Εκεί βρίσκονται οι ρίζες της σύγχρονης Δημοκρατίας και οι απαρχές των αντιεξουσιαστικών αγώνων για κοινωνική δικαιοσύνη, παιδεία και ισότητα.
Όλα τα σχολεία της πόλης το πρωί πραγματοποίησαν την καθιερωμένη σχολική γιορτή του Πολυτεχνείου, όπου οι μαθήτριες και οι μαθητές ενημερώνονται για τα γεγονότα του 1973, τραγουδάνε ιστορικά τραγούδια για το Πολυτεχνείο με τις χορωδίες, διαβάζουν ποιήματα, και βλέπουν ντοκουμέντα από τους αγώνες των φοιτητών για δημοκρατία.
Αργότερα, δόθηκαν φόροι τιμής για τους αγωνιστές του Πολυτεχνείου με κατάθεση στεφάνων από το Εργατοϋπαλληλικό Κέντρο Κατερίνης στο άγαλμα στην Πλατεία Ελευθερίας. Οι εργαζόμενοι σταθερά κρατάνε ζωντανό το απελευθερωτικό μήνυμα της ηρωικής εξέγερσης του Πολυτεχνείου, όπου αγωνιστές ξεσηκώθηκαν τον Νοέμβριο του 1973 ενάντια στη χούντα των συνταγματαρχών και υπενθύμισαν στον κόσμο να διεκδικεί και να ελπίζει.
Το Πολυτεχνείο ζει στη συλλογική μνήμη και είναι αναπόσπαστο κομμάτι της ιστορίας και της πάλης για έναν καλύτερο κόσμο. Τα γεγονότα του Πολυτεχνείου αποτελούν μία κορυφαία στιγμή στην ιστορία των κοινωνικών κινημάτων και έδωσαν νόημα στον αγώνα για δημοκρατία, κοινωνική δικαιοσύνη και αλληλεγγύη.
Οι μαζικοί αγώνες αναστρέφουν τις αντεργατικές πολιτικές των κυβερνήσεων, δίνουν προοπτική στους νέους, δημιουργούν ένα πραγματικά κοινωνικό κράτος, για κάθε πολίτη που το έχει ανάγκη.
Στο ίδιο αγωνιστικό κλίμα πραγματοποιήθηκε και αντιιμπεριαλιστική συγκέντρωση στον πεζόδρομο Κατερίνης το απόγευμα της 17ης Νοεμβρίου από το ΚΚΕ και την ΚΝΕ, με σεβασμό στους νεκρούς, στους φυλακισμένους, τους βασανισμένους και σε όσους πάλεψαν στην αντιδιδακτορική πάλη.
Με κεντρικό σύνθημα «Έξω οι Η.Π.Α., Έξω το ΝΑΤΟ», το ισχυρό μήνυμα του Πολυτεχνείου «προσαρμόζεται» στα απανωτά χτυπήματα της σύγχρονης εποχής, από τη συνεχή υποδούλωση των εργαζομένων μέχρι τη γενοκτονία του Παλαιστινιακού λαού. Όλα αυτά διακινδυνεύουν τα όσα κερδήθηκαν με αίμα και αγώνα, υπό τη σκιά του καπιταλιστικού καθεστώτος και του ιμπεριαλισμού που χτυπάει την πόρτα του σύγχρονου δημοκρατικού κόσμου.
Στην κεντρική ομιλία της συγκέντρωσης τονίστηκε η μεγάλη σημασία του συλλογικού αγώνα: «Ο ξεσηκωμός του Πολυτεχνείου απέδειξε ότι ο αρνητικός συσχετισμός δύναμης αλλάζει, μόνο από την οργανωμένη δράση του εργατικού λαϊκού παράγοντα. Η επικαιρότητα των συνθημάτων του Πολυτεχνείου επιβεβαιώνει ότι η μετάβαση από τη στρατιωτική διδακτορία στην αστική κοινοβουλευτική δημοκρατία δεν έλυσε τα λαϊκά εργατικά προβλήματα που σήμερα οξύνονται σε συνθήκες ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών και πολέμων. Αποδεικνύει πάνω απ’ όλα ότι πίσω από το κοινοβουλευτικό δημοκρατικό κράτος, κρύβεται ο ίδιος ο αντίπαλος, η διδακτορία του κεφαλαίου.»
Μετά τη συγκέντρωση ακολούθησε δυναμική πορεία, όπου ακούστηκαν αντιιμπεριαλιστικά και αντιεξουσιαστικά συνθήματα με έμφαση και στο αντιπολεμικό ζήτημα, για ελευθερία στην Παλαιστίνη.
