– Η φτώχεια τέχνας κατεργάζεται;
– Εξαρτάται από τις τέχνες! Υπάρχουν οι καλές τέχνες, εξ ου και σχολή καλών τεχνών, τις άλλες δεν ξέρω πως μπορώ να τις κατατάξω, λίγο δύσκολο μου φαίνεται, από δω το πάω από κει το πάω δεν μου βγαίνει, δεν βγάζω άκρη, σχολή κακών τεχνών δεν υπάρχει, θα μου πεις είναι δυνατόν μια τέχνη να λογίζεται κακή, τι στα διάλα κάνουμε, όλα θα τα μπερδέψουμε κατά πως θέλουμε εμείς;
– Έχεις δίκιο!
– Γιατί έχουμε και το άλλο, πως έβγαλε κανείς χρήματα με τις καλές τέχνες, σχεδόν όλοι στην ψάθα πεθάνανε, λεφτά έβγαλαν μετά οι κληρονόμοι, που τα βρήκαν έτοιμα, ενώ των κακών τεχνών – τέλος πάντων, τρόπος του λέγειν – τρέχει το χρήμα άφθονο, ρέει ρε παιδί μου και όλο τρέχει και μπαίνει στις τσέπες των …καλλιτεχνών!
– Τι μου λες; Εμείς μπορούμε να γίνουμε τέτοιου είδους καλλιτέχνες γιατί έχουμε κάτι δυσκολίες, και κάτι θα μου χρειαστεί για να σώσω την κατάσταση; Έτσι μωρέ κάτι μονοκούκι !
– Κοίτα φίλε, άπαξ και μπεις σε αυτό το κύκλωμα δύσκολα να βγεις, είναι γλυκό το αφιλότιμο το χρήμα , θα έχεις βάλει ήδη και το δάκτυλο στο μέλι άντε να ξεφύγεις, θα ζητάς συνεχεία να το βουτάς στο μέλι!
– Αμάν ρε!
– Το χρήμα φίλε μου, είναι ο μεγάλος έρωτας του ανθρώπου, φυσικά όταν παίρνει, όταν δίνει είναι άλλη περίπτωση …φτωχοκαημένη! Εκεί είναι έλα να χορέψουμε αντάμα, να σπάσουν τα νταούλια, να πέσω ξερός κάτω από τον πολύ χορό και να μην βλέπω τίποτα!
– Ενώ τώρα; Τα ωραία είναι τώρα, αλλά από την άλλη, τα ωραία δεν κρατούν πολύ! Και όταν κάτι είναι πολύ καλό για να είναι αληθινό κάποια στιγμή σκάει η μπάλα και τους παίρνει όλους παραμάζωμα!
– Ξέρεις ότι έβγαζαν τουλάχιστον πάνω από επτακόσιες χιλιάδες το χρόνο!
– Αυτά είναι λεφτά ρε, και φαντάζομαι μαύρα κι άραχνα, να σου που εμφανίζεται και η φοροδιαφυγή και άντε να τους βρεις.
– Πόσο καιρό γινόταν αυτό;
– Δεν ξέρω, θα γινόταν, δεν θα γινόταν κάμποσο χρόνο κάτω από την μύτη προϊσταμένων, διευθυντών και βάλε, οπότε τόλμησε κάποιος και άνοιξε το στόμα του διότι δεν είναι δυνατόν να πλήρωνε τη συμμορία για προστασία, αλλά χωρίς αποτέλεσμα από την έρευνα των κανονικών αρχών! Και πάει το όνειρο, μπλέχτηκε στα κουβάρια του και πάνε όλα τα όνειρα, και έπεσαν συλλήψεις και κύριος οίδε πόσο στα μαλακά θα πέσουν! Να λοιπόν που και αυτές οι τέχνες δεν έχουν μόνιμο εισόδημα, έληξαν οι δραστηριότητες, λόγω του ότι φίλε μου, τέλειωσε το μέλι, σφραγίστηκε στο βάζο καλά καλά και όσοι πιστοί προσέλθετε!
– Πιστεύω έτσι να ηρέμησε αρκετός κόσμος στο κλεινόν άστυ με αυτή την τροπή του θέματος!
– Καταλαβαίνεις όμως ότι ο πανικός μεταφέρθηκε στους …καλλιτέχνες του Δήμου Αθηναίων!
