Η δημοσκοπική δυναμική που καταγράφεται στις χαμηλές θέσεις της κατάταξης των κομμάτων στις τελευταίες έρευνες της κοινής γνώμης διαμορφώνει ένα νέο πεδίο προβληματισμού στο Μέγαρο Μαξίμου.
Παρά τη σταθερότητα του προβαδίσματος της ΝΔ και την τάση ανάκαμψης η οποία εμφανίζεται σχεδόν σε όλες τις δημοσκοπήσεις (με πιο πρόσφατη αυτήν της Metron Analysis για το Mega, όπου η αναγωγή της ψήφου τής δίνει ένα ποσοστό κοντά στο 36%), ένας συνδυασμός ευρημάτων κάνει πολλούς να ανησυχούν: Αφενός η αύξηση των ποσοστών της Ελληνικής Λύσης στα επίπεδα του 6% και, αφετέρου, η σταθερότητα του ποσοστού του κόμματος Έλληνες (του διαδόχου σχήματος της Χρυσής Αυγής), στα επίπεδα του 2%-2,5%.
Όπως εκτιμούν σχεδόν όλοι οι δημοσκόποι, η διατήρηση του ποσοστού αυτού στις έρευνες υποδηλώνει ότι η επίτευξη του στόχου του 3% είναι δυνατή και ότι η είσοδος/επιστροφή στη Βουλή ενός ακροδεξιού κόμματος είναι ένα πιθανό ενδεχόμενο.
Ειδικώς μετά την επικράτηση του συνασπισμού Κεντροδεξιάς – Ακροδεξιάς στην Ιταλία, αλλά και των αντίστοιχων φαινομένων και των αυξητικών τάσεων αλλού (Γαλλία, Σουηδία), εκτιμάται ότι η εκδήλωση αντίστοιχων, έστω και ασθενέστερων τάσεων στην Ελλάδα, θα πρέπει να θεωρείται αναμενόμενη.
Προβληματισμός στο Μαξίμου
Στο Μέγαρο Μαξίμου ο προβληματισμός για το συγκεκριμένο στοιχείο είναι υπαρκτός και δεν κρύβεται. Συνεργάτες του Πρωθυπουργού αναγνωρίζουν την ύπαρξη μίας τέτοιας πιθανότητας και ξέρουν ότι η περιπλοκή που θα επέφερε η επαλήθευσή της είναι πολλαπλή. Ενας λόγος είναι η πολιτική ατμόσφαιρα που θα επικρατήσει, με την παρουσία στο κοινοβούλιο ενός μπλοκ λαϊκιστικής και φασιστικής Δεξιάς, σε μία συγκυρία δύσκολη και σε μία περίοδο κατά την οποία η απειλή της κοινωνικής αναστάτωσης είναι υπαρκτή, λόγω της ακρίβειας, των πληθωριστικών πιέσεων, κ.ά.
Ο άλλος λόγος έχει να κάνει με τον διακηρυγμένο στόχο της κυβέρνησης, την επίτευξη της αυτοδυναμίας. Με βάση τις αναλύσεις οι οποίες γίνονται έως και σήμερα, το ποσοστό της τάξεως του 37%-38% βάσει του οποίου το πρώτο κόμμα φτάνει στις 151 έδρες, έχει ως προϋπόθεση την παρουσία έξι κομμάτων στη Βουλή. Η προσθήκη όμως ενός ακόμη και μία επτακομματική Βουλή ανεβάζει το όριο της αυτοδυναμίας υψηλότερα, κοντά στην περιοχή του 40% και περιπλέκει κατά πολύ την κατάσταση. Οπως επιπλέον επισημαίνεται υπό αυτό το πρίσμα από δημοσκόπους και πολιτικές πηγές, η συγκεκριμένη παράμετρος χαρακτηρίζεται από πολλές ιδιαιτερότητες, κάποιες από τις οποίες έχουν διαπιστωθεί και στο παρελθόν.
Η μία είναι ότι το συμπαγές 2% στις δημοσκοπήσεις, ειδικά στα ποσοστά κομμάτων της Ακροδεξιάς, υποκρύπτει και ένα άγνωστο ποσοστό συμμετεχόντων στις έρευνες οι οποίοι κρατούν κρυφές τις πολιτικές τους προτιμήσεις. Αυτό σημαίνει ότι το 10% της αδιευκρίνιστης ψήφου γίνεται ένα ακόμη μεγαλύτερο αίνιγμα.
