Σφήνες του Αφεντούλη
«Χρόνια πολλά», αναγνώστες μου, του προφήτη Ηλία βλέπετε, σήμερα, γιορτή με εξέχουσα θέση στην καρδιά τού εμπειροτέχνη πολιτικού αναλυτή, θείου Αφεντούλη, ως γνωστόν, ένεκα κι οι επί των ορέων πανηγυρισμοί όλων ημών των ωραίων.
Που, κακά τα ψέματα, ο οργανισμός μας τραβάει τα παραδοσιακά, ήτοι «βάστα με, να σε βαστώ για να μετεωριστώ», «τήρα, τήρα χάρη, όξω το ποδάρι» ή άλλα λεβέντικα, ικανά να θέσουν σε βιντεοσκόπηση τα κινητά των εταίρων – δανειστών, αναφωνούντων: «Οποία ρώμη! Απορίας άξιο πώς δεν σήκωσαν μπαϊράκι κι υπομένουν τα μνημόνια ακόμη».
Τέλος πάντων, χορευταράδες μου. Δυστυχώς, κι ο φετινός μας βίος θα είναι ανεόρταστος, ενημερώνουμε. Όπως πέρσι, πρόπερσι και πάει λέγοντας, μετρήστε, ωσότου εμφανιστεί διακυβέρνηση του υπέρ ακηδεμόνευτης εξόδου από την κρίση, Κώστα, μεγάλη η χάρη του(!), μπας και πάψουν να μας τριβελίζουν το μυαλό μεσοπρόθεσμες θυσίες και τρίτη αξιολόγηση.
Προ των οποίων ορρώδησε, ορρωδεί και με τις «δεύτερη φορά αριστερά» διαπραγματευτικές ταχύτητες θα ορρωδεί επί μακρόν, φοβούμεθα, μέχρι κι ο ασυγκράτητος, «δεν χαλάω ζαχαρένια, / προς τι τάχα κάθε έγνοια, / όταν με τη στενοχώρια / μπορείς να κοιμάσαι χώρια;» χαμηλοσυνταξιούχος, «Μήτσος», παρωθώντας την πιο συγκρατημένη σύζυγο να διαβλέψει λόγω προφητικού «κλίματος» της ημέρας:
Υπουργοί μπαϊλντισμένοι, δίχως μπάνια οι καημένοι(!),
είκασε η κυρία «Μήτσαινα», πενόμενοι χρεοφειλέτες μου, χωρίς την παραμικρή εκδικητική διάθεση που το ζεύγος θα στερηθεί τις διακοπές λόγω αναπαραδιάς, σπεύδουμε να διευκρινίσουμε, προς αποφυγή τυχόν παρεξηγήσεων, αλλά να πώς να το πούμε, με το συμπάθιο κιόλας:
Όταν οι Βρυξέλλες τα έχουν με την απροθυμία κάποιων υπουργών για μεταρρυθμίσεις, αγνοώντας τους καλοκαιρινούς καύσωνες, είναι τα «παιδιά» να μην κάθονται σε «αναμμένα κάρβουνα», ωσότου ο έχων την αποκλειστική προνομία των ανασχηματισμών Πρωθυπουργός πράξει τα δέοντα, αν δεν τα έπραξε, καθόσον προμαντέματα είναι αυτά κι εμείς «εκτοξεύουμε» νωρίς τα δικά μας;
Ναι, για(!), οπότε ευκαιρίας δοθείσης μισό να ορμηνέψουμε σχετικά το Μαξίμου με τη μανδάμ άδουσα σε διασκευή παλαιότερης επιτυχίας:
Δεν υπάρχουν σκαπανείς, Αλέξη,
ίσιο δρόμο θέλουνε κι ό,τι βρέξει ας τρέξει.
Πόσο έξω έπεσες,
ειδήμονες που επέλεξες,
δες και τον λαό που τα ‘χει παίξει.
Δεν υπάρχουν σκαπανείς,
μη σε ξεγελάνε,
τα μεγάλα λόγια,
οι σοφοί χρησμοί.
Βλέπεις κι οι μπροστάρηδες
άμυνα κρατάνε
όταν καρτεράνε
να ‘ρθουνε Θεσμοί.
Δεν υπάρχουν σκαπανείς κι ας κάνουν
τους αδάμαστους την οργή να ξεθυμάνουν.
Αν επείγει η αλλαγή,
σκέψου την παραλλαγή,
αναδόμηση, οι πιστωτές μας να καλμάρουν,
κι άμα πιάσει η συνταγή,
τα «παιδιά» στα ακρογιάλια θ’ αριβάρουν.
Αμάν! «Μπάνια υπόσχεται η καμπάνια; Φύγαμε για μακροβούτια!» πετάχτηκε ο ασυγκράτητος, στο σημείο αυτό, και πριν ο αναλυτής προκάνει να τον καλμάρει συνέχισε απαγγέλλοντας:
«Μήτσαινα», οι ταγοί καλούν κολυμβητής να γίνω,
πάρε ομπρέλα, τα μαγιό, πέδιλα και σωσίβιο στα πέλαγα μη μείνω
και πάμε κατασκήνωση εγγύς της «κόστα Κώστα»,
είπα «ακτή Καραμανλή» γιαλό διά την πόστα,
που θε να βάλω στα «παιδιά» μήπως αφυπνιστούνε,
ωσάν ο Κώστας και αυτοί τον κόσμο να νοιαστούνε,
διεμήνυσε ο «Μήτσος», αναγνώστες μου, κι όσο για τη συμμόρφωση των ιθυνόντων «προς τας υποδείξεις»;
Παρότι χλωμό, ελπίζουμε κι ο καιρός θα δείξει!…
-Ω-
