Σε μια από τις μεγαλύτερες «εκκαθαρίσεις» που έχει επιχειρηθεί ποτέ, η ΑΑΔΕ προχωρά εντός του 2025 στο «πάγωμα» χρεών ύψους 10 δισ. ευρώ και το χαρακτηρισμό τους ως ανεπίδεκτων είσπραξης. Πρόκειται για ληξιπρόθεσμες οφειλές που παραμένουν ανείσπρακτες επί σειρά ετών και για τις οποίες έχουν εξαντληθεί όλα τα διαθέσιμα μέσα καταναγκαστικής είσπραξης, χωρίς αποτέλεσμα.
Ο χαρακτηρισμός αυτός δεν σημαίνει οριστική διαγραφή, αλλά την προσωρινή τους απομάκρυνση από το ενεργό μητρώο οφειλών, προκειμένου να δοθεί έμφαση στις υποθέσεις που μπορούν πραγματικά να αποδώσουν έσοδα. Τα χρέη αυτά καταχωρίζονται στα ειδικά «βιβλία ανεπίδεκτων είσπραξης» για μία δεκαετία, χωρίς να παραγράφονται.
Για την ένταξη μιας οφειλής στα ανεπίδεκτα, έχουν προβλεφθεί συγκεκριμένα χρηματικά όρια και αρμοδιότητες, τα οποία τροποποιούνται με νέα απόφασή του διοικητή της ΑΑΔΕ Γιωργος Πιτσιλής. Πλέον, για οφειλές έως 300.000 ευρώ, η απόφαση λαμβάνεται από τον προϊστάμενο της αρμόδιας ΔΟΥ ή τελωνειακής αρχής. Για μεγαλύτερα ποσά, από 300.000 έως 3 εκατομμύρια ευρώ, απαιτείται απόφαση του Διοικητή της ΑΑΔΕ, ύστερα από σχετική εισήγηση των προϊσταμένων των μεγάλων μονάδων ελέγχου και είσπραξης. Όταν το ύψος της οφειλής ξεπερνά τα 3 εκατομμύρια ευρώ, η εισήγηση γίνεται πλέον αποκλειστικά από την Επιχειρησιακή Μονάδα Είσπραξης (ΕΜΕΙΣ), διασφαλίζοντας κεντρική εποπτεία και αυστηρό έλεγχο.
Το νομικό πλαίσιο προβλέπει ότι, κατά την περίοδο που το χρέος παραμένει στα ανεπίδεκτα, ο οφειλέτης δεν μπορεί να λάβει φορολογική ενημερότητα, δεν μπορεί να μεταβιβάσει περιουσιακά στοιχεία, ενώ τυχόν τραπεζικοί λογαριασμοί και θυρίδες του ίδιου ή συνυπόχρεων προσώπων παραμένουν δεσμευμένοι. Αν στο μεταξύ προκύψει περιουσιακό στοιχείο ή εισόδημα, το Δημόσιο έχει πλήρες δικαίωμα να επανενεργοποιήσει την υπόθεση και να διεκδικήσει το ποσό, ακόμη και πριν την παρέλευση της δεκαετίας.
