Στη Λήμνο όλοι τρώνε φρέσκα ψάρια. Οι περισσότεροι κάτοικοι έχουν τη δική τους βάρκα και, φυσικά, απολαμβάνουν τα καλύτερα και νοστιμότερα ψάρια.
Γράφει ο Θόδωρος Δημητριάδης
Υπάρχουν πολλοί που τους αρέσουν τα ψάρια, αλλά τα μόνα ψάρια που έχουν δοκιμάσει στη ζωή τους, είναι η σαρδέλα, το σαβρίδι, ο γαύρος και ο μπακαλιάρος. Περνούν από το ψαράδικο και χαζεύουν μόνο από μακριά τα λαχταριστά ψάρια πρώτης κατηγορίας – όπως λέει κι η παροιμία, “φάτε μάτια ψάρια, κι η κοιλιά περίδρομο”.
To πολύ-πολύ, σε έκτακτες περιπτώσεις, γενέθλια, επέτειο κλπ., βάζουν βαθιά το χέρι στην τσέπη και αγοράζουν και καμιά κουτσομούρα, κανένα σαργό ή κανένα γοφάρι απ’ τη λαϊκή αγορά.
Υπάρχουν άλλοι που δεν έχουν δει στη ζωή τους και δεν ξέρουν τι ψάρι είναι η σφυρίδα, το σκαθάρι, ο ροφός, το μαγιάτικο, ο παντελής, η μένουλα, ο μπαλάς, η λίτσα, ο κυνηγός, κ.ά. Άλλοι πάλι δεν ξέρουν να ξεχωρίζουν τη σαρδέλα από τη φρίσα, το σαβρίδι απ’ το κοκάλι, το μπαρμπούνι απ’ την κουτσομούρα, τον μπαλά απ’ το λιθρίνι, τον κολιό απ’ το σκουμπρί, τον τόνο από την παλαμίδα.
Υπάρχουν πολλοί, που ανάμεσα στ’ άλλα όνειρα που κάνουν εάν πιάσουν το ΤΖΟΚΕΡ, είναι να πάνε σε ένα νησί-ψαρότοπο, να χορτάσουν ψάρεμα και ψάρια. Τα τελευταία 10 χρόνια, όμως, τα ψάρια των Ελληνικών θαλασσών μειώθηκαν δραματικά, και έπαψαν να υπάρχουν πλέον οι παλιοί ψαρότοποι.
Το μόνο ίσως μέρος στην Ελλάδα που εξακολουθεί να είναι ακόμα παρθένος ψαρότοπος, είναι η Λήμνος. Στη Λήμνο ίσως δε θα βρεις σαρδέλα, γαύρο και σαβρίδια – όχι γιατί δεν υπάρχουν, αλλά γιατί οι ντόπιοι ψαράδες τα χρησιμοποιούν μόνο για …δολώματα για τα παραγάδια. Αντίθετα θα βρεις και θα ανακαλύψεις τη γεύση από τα λεγόμενα «πρώτα» ψάρια, δηλαδή συναγρίδι, άγρια τσιπούρα, φαγκρί, ξιφία, λαβράκι, σαργό, ροφό, αστακό και 100 άλλα είδη σε τιμή φιλική και …παραδοσιακή.
(η φωτογραφία είναι ευγενική προσφορά της Ellen Thoma)
