Κάθε σκέψη έμοιαζε, πριν σβήσουν τα κόκκινα φώτα, σαν ένα ακόμα σίκουελ του “Mission: Ιmpossible”, το οποίο απλά δεν είχε γραφτεί ακόμα, καθώς οι παραγωγοί κοιτάζουν ξανά και ξανά την ηλικία του Τομ Κρουζ και αναρωτιούνται μπας και είναι πολύ μεγάλος πια για να το ξανακάνει, και φοβούνται πως ο «γέρος» ενίοτε πηγαίνει από πέσιμο.
Στην θεωρία, η σκέψη ήταν σωστή: ξεκινούσε 10ος τον αγώνα, δεν είχε δείξει να έχει την ταχύτητα και, εξίσου σημαντικό, μπροστά η Φεράρι αλλά και η Μερσέντες φαίνονταν πιο γρήγορες.
Αν μέσα σε όλο αυτό προσθέταμε πως ο «πρωταγωνιστής» της ιστορίας μας θα είχε και ένα τετ-α-κε εν ώρα αγώνα, θα λέγαμε πως κάθε σκέψη περί νίκης αποτελεί όνειρο θερινής νυκτός- σωστά;
Λάθος: αφενός γιατί ο Μαξ Φερστάπεν μόνο γέρος δεν είναι, αφετέρου γιατί ο Ολλανδός και η Ρεντ Μπουλ εντός πίστας μπορούν να κάνουν αγωνιστικά θαύματα, όπως το σημερινό.
Ο παγκόσμιος πρωταθλητής με οδήγηση βγαλμένη από τα πιο… υγρά όνειρα των υποστηρικτών του και έχοντας ως όπλο στη μηχανοκίνητη φαρέτρα του την ασύλληπτη στρατηγική της Ρεντ Μπουλ, κατάφερε να υπερκεράσει τη 10η θέση των χθεσινών κατατακτήριων αλλά και το πρόβλημα που είχε στον συμπλέκτη, το τετ-α-κε αμέσως μετά το εμφατικό προσπέρασμα στον Λεκλέρκ και, τελικά, μετά από ακόμα ένα προσπέρασμα στον Μονεγάσκο να πάρει την απροσδόκητη νίκη στην Ουγγαρία. Με την σημερινή καρό σημαία ο Μαξ πήγε τη διαφορά του στη βαθμολογία στο… μαξ (80 βαθμοί) και πλην αγωνιστικής «αυτοκτονίας» αγκάλιασε τον δεύτερο σερί τίτλο του.
Για να φτάσει, βέβαια, στον σημερινό του άθλο ο Φερστάπεν χρειάστηκε και η κλασική, πια, συνδρομή της Φεράρι: ο Λεκλέρκ αυτή τη φορά ήταν αλάνθαστος, πέρασε εντός πίστας τον poleman Ράσελ και πήγαινε για την νίκη. Κάπου εκεί, όμως, «παρενέβη» η κλασική στρατηγική καταστροφή της Σκουντερία, καθώς έβαλαν σκληρή γόμα στον Μονεγάσκο, με αποτέλεσμα να… σέρνεται εντός πίστας και να τον περάσει (σχεδόν) ακόμα και ο Λατίφι.
Όταν αποφάσισε να τον βάλει εκ νέου μέσα για μαλακή, το πουλάκι είχε πετάξει πολύ μακριά (είχα φτάσει Ανταρκτική από Ουγγαρία) και κάπως έτσι ο Λεκλέρκ τερμάτισε μόλις 6ος, πετώντας ουσιαστικά λευκή πετσέτα στην υπόθεση «πρωτάθλημα». Είναι ειλικρινά απορίας άξιο το πώς κατάφερε η Φεράρι σε μια χρονιά που (συνολικά) έχει το ταχύτερο μονοθέσιο να είναι ένα αιώνα και μία ημέρα πίσω από την Ρεντ Μπουλ.
Στην ολοένα και πιο ευχάριστη «έκπληξη» (αν μπορεί να χαρακτηριστεί τέτοια όταν μιλάμε για τα «Ασημένια Βέλη»), η Μερσέντες ήταν εκ νέου στο 2-3. Ο αειθαλής Χάμιλτον απέδειξε πως με το κατάλληλο μονοθέσιο μπορεί ακόμα να κάνει θαύματα και σκαρφάλωσε 2ος, φτάνοντας τα 5 σερί βάθρα, ενώ ο Ράσελ μπορεί να μην μετουσίωσε σε νίκη την πρώτη pole της καριέρας του, όμως απέδειξε και πάλι με την τρίτη θέση πως είναι φτιαγμένος για μεγάλα πράγματα.
O Κάρλος Σάινθ τερμάτισε μόλις 4ος, ολοκληρώνοντας, τρόπον τινά, το… ναυάγιο της Φεράρι, ο Πέρεζ ήταν 5ος περιορίζοντας την ζημιά της 11ης θέσης στην εκκίνηση, ο Λεκλέρκ, όπως είπαμε, 6ος, και οι Νόρις-Αλόνσο-Οκόν-Φέτελ (ξανά στους βαθμούς ο οσονούπω συνταξιούχος Σεμπ), συμπλήρωσαν την βαθμολογούμενη δεκάδα.
Ξανά και ξανά λοιπόν, με όλους τους πιθανούς και απίθανους τρόπους, Φερστάπεν. Ο Ολλανδός πηγαίνει στο καλοκαιρινό διάλειμμα με το κεφάλι του ήσυχο, καθώς ξέρει πως το 2ο σερί πρωτάθλημα είναι στα χέρια του- ιδίως μετά από εμφανίσεις σαν την σημερινή, που τσακίζουν την ψυχολογία των αντιπάλων.
Mission: Impossible είπατε;
Μάλλον Impossible is nothing…
Βαθμολογία οδηγών
1. Φερστάπεν 258
2. Λεκλέρκ 178
3. Πέρεζ 173
4. Ράσελ 158
5. Σάινθ 156
6. Χάμιλτον 146
7. Νόρις 76
8. Οκόν 58
9. Μπότας 46
10. Αλόνσο 41
11. Μάγκνουνσεν 22
12. Ρικιάρντο 19
13. Γκασλί 16
14. Φέτελ 16
15. Σουμάχερ 12
16. Τσουνόντα 11
17. Ζου 5
18. Στρολ 4
19. Άλμπον 3
20. Λατίφι 0
21. Χούλκενμπεργκ 0
Βαθμολογία κατασκευαστών
1. Ρεντ Μπουλ 431
2. Φεράρι 334
3. Μερσέντες 304
4. Αλπίν 99
5. ΜακΛάρεν 95
6. Άλφα Ρομέο 51
7. Χάας 34
8. Άλφα Τάουρι 27
9. Άστον Μάρτιν 20
10. Ουίλιαμς 3
Πηγή: sdna.gr
