Μπορεί ο Πρωθυπουργός να εξακολουθεί να χαμογελά επειδή «πέρασε» η συμφωνία από την Κεντρική Επιτροπή του ΣΥΡΙΖΑ, όμως το πραγματικό κόστος που θα φέρουν τα νέα μέτρα για τους πολίτες κατά την εφαρμογή τους το 2019 και το 2020 θα είναι τεράστιο.
Το τίμημα που καταβάλλει καθημερινά η χώρα από την χειρότερη Κυβέρνηση όλων των εποχών είναι βαρύ και πολυσύνθετο. Τίμημα πολιτικό, τίμημα οικονομικό, τίμημα αξιακό.
Διότι πέρα από το τεράστιο οικονομικό και βιοτικό κόστος που συνεπάγεται η διαπραγματευτική αποτυχία της Κυβέρνησης, υπάρχει η διάψευση των πιο χυδαίων ψεμάτων. Διαψεύστηκαν οι δημαγωγίες, οι συκοφαντίες, οι εύκολες υποσχέσεις, οι συνωμοσιολογίες, οι χυδαίοι λαϊκισμοί.
Αποδείχτηκε ότι δεν υπήρχε κανένα οικονομικό και ηθικό έρεισμα της λεγόμενης αντιμνημονιακής πολιτικής. Ούτε πρόγραμμα Θεσσαλονίκης υπήρχε, ούτε υπερήφανη διαπραγμάτευση, ούτε κόκκινες γραμμές, ούτε εναλλακτική στρατηγική, ούτε στοιχειώδης συνέπεια και αίσθηση ευθύνης. Διότι από το «θα καταργήσουμε τα μνημόνια με ένα νόμο και ένα άρθρο», στο να τα υπογράφουν «δυο – δυο» δε θεωρείται αυταπάτη.
Αυτό που αποδεικνύεται από την παρούσα συμφωνία που οδηγεί σε 4ο Μνημόνιο, δεσμεύει τη χώρα για πολλά χρόνια ακόμη και θα μπορούσε να είχε αποφευχθεί- είναι ότι έχουμε μια Κυβέρνηση, η οποία παρότι δε νομιμοποιείται να διαπραγματεύεται δημοσιονομικά μέτρα για την περίοδο που αρχίζει μετά το τέλος του τρέχοντος προγράμματος (εξασφαλίζοντας μόνο αυτά να μην εφαρμοστούν εντός των χρονικών ορίων της δικής της θητείας) με τη φρούδα ελπίδα ότι θα εξαντλήσει τα συνταγματικά περιθώρια παραμονής της στην εξουσία.
Άλλωστε όλη η διαπραγματευτική προσέγγιση της Κυβέρνησης είναι βλαπτική και καθιστά δυσχερή την Ελληνική πλευρά. Η κυβέρνηση δεν διαπραγματεύεται με τους εταίρους, αλλά με τους βουλευτές της και με όσο από το εκλογικό ακροατήριο της έχει απομείνει.
Πραγματικός στόχος της κυβέρνησης είναι η παραμονή της στην εξουσία και η διατήρηση της εκκρεμότητας είναι ζωτικής σημασίας. Ενώ, «ένας ΣΥΡΙΖΑ» παριστάνει τον «αντισυστημικό» με απίθανης αφέλειας επαναστάσεις και κωλοτούμπες, «ένας άλλος ΣΥΡΙΖΑ» παριστάνει τον «ευρωπαίο» συμμετέχοντας απροκάλυπτα στη νομή της εξουσίας.
Η πολιτική Τσίπρα – Καμμένου δεν είναι απλώς αποτυχημένη. Είναι µία πολιτική κοινωνικά άδικη, κυνική και ανάλγητη. Η ζημιά δεν αποτυπώνεται µόνο στους αμείλικτους αριθμούς της οικονομικής πραγματικότητας. Οι κοινωνικές ανισότητες διευρύνθηκαν και οι θεσμοί αποδυναμώθηκαν και καταρρακώθηκαν περαιτέρω.
Τα δύο αυτά χρόνια, δυστυχώς, η Ελλάδα πρόβαλε στον υπόλοιπο κόσμο τον χειρότερο εαυτό της: Αδιαπραγμάτευτες αξίες τσαλαπατήθηκαν. Ο ορθολογισμός ονομάστηκε ελιτισμός. Η προσπάθεια για πρόοδο έγινε ρετσινιά. Την αμάθεια, κάποιοι, την ονόμασαν λαϊκότητα. Το ψέμα αποενοχοποιήθηκε. Η κοινωνία δηλητηριάστηκε από την έκπτωση όλων των αξιών, τις οποίες η πατρίδα µας ανέδειξε κάθε φορά που κατάφερε να μεγαλουργήσει.
Μπροστά σε αυτήν την κατάσταση, μόνη λύση που δίνει πραγματική προοπτική είναι οι μεγάλες αλλαγές, οι τολμηρές μεταρρυθμίσεις, η επιστροφή της κοινωνίας και της οικονομίας στη δημιουργικές αξίες της ζωής που καθιστούν ισχυρές τις δημοκρατικές κοινωνίες και ένα συλλογικό εθνικό όραμα για την εθνική ανασυγκρότηση.
Όλα αυτά όμως, προϋποθέτουν αλλαγή του πολιτικού πλαισίου και μια άλλη κυβέρνηση, υπεύθυνη, με σχέδιο και κατεύθυνση. Μια Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας και του Κυριάκου Μητσοτάκη.
Μια Κυβέρνηση που δίνει ελπίδα, όχι μια Κυβέρνηση που «τρομάζει» τη Χώρα.
Ο κ. Λευτέρης Αυγενάκης είναι Γραμματέας της Πολιτικής Επιτροπής της Ν.Δ. και Βουλευτής Ηρακλείου
