Είναι καίριο ζήτημα η διαχείριση και θαρρώ πώς η επιτυχία στη διαχείριση αναδεικνύει ηγεσίες και ηγέτες . Και πώς αλλοιώς ;
Του Μάρκου Μπόλαρη
Ο ηγέτης , όπως κι ο καπετάνιος, στη φουρτούνα φαίνεται !
Προχτές , τέθηκε στην Ελλάδα , μιά σημαντική πρόκληση , μιά πρόκληση με χαρακτηριστικά που αφορούσαν την εξωτερική μας πολιτική, την εθνική μας άμυνα , τον οικουμενικό Ελληνισμό , την Ρωμιοσύνη όπου γής , την εκκλησιαστική διπλωματία, την παρέμβαση του Οικουμενικού Πατριαρχείου , την λειτουργία των Αρχιεπισκοπών του Πατριαρχείου στον κόσμο , μιά πρόκληση με δυνατότητες αναπτυξιακής πολιτικής στην πατρίδα.
Διοργανώθηκε , το λοιπόν, στην Αθήνα μιά παγκόσμια σύναξη των Οφικιαλίων – Αρχόντων του Οικουμενικού Θρόνου της Κωνσταντινουπόλεως ,
μιά σύναξη εξεχόντων πολιτών που έχουν τιμηθεί από το Πατριαρχείο με οφίκιο, λόγω των υπηρεσιών που έχουν προσφέρει στην εν Αιχμαλωσία Μεγάλη του Χριστού Εκκλησία, ποικίλων υπηρεσιών , νομικών και οικονομικών, χορηγικών και επιστημονικών, διοικητικών και θεολογικών, μιά σύναξη, συνεπώς ,προσωπικοτήτων επιτυχημένων και επωνύμων στο παγκόσμιο προσκήνιο , εν τέλει, μιά σύναξη ισχυρών προσώπων που συναντήθηκαν , και μόνον η σύναξη τόσον προσωπικοτήτων αποτελεί μείζον γεγονός, βρεθήκαν στην Αθήνα για μιά ανθρώπινη όσμωση , γιά μιά πνευματική διαδικασία που στοχοθετεί το μέλλον, γιά μιά σύσφιξη σχέσεων και προώθηση περαιτέρω των δράσεων υποστήριξης του της Κωνσταντινουπόλεως Πρωτόθρονου Πατριαρχείου .
Ρητέον ότι πολλοί εκ των Οφικιαλίων – Αρχόντων του Οικουμενικού Πατριαρχείου είναι οι βασικοί πυλώνες στήριξης του ισχυρού Ελληνο-Αμερικανικού συστήματος που παρεμβαίνει στα κέντρα λήψεως αποφάσεων των Η.Π.Α. , εδώ και δεκαετίες , επηρεάζοντας Γερουσιαστές και Βουλευτές, Υπουργούς και Προέδρους, παρεμβαίνοντας σε Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης και Πανεπιστήμια, σε Ινστιτούτα που αποτελούν δεξαμενές σκέψης , προκειμένου να επηρεάσουν την Αμερικανική πολιτική υπέρ της Ελλάδος και της Κύπρου , στηρίζοντας τα δίκαια του Ελληνισμού , αναδεικνύοντας και καταγγέλλοντας τις παραβιάσεις του Διεθνούς Δικαίου από την Τουρκία στην Κύπρο και το Αιγαίο , στην Κωνσταντινούπολη, στην Ίμβρο και την Τένεδο. Δεν ισχυρίζομαι ότι οι οφικιάλιοι αποτελούν το δραστήριο Ελληνοαμερικάνικο λόμπυ , ισχυρίζομαι ότι πολλοί εξ αυτών ειπναη πυλώνες και χορηγοί αυτής της τιτάνιας προσπάθειας υπέρ της Κύπρου και της Ελλάδας , του Οικουμενικού Πατριαρχείου και της Ομογένειας στην Τουρκία .
Κι έγινε τούτη η σύναξη μέσα σ’ ένα φλέγον διεθνώς περιβάλλον , με τις προκλήσεις της Τουρκίας γιά την Γαλάζια Πατρίδα και την διεκδίκηση σχεδόν όλης της Ανατολικής Μεσογείου ως τουρκικής ΑΟΖ , με την ένταση της διαφοροποίησης της Τουρκίας από την Αμερικανική πολιτική στην Μέση Ανατολή , τόσον στο Κουρδικό στη Συρία όσον και στο Ισραήλ, με την διακριτή στάση απέναντι στην Ρωσσία στον πόλεμο της Ουκρανίας, όπως παλιότερα που εμφανιζόταν ως ο επιτήδειος ουδέτερος, με την πρόκληση της μετατροπής της μοναδικής Αγίας Σοφίας και της Μονής της Χώρας σε τεμένη, με την Ακαδημαϊκή Θεολογική Σχολή της Χάλκης κλειστή εδώ και πενήντα χρόνια , με την πρόκληση της παραμονής των στρατευμάτων κατοχής επί πεντηκονταετία στην Μεγαλόνησο , με την Τουρκία να αρνείται προκλητικά να αναγνωρίσει την Γενοκτονία σε βάρος των χριστιανικών πληθυσμών στην Μικρασία , Αρμενίων και Ασσυρίων, Συρορθοδόξων και Ρωμιών ( στον Πόντο, την Θράκη και στην Ιωνία ), τις πολιτικές της Εθνοκάθαρσης που χρησιμοποίηθηκαν από την Τουρκία σε βάρος των Ρωμιών της Πόλης , της Ίμβρου και της Τενέδου , με τους χειρισμούς του Ερντογάν σε επίπεδο ΝΑΤΟ , την εργαλειοποίηση της έγκρισης της εισόδου της Σουηδίας γιά να αποκτήσει τα μαχητικά αεροσκάφη F16 και F35 ! Φοβερό πράγματι το κοκτέιλ της διεθνούς συγκυρίας , τρομερή πράγματι η διεθνής πραγματικότητα στην γειτονιά μας με την Τουρκία να παρεμβαίνει ενεργά στη Λιβυή , στα νότια θαλάσσια σύνορά μας, στην Αλβανία του Ράμα και στο Κόσσοβο, στην Βοσνία-Ερζεγοβίνη και στην Βόρεια Μακεδονία των Σλαβομακεδόνων, και ταυτόχρονα να ασκεί ισχυρές πιέσεις στα εσωτερικά της Βουλγαρίας με το φιλοτουρκικό – μουσουλμανικό κόμμα !
Κι ήταν η Σύναξη στην Αθήνα των Οφικιαλίων του Οικουμενικού Πατριαρχείου την περασμένη εβδομάδα , μέσα στην ένταση αυτής της συγκυρίας , παραμονές των ευρωεκλογών , τις προπαραμονές των αμερικανικών εκλογών του Νοέμβρη !
Κι εμείς ;
Α ! , εμείς καταφέραμε την ευκαιρία ,
την πρόκληση μιας σύναξης δισεκατομμυριούχων και ισχυρών που ήρθαν στην Ελλάδα με κέφι και διάθεση γιά τα μείζονα , που οι ίδιοι έχουν μεγάλες δυνατότητες και βούληση επενδύσεων στην πατρίδα,
ναι, καταφέραμε μιά ευκαιρία
όπου όλοι έπρεπε να βγούνε κερδισμένοι , κατά το βρεττανικό win – win , να συμφωνήσουν όλοι σε ένα κώδικα και ένα οδικό χάρτη γιά το μέλλον , μιά σύναξη στην οποία έσπευσε να ομιλήσει ο πρώην Υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ ο Μάικλ Πομπέο,
τι κρίμα ,
καταφέραμε στην θεσμική μας λειτουργία εν όλω
να τρέψουμε την ευκαιρία σε κρίση,
αποτύγχαμε , ως συμμετέχοντας θεσμοί , να διαχειριστούμε την κρίση
καταπώς έπρεπε ,
κι αποτυγχάνοντας να πετύχουμε το μείζον εκπέσαμε ώστε να υποβαθμίσουμε την διαδικασία , να ευτελίσουμε τις δυνατότητες, να αγνοήσουμε την δυναμική και να απωλέσουμε το δώρον της ιστορικής συγκυρίας , αφού τα μείζονα και υπερτελή υποτάχτηκαν σε προσωπικούς διαγκωνισμούς δημιουργώντας αφόρητη τοξικότητα !
Αδέρφια , ο Οικουμενικός Ελληνισμός δεν είναι μόνον γιά τις ευτελείς πολιτικές της ψηφοθηρίας !
Έχει πολύ μεγαλύτερες διαστάσεις , έχει ασυγκρίτως μεγαλύτερες δυνατότητες , έχει ισχυρότατες δυνάμεις και δυναμικές γιά το μέλλον !
Μου φαίνεται , να με συγχωρήσετε που έχω αυτήν την εκτίμηση αλλά θεωρώ πώς επιβάλλεται να την διατυπώσω δημόσια , πράγματι αναμετρώντας τις οικονομικές κι επιχειρηματικές δυνάμεις των Ελλήνων όπου γής, τις ναυτιλιακές και επιστημονικές δυνάμεις, τις πολιτικές και τις ερευνητικές παρουσίες , τις καλλιτεχνικές και τις εκκλησιαστικές παρεμβάσεις στην υφήλιο , μου φαίνεται πώς η Ρωμιοσύνη στον κόσμο έχει ισχυρότερες ακόμη κι απ’ το ίδιο Ελληνικό κράτος. Γιαυτό όσο τούτο το Κράτος κι οι έρμοι κυβερνώντες του δεν αντιλαμβάνονται την ισχύ , την δύναμη και τις προοπτικές τούτων των Ελλήνων που παλεύουν κι επιτυγχάνουν στους ωκεανούς , στην επιχειρηματικότητα, την επιστήμη, την έρευνα, τον πολιτισμό, την εκκλησία στα πέρατα της Οικουμένης, όσο δεν το αντιλαμβάνονται κι υποτιμούν ευκαιρίες και δυνατότητες απλώς αδικούν τον Τόπο , αδικούν τον Λαό που μάχεται σε δυσχερείς συνθήκες !
Οι ευκαιρίες όμως , μας τό μάθε ο Ερωτόκριτος ,
σαν του κύκλου τα γυρίσματα είναι που ανεβοκατεβαίνουν, κι ώρες ψηλά κι ώρες στα βάθη πηγαίνουν …
Έγνοια να ‘χουμε !
Την επόμενη ευκαιρία πρέπει να την αξιοποιήσουμε !
