Σε μια ύστατη, απέλπιδα, τρομοκρατική και αντιδημοκρατική προσπάθεια διάσπασης της συσπείρωσης των εκπαιδευτικών και του αγωνιστικού τους φρονήματος, το Υπουργείο Παιδείας και οι κατά τόπους διευθύνσεις Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης προχωρούν πλέον στην επίδοση κλητεύσεων με την απειλή πειθαρχικών «διώξεων» σε απεργούς εκπαιδευτικούς και δη νεοδιόριστους, οι οποίοι ζουν ούτως ή άλλως κάτω από τη δαμόκλεια σπάθη του άγχους της μονιμοποίησης.
Σ΄ αυτό το πλαίσιο, την Παρασκευή 24 Ιανουαρίου από την Πρωτοβάθμια Διεύθυνση Εκπαίδευσης Πιερίας επιδόθηκαν 12 κλητεύσεις σε νεοδιόριστες/ους εκπαιδευτικούς του Νομού μας, με πειθαρχικό παράπτωμα σύμφωνα με το υπουργείο να είναι το γεγονός ότι συμμετέχουν στην απεργία για την Ατομική Αξιολόγηση που έχει προκηρυχθεί από τα συλλογικά τους όργανα και την ομοσπονδία τους από 1/4/2024 στην ολομέλεια των προέδρων .
Επιδόθηκαν κλητεύσεις σε 12 εκπαιδευτικούς οι οποίοι δίνουν την ψυχή τους καθημερινά στην άσκηση των υπηρεσιακών τους καθηκόντων, στην άσκηση του λειτουργήματός τους – γιατί το να είσαι εκπαιδευτικός, όσο κι αν θέλει το υπουργείο Παιδείας να μας κάνει να το ξεχάσουμε, αποτελεί λειτούργημα, αποτελεί κατάθεση ψυχής, αποτελεί εγγύηση και παρακαταθήκη για το μέλλον των παιδιών μας.
- Το ΔΣ του ΣΕΠΕ ΠΙΕΡΙΑΣ μαζί και με πλήθος άλλων εκπαιδευτικών και με μέλη άλλων σωματείων ήταν δίπλα στους 12 εκπαιδευτικούς και μέσα από την παράσταση διαμαρτυρίας έδειξαν την αντίδρασή τους απέναντι σε αυτή την σκληρή πράξη της ΔΙΠΕ Πιερίας. Τα μέλη του ΣΕΠΕ ΠΙΕΡΙΑΣ και τους 12 νεοδιόριστους εκπαιδευτικούς υποδέχτηκε η Διευθύντρια Εκπαίδευσης της ΠΕ Πιερίας ακούγοντας τα αιτήματά τους.
- Παρόν στη συνάντηση έδωσε ο Αχιλλέας Ζορμπάς, Οργανωτικός Γραμματέας της ΔΟΕ, ο οποίος πήρε το λόγο ασκώντας κριτική σε αυτή την αντιεκπαιδευτική και αντιεπιστημονική αξιολόγηση, στάθηκε στις ολέθριες συνέπειες που θα φέρει η αξιολόγηση, στο διαχωρισμό των σχολείων και στη διάλυση της δημόσιας και δωρεάν παιδείας. Στο τέλος έθεσε ρητορικά το ερώτημα: Από πότε άραγε η άσκηση του συνταγματικού δικαιώματος στην απεργία, δικαίωμα για το οποίο έχει χυθεί αίμα, θεωρείται πειθαρχικό παράπτωμα και ως εκ τούτου ποινικοποιείται και διώκεται;
Βεβαίως, όλοι εμείς οι εκπαιδευτικοί γνωρίζουμε ότι δεν είναι η πρώτη φορά που κάτι τέτοιο συμβαίνει. Αν γυρίσουμε στο όχι και τόσο μακρινό 2013 ,όταν υπήρξε η σκέψη και μόνο για την οργάνωση και προκήρυξη απεργίας καθώς επίσης και μια απίστευτη συσπείρωση του εκπαιδευτικού κλάδου, σε μια προσπάθεια και πάλι κάμψης της συσπείρωσης, εκφοβισμού και τρομοκράτησης επιδόθηκαν μέσω αστυνομικών οργάνων, είτε στα σπίτια είτε στα σχολεία των εκπαιδευτικών φύλλα επίταξης και απειλής για απόλυση σε περίπτωση συμμετοχής στην απεργία σε όλες και όλους τις/τους εκπαιδευτικούς της συγκεκριμένης βαθμίδας. Ήταν η γνωστή μαύρη περίοδος των διαθεσιμοτήτων 2.500 χιλιάδων περίπου εκπαιδευτικών, του κλεισίματος της ΕΡΤ, κ.τ.λ.
Η συμμετοχή των εκπαιδευτικών στην απεργία δεν είναι ούτε αμέλεια, ούτε φόβος, ούτε ανασφάλεια σχετικά με τις δυνατότητες, τις γνώσεις και την επάρκειά τους. Είναι αντίσταση στην προσπάθεια κατηγοριοποίησης των σχολείων που με το πρόσχημα της αξιολόγησης επιδιώκεται, την αποδοχή του εκφοβισμού, τα πραγματικά προβλήματα που βιώνει η εκπαίδευση.
Οι πειθαρχικές «διώξεις» και οι προσπάθειες τρομοκράτησης των εκπαιδευτικών, δε μπορούν σε καμία περίπτωση να κρύψουν τα κενά στα σχολεία, την υποχρηματοδότησή τους , τις επικίνδυνες σχολικές εγκαταστάσεις, τα προβλήματα της καθημερινής εκπαιδευτικής πραγματικότητας .
Οι εκπαιδευτικοί διαπλάθουμε ήθος, εμφυσούμε ιδέες και ιδανικά στους μαθητές και τις μαθήτριές μας, συχνά τους/τις εμπνέουμε με τη στάση και τη συμπεριφορά μας ενώ κυριότερη προϋπόθεση της προσωπικότητάς μας αποτελεί η ελεύθερη σκέψη. Το υπουργείο ύστερα και από τις πρόσφατες εξελίξεις, θέλει προφανώς εκπαιδευτικούς που θα είναι πειθήνια, τρομοκρατημένα, άβουλα πλάσματα οι οποίοι/ες κατά συνέπεια αυτό θα εμφυσήσουν και στους μαθητές/τριές τους.
- Εμείς οι εκπαιδευτικοί σ’ αυτό απαντάμε με τα λόγια του μεγάλου Δημήτρη Γληνού: «Ο δάσκαλος που θα υποχρεωθεί να καταπνίξει τη σκέψη του θα γίνει διπλά σκλάβος. Ή θα καταντήσει ένας ψυχικά ανάπηρος άνθρωπος, ανίκανος να μορφώσει άλλους».
Ας αναρωτηθούμε λοιπόν όλοι, γονείς, μαθητές, κοινωνία, τι λογής δασκάλους θέλουμε για τα παιδιά μας;
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΑΠΕΡΓΟΥΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥΣ!
