτας του Πόντου. Συγκρινόταν πολλές φορές από τους Ποντίους με τον Θεόδωρο Κολοκοτρώνη, οπλαρχηγό της Επανάστασης του 1821. Χαρακτηριστικό του ήταν ότι πολεμούσε κρατώντας μαχαίρι και μία ελληνική σημαία, η οποία απεικόνιζε τον ποντιακό αετό. Σκοτώθηκε από τσέτες, μαχόμενος στο χωριό Εζενούς, καλύπτοντας επιχείρηση εκκένωσής του από τον ελληνικό πληθυσμό, στις 2 Δεκεμβρίου 1922. Μέχρι σήμερα, αποτελεί έναν από τους πιο αγνώστους Έλληνες οπλαρχηγούς.
Παρόντες η Αντιπεριφερειάρχης Πιερίας κα Σοφία Μαυρίδου, ο εκπρόσωπος του βουλευτή Πιερίας Κομνηνού Δελβερούδη, ο Δημοτικός σύμβουλος κ. Μιχάλης Γεωργιάδης, ο αιδεσιμολογιώτατος πρωτοπρεσβύτερος π. Σωκράτης Ξενίδης, ο Πρόεδρος της Τοπικής Κοινότητας Νεοκαισάρειας κ. Ιάσωνας Παρλαπάνος, ο Κοινοτικός Σύμβουλος Νεοκαισάρειας κ. Χαράλαμπος Σακόγλου, η Πρόεδρος της Θεατρικής Σκηνής Πιερίας κα Άρτεμης Βαρυτιμίδου και ο Πρόεδρος του Ομίλου Φίλων της Φύσης και του Ανθρώπου «Μαστόδοντας» κ. Σάββας Τσεντίδης , όπως και πλήθος κόσμου που παρευρέθηκε στην εκδήλωση για να μάθει και να γνωρίσει περιοχές του Δυτικού Πόντου.
Ευχαριστίες
Η Πρόεδρος του Ιστορικού Συλλόγου κα Κασσιανή Μυλωθρίδου και τα μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου αισθάνονται την υποχρέωση να ευχαριστήσουν τους προσκεκλημένους, αλλά και όλους τους συμμετέχοντες, διότι η εκδήλωση ξύπνησε μνήμες και γέμισε τις ψυχές όλων με συγκίνηση και υπερηφάνεια.
