Τα δύο τελευταία χρόνια στη χώρα μας, η βία κατά των γυναικών έχει εξελιχθεί σε μια παρανοϊκή επιδημία που απειλεί τη ζωή και την αξιοπρέπεια κάθε γυναίκας. Κάθε μήνα, διαβάζουμε για νέες περιπτώσεις βάναυσης βίας, ακόμα και φόνων γυναικών, που δυστυχώς συνεχίζουν να παραμένουν ατιμώρητοι. Οι αριθμοί είναι ανησυχητικοί και απαιτούν άμεση δράση και αντίδραση από την κοινωνία, τις αρχές και κάθε έννομη αρχή.
Οι ραγδαίες αυξήσεις των περιστατικών γυναικοκτονιών απαιτούν άμεση και αποφασιστική δράση. Δεν μπορούμε πλέον να στρέφουμε το βλέμμα μας από την πραγματικότητα ότι κάθε μέρα, κάπου στην Ελλάδα, μια γυναίκα πέφτει θύμα αυτής της σκοτεινής βίας.
Τι συμπέρασμα βγάλαμε όμως, από την τραγική είδηση της γυναικοκτονίας;
Ότι δεν υπάρχει πιο χυδαία και αμοραλιστική αντιμετώπιση της κατάστασης από την κυβέρνηση. Ενώ γνωρίζουν πότε ο Ποινικός Κώδικας, οι κανόνες εμπλοκής και η νομολογία επιτρέπουν αστυνομικός να χρησιμοποιήσει όπλο και πότε πρόκειται για αστυνομική βία, για άλλη μια φορά τα μέλη της κυβέρνησης εργαλειοποιούν ανερυθρίαστα μια ειδεχθή γυναικοκτονία, την οποία δεν απέτρεψε ένας αμετάκλητα καταδικασμένος αστυνομικός, όχι γιατί: “Θα τον έκραζαν οι αριστεροί αν επενέβαινε”, αλλά γιατί ήταν τόσο άσχετος που δεν κατάλαβε την επίθεση.
Εργαλειοποιεί, ακόμη και ο ίδιος ο πρωθυπουργός από το βήμα του συνεδρίου το Σαββατοκύριακο, μια τραγική δολοφονία, όσο εμείς θρηνούμε μια ακόμα γυναίκα, για να δώσει λευκή επιταγή στους αστυνομικούς να παρακάμπτουν τον Ποινικό Κώδικα και να απαξιούν τις καταδίκες της Ελλάδας από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρώπινων Δικαιωμάτων για αστυνομική βία, ώστε να αυθαιρετούν χωρίς φόβο κατά φοιτητών και λοιπών διαδηλωτών.
Η απάνθρωπη αδιαφορία και ο λανθασμένος χειρισμός των περιπτώσεων βίας κατά των γυναικών από την αστυνομία.
Η αστυνομία, ως φύλακας του νόμου και της τάξης, φέρει μεγάλη ευθύνη στην προστασία των πολιτών, και ιδίως των πιο ευάλωτων μελών της κοινωνίας, όπως οι γυναίκες που έχουν γίνει θύματα βίας. Ωστόσο, η αδιαφορία και η ανεπάρκεια στην αντιμετώπιση αυτών των περιπτώσεων αποτελούν συχνά πραγματικότητα, αντί να αποτελούν εξαίρεση.
Πολλές φορές βλέπουμε την αστυνομία να υποβαθμίζει τις καταγγελίες των γυναικών, να αγνοεί τις προειδοποιήσεις για επερχόμενο κίνδυνο, ακόμα και να αντιμετωπίζει τις γυναίκες με επιπλέον δυσπιστία και αντιπαράθεση. Η αντίδραση των αρχών σε περιπτώσεις βίας κατά των γυναικών είναι συχνά αδικαιολόγητα αργή, αναποτελεσματική, και σε πολλές περιπτώσεις εντελώς ανεπαρκής.
Η στάση αυτή δεν αποτυγχάνει μόνο να προστατεύσει τα θύματα, αλλά επιπλέον ενισχύει το κλίμα της ατιμωρησίας και της ανομίας. Οι δράστες βίας αισθάνονται άνετα να δρουν, γνωρίζοντας ότι η αστυνομία συχνά δεν θα λάβει σοβαρά μέτρα κατά τους.
Αυτή η αδιαφορία της αστυνομίας απέναντι στα περιστατικά βίας κατά των γυναικών αποτελεί προσβολή στη δικαιοσύνη και την ισότητα. Απαιτούμε από τις αρχές να αναλάβουν τις ευθύνες τους, να εκπαιδεύουν τους αστυνομικούς τους για την αντιμετώπιση της βίας κατά των γυναικών με ευαισθησία και σοβαρότητα, και να διασφαλίσουν ότι οι δράστες θα φέρουν την πλήρη ευθύνη των πράξεών τους.
Είναι καιρός να δοθεί τέλος στην αδιαφορία και την ανικανότητα των αρχών. Οι γυναίκες που έχουν γίνει θύματα βίας αξίζουν σεβασμό, προστασία και δικαιοσύνη.
Πρέπει να αναρωτηθεί και η κοινωνία ποια είναι τα βαθύτερα αίτια αυτού του φαινομένου. Ποια είναι τα μηνύματα που στέλνουμε στους νέους και τις νέες για τον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζουμε τη σεξουαλική και την ερωτική βία; Ποια είναι η στάση των αρχών απέναντι στις καταγγελίες των γυναικών; Και ποιες είναι οι πολιτικές που εφαρμόζονται για την πρόληψη και την τιμωρία αυτών των εγκλημάτων;
Δεν μπορούμε πλέον να δεχτούμε την κουλτούρα της σιωπής και της αδιαφορίας. Κάθε φωνή που σιωπάται είναι μια ακόμα νίκη για την ανομία και την ανισότητα. Καλούμε όλους να σταθούμε αλληλέγγυοι και συμπαραστατικοί στις γυναίκες που έχουν γίνει θύματα, και να αγωνιστούμε ενάντια σε κάθε μορφή βίας και καταπίεσης.
Είναι καιρός να σηκώσουμε τη φωνή μας, να δράσουμε και να δείξουμε ότι ως κοινωνία δεν ανεχόμαστε πλέον τη βία κατά των γυναικών. Καλούμε τις αρχές να επιβάλουν αυστηρές και αποτελεσματικές ποινές σε αυτούς που διαπράττουν αυτά τα εγκλήματα και καλούμε την κοινωνία να σταθεί ενωμένη ενάντια σε αυτήν την τραγική πραγματικότητα.
Η σιωπή είναι συνενοχή. Ας σπάσουμε τη σιωπή και ας αντιμετωπίσουμε αποφασιστικά την επιδημία της γυναικοκτονίας στην Ελλάδα.
Παύλος Π. Μασμανίδης
