Την Πέμπτη, 19 του Νοέμβρη, με τη διαδικασία ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών σε εξέλιξη, για να μην ξεχνιόμαστε, ο μικροσυνταξιούχος, «Μήτσος», έπιασε να «ανακεφαλαιώσει» κι αυτός ο ίδιος κάτι αναμνηστικά κέρματα, από την είσοδό μας στο ευρώ, επί Κώστα Σημίτη. Εσύ, αναγνώστη μου;
Την Πέμπτη, 19 του Νοέμβρη, με τη διαδικασία ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών σε εξέλιξη, για να μην ξεχνιόμαστε, ο μικροσυνταξιούχος, «Μήτσος», έπιασε να «ανακεφαλαιώσει» κι αυτός ο ίδιος κάτι αναμνηστικά κέρματα, από την είσοδό μας στο ευρώ, επί Κώστα Σημίτη. Εσύ, αναγνώστη μου;
Αν όχι, μόλις πληροφορήθηκες μια καλή πρακτική αποπληρωμής των δανείων, ώστε να παραμένεις φερέγγυος, σκίζοντας γάτες, βεβαίως-βεβαίως, καθόσον…
Η τιμή τιμή δεν έχει και χαρά στον που την έχει.
Κακά τα ψέματα, αναγνώστη μου, τη λαϊκή σοφία μέσα! Χωρίς κούτελο καθαρό, δεν έχουμε πρόσωπο να πιούμε ένα κρασάκι στο καπηλειό της γωνίας, για να πάνε κάτω οι πίκρες, βρε αδερφέ.
Κι ο ταβερνιάρης έχει ένα γιοματάρι. Μα ένα γιοματάρι. Πρώτης τάξεως, να πίνεις και να άδεις Χαράλαμπο Βασιλειάδη, για τους φίλους «Τσάντας», προστάζοντας:
Φέρτε μια κούπα με κρασί
και κάντε μου παρέα,
για μένα απόψε η βραδιά
είναι η τελευταία.
Βρε ζωή φαρμάκια στάζεις,
σε βαρέθηκα,
κι αν χρυσά παλάτια τάζεις,
είναι ψεύτικα.
«Ποιο κουβέρνο θα τολμούσε να βάλει φόρο οίνου, παλαιότερα; Έλα Χριστέ και μη χειρότερα!» πετάχτηκε, η μανδάμ «Μήτσαινα», και με το δίκιο της, όσο να πείτε, αφού την καταμέτρηση των κερμάτων διέκοψε η από τηλεοράσεως τής Βουλής συζήτηση επί του νομοσχεδίου: «Επείγουσες ρυθμίσεις για την εφαρμογή της συμφωνίας δημοσιονομικών στόχων και διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων».
Περιεχόμενο, μεταξύ άλλων αντιδημοφιλών διατάξεων, ο ειδικός φόρος κατανάλωσης των 15 σεντς ανά φιάλη κρασιού, σε αντικατάσταση του ΦΠΑ της ιδιωτικής εκπαίδευσης, η μειωμένη προστασία της πρώτης κατοικίας των δανειοληπτών, μπαταχτσήδων ή πανί με πανί, δεν παίρνω όρκο, αναγνώστη μου, άκου και τον χριστιανοδημοκράτη, Νίκο Νικολόπουλο, ευλόγως, διερωτώμενο (σ.σ. ελεύθερη απόδοση): «Κανένα σπίτι στα χέρια τραπεζίτη ή ιδιοκτήτη, υποσχεθήκαμε;».
Ναι για! Ευλόγως, λοιπόν, κι ο πρόεδρος, Πάνος Καμμένος, τον έστειλε απ’ τους ΑΝ.ΕΛ. και πάμε στην ψηφοφορία, όπου από τους 290 παρόντες, 153 είπαν «ΝΑΙ» και 137 βροντοφώναξαν «ΟΧΙ».
Προηγουμένως, ο σύντροφος Γαβριήλ Σακελλαρίδης είχε παραιτηθεί, αφήνοντας την έδρα στον αναπληρωτή υπουργό Διοικητικής Μεταρρύθμισης, Χριστόφορο Βερναρδάκη, σε αντίθεση με τον αγωνιστή, Στάθη Παναγούλη, που προτίμησε την κατόπιν διαγραφής ανεξαρτησία και συνεχίζουμε εμμέτρως.
Παρεκκλίσεις απ’ τις υπερψηφίσεις.
Του Πρωθυπουργού απόντος εις τη γείτονα Τουρκία,
το Μαξίμου σφίγγει κι άλλο βουλευτών πολιορκία,
αν δεν θεσπιστούνε μέτρα γι’ άστεγους ιδιοκτήτες,
θα θρηνήσουμε, εκ νέου, πτωχευμένους τραπεζίτες.
Βουνό μοιάζει το δίλημμα κι εκ Γρεβενών ο Μπγιάλας,
στο «Mega» εμφανίζεται να σώσει τας φιάλας.
Αμπελουργοί τον ψήφισαν, κι αν ακριβύνει ο οίνος,
θα μείνουν άνεργοι αυτοί κι εκτός Βουλής εκείνος.
Όμως ψηφίζει, τελικά, να μείνουμε Ευρώπη,
δεν είναι ώρα γι’ απειλές και «Grexit» στο κατόπι,
αν έφυγε ο Γαβριήλ κι ο Παναγούλης βράζει,
εμείς στα βάθη της ψυχής κρατάμε το μαράζι.
Η αναθέρμανση κρασιού ενόχλησε, βεβαίως,
«μαχαίρι» θα το κόψουμε, φερόμενοι γενναίως.
Για να σωθεί η μάμα Γκρις δίνουμε και το σπίτι,
μαύρη η ώρα στο ευρώ που μπήκαμε, Σημίτη.
Εννόησες, αναγνώστη μου; Πάει το κρασάκι μας, πάει το σπιτάκι μας, να δούμε πού θα βγάλει ο πηγαιμός, τέλος πάντων, αλλά επειδή το χαρτί τέλειωσε θα συνεχίσουμε αύριο κι ως τότε πού είσαι; Μη μου συγχύζεσαι!…
-Ω-
