Σφήνες του Αφεντούλη
«Είσοδο στο ψητό άνευ προοιμίου να τη δεχτώ. Επιδόρπιο, όμως, προ του κυρίως γεύματος δεν πάει κάτω με καμιά κυβέρνηση κι ως εκ τούτου η δαιδαλώδης εξιστόρηση του γριφώδους θέματός σας θα συνεχιστεί εν τη απουσία μου!» έσπευσε να ενημερώσει με την πρώτη ματιά στον σημερινό τίτλο τού εμπειροτέχνη πολιτικού αναλυτή, θείου Αφεντούλη, αναγνώστες μου, ο πάντα βιαστικός χαμηλοσυνταξιούχος, «Μήτσος», τρομάρα του!
Ναι, για, τρομάρα του(!), επαναλαμβάνουμε, αφού αν επιδείκνυε λίγη κατανόηση κι ελάχιστη υπομονή, θα άκουγε την καλλικέλαδη σύζυγο διαμηνύουσα ως άλλη Μαρινέλλα και σε διασκευή Πυθαγόρα:
Πίσω από τις κερασιές,
ήρθαν στον ύπνο μου σκιές,
φοβέρες από τα παλιά
για να τραβάω τα μαλλιά.
Να ‘ταν οι απειλές ματιά,
οι έχθρητες σταλαματιά,
έωλος ο τραμπουκισμός,
να τονε πάρει ο ποταμός,
θα ‘ταν αλήθεια κι οι στιγμές
πίσω από τις κερασιές,
της Θράκης Γιλντιρίμ αγά,
άδων φιλίας τον χαβά.
Πίσω από τις κερασιές
άνοιξες χέρια κι αγκαλιές
να δείξεις καταδεκτικός,
ξεχνώντας στο Αιγαίο πως:
Της Τουρκίας «εφ δεκάξι»
παραβάσεις έχουν πράξει
κι όσο μ’ Έλληνες τα βάζουν
τα κεράσια σας τρομάζουν,
ώστε να λάβει πρόγευση του θέματος, ήτοι την εν μέσω Ιουνίου, πληροφορούμε, ευκαιρίας δοθείσης, άφιξη του πρωθυπουργού των εξ ανατολών γειτόνων, Μπιναλί Γιλντιρίμ, στην Αθήνα, όπου έγινε δεκτός από τον ομόλογό του, Αλέξη Τσίπρα, και να μην πάρει των ομματιών του.
Όχι, ο υψηλός επισκέπτης, αναγνώστες μου, που μετά τις επίσημες συνομιλίες ταξίδεψε ιδιωτικά στη Θράκη, σκοπεύοντας να επισκεφτεί μεταξύ άλλων αξιοθέατων, και την υπερσύγχρονη μονάδα διαλογής και συσκευασίας κερασιού ιδιοκτησίας υιού του εκ τροχαίου δυστυχήματος αποδημήσαντος, Αλλάχ να αναπαύει αυτόν, Λεβέντ με το παρωνύμιο «βασιλιάς» του εν λόγω φρούτου.
Περί προπετούς η εξαφάνιση, που βλέποντας λόγω αιφνίδιας καταιγίδας τον επί των Μεταφορών, Αχμέτ Αρσλάν, να επισκέπτεται τελικά το εργοστάσιο παρουσία του ημέτερου υφυπουργού Εξωτερικών, Γιάννη Αμανατίδη, έσπευσε να δώσει μεταμελημένος το «παρών», διερωτώμενος:
Πόθεν οι χρηματοδοτήσεις σε «άνακτος» τις επενδύσεις;
Κακά τα ψέματα, αναγνώστες μου. Όταν δημοσιεύματα φέρουν τον Θρακιώτη «Κροίσο» προστατευόμενο του «σουλτάνου», Ταγίπ Ερντογάν, το ανωτέρω ρητορικό ερώτημα τα λέει όλα, μάρτυς μας και το βαμβάκι, από κοντά κι ο καπνός, αν δεν απατόμαστε, που τον έχουν καταστήσει πανίσχυρο παράγοντα της βόρειας Ελλάδας, αμφιβάλλει κανείς;
Δεν νομίζω(!), και να τα βλέπουν αυτά οι ανεχόμενοι τις εναντίον μας καταγγελίες για δήθεν καταπίεση της μουσουλμανικής μειονότητας διεθνείς οργανισμοί, την ώρα που οι γείτονες περιοδεύουν ανενόχλητοι, απαιτούν «καζάν – καζάν, εξ ημισείας ντε!» συνεκμετάλλευση του αρχιπελάγους ή προαναγγέλλουν «πραξικόπημα» στις ελληνοτουρκικές σχέσεις αν δεν τους παραδοθούν, κατά παράβαση αποφάσεων της Δικαιοσύνης, οι οκτώ πραξικοπηματίες του περσινού καλοκαιριού, δίνοντας λαβή στον προπετή να γράψει τον επίλογο με προσαρμογή στα τρέχοντα γεγονότα διά πένας Λευτέρη Παπαδόπουλου μεταφρασμένου Federico Garcia Lorca, άδων:
Χείρα φιλίας τείνετε,
εφέντη Γιλντιρίμ
κι οι κερασιές ανθίζουνε
το χρήμα μόλις στείλετε.
Ξηλώνεστε οι γείτονες
ν’ αναπτυχθεί η Θράκη,
σε μια Ελλάδα που ωχ αμάν(!),
λέει το ψωμί ψωμάκι.
Τρέξε πέτα χελιδόνι
πες το μήνυμα που ενώνει
έχει «ουρά» συσκοτισμένη
και το βύσσινο να μένει,
η βυσσινάδα σας θολή,
μοιάζει ξύδι με χολή(!),
ή μήπως όχι, αναγνώστες μου, ή μήπως όχι;…
-Ω-
