Με θλίψη πληροφορηθήκαμε για το θάνατο του συμμαθητή μας Ματθαίου Ιωσαφάτ (Μ.Ι.). Μόνο λίγα λόγια, ως ύστατο χαιρετισμό στο φωτεινότερο μυαλό του σχολείου μας. Ο Μ.Ι. υπήρξε μαθητής στα ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΗΡΙΑ ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ. Τα εκπαιδευτήρια αυτά της Κατερίνης (Δημοτικό και εξατάξιο Γυμνάσιο) ιδρύθηκαν από τον Λιτοχωρίτη αείμνηστο φιλόλογο Παπαδημητρίου Διονύσιο, το 1950 και έπαψαν να λειτουργούν το 1979, συνολικά 29 χρόνια. Απ΄αυτόν το ναό της μάθησης αποφοίτησαν συνολικά περίπου 1.000 παιδιά.
Από τα Ε.Π., στη δεύτερη «φουρνιά» των μαθητών, απεφοίτησε το 1956 και ο Ιωσαφάτ Ματθαίος.
Ο μαθητής Ματθαίος
Ο Μ.Ι. ήταν ένας ενθουσιώδης μαθητής που ανέλαβε από την αρχή την ευθύνη για τη μαθησιακή του πρόοδο. Αντιμετώπιζε τα καθημερινά μαθήματα ξεκούραστα και διψούσε να μάθει νέα πράγματα. Προσπαθούσε, με κάθε τρόπο, να αξιοποιήσει πλήρως τις απεριόριστες πνευματικές του ικανότητες, δείχνοντας ενθουσιασμό και ζήλο στις μαθητικές εργασίες του. Συνεργάζονταν καλά όχι μόνο με τους συμμαθητές του αλλά και τους καθηγητές του. Ιδιαίτερη συνεργασία είχε με τη φιλόλογο καθηγήτρια μας Αλεξάνδρα Αθανασιάδου, που εργάστηκε για επτά χρόνια στα Ε.Π. και στη συνέχεια στη Γερμανική Σχολή Θεσσαλονίκης. Η Αλεξάνδρα δεν εφοδίαζε τον Μ.Ι. μόνο με λογοτεχνικά βιβλία αλλά και με βιβλία γνωστών συγγραφέων της ειδικότητάς της. Ο Μ.Ι. διάβαζε με ζήλο διάφορα εξωσχολικά βιβλία . Με τον τρόπο αυτόν εξασφάλισε πολλαπλές εξωσχολικές γνώσεις, που τον βοήθησαν να αποκτήσει πλούσιο λεξιλόγιο. Γι αυτό είχε την ικανότητα να εκφράζεται με σαφήνεια, τόσο προφορικά όσο και, πολύ καλύτερα, γραπτά. Όλα αυτά τον είχαν ωριμάσει ώστε έγραφε χρονογραφήματα στα 17 του χρόνια, με το ψευδώνυμο Νίκος Αστέρης, που εντυπωσίαζαν ακόμη και τους ανθρώπους των γραμμάτων της πόλης μας.
Με το πέρασμα των σχολικών χρόνων ο Μ.Ι. είχε πλέον ένα ευρύ φάσμα εξειδικευμένων γνώσεων. Αυτό φάνηκε συμπτωματικά, όταν κάποιος συμμαθητής μας ανακάλυψε, ότι ο Ματθαίος μιλούσε αγγλικά, σε μια περίοδο όπου τα φροντιστήρια αγγλικής γλώσσας ιδιαίτερα στις επαρχίες ήταν άγνωστα.
Όλοι οι μαθητές της τάξης αποφάσισαν, στην διάρκεια της ώρας των μαθηματικών να ακούσουν το Μ.Ι. και τον εξαίρετο μαθηματικό καθηγητή μας Αναστασιάδη Αλέκο να έχουν σύντομο διάλογο στα αγγλικά. Αυτό το small talk, η ψιλοκουβέντα, επευφημήθηκε απ’ όλη την τάξη. (Ο μαθηματικός Αλέκος Αναστασιάδη ήταν εραστής της μάθησης. Μετά τα Ε.Π. σπούδασε στο Βερολίνο Αρχιτεκτονική. Έκτισε πολλαπλές πολυκατοικίες στη Θεσσαλονίκη. Διετέλεσα και καθηγητής στα ΤΕΙ της Σίνδου. Μιλούσε και έγραφε σε 13 ξένες γλώσσες, ακόμα και αλβανικά. Έφυγε δυστυχώς νωρίς από τη ζωή).
Ο Μ.Ι., εκτός από άριστος μαθητής ήταν και εξαιρετικό παράδειγμα συμπεριφοράς και συνεργασίας στην τάξη. Πειθαρχούσε στους κανόνες του σχολείου. Αυτό αποδεικνύεται από το παρακάτω περιστατικό: Στη Θεσσαλονίκη είχε τις παραστάσεις του ένα τσίρκο. Μερικοί μαθητές της τάξης μας θελήσαμε να πάμε στο τσίρκο. Για να πάρουμε όμως μια διήμερη άδεια του Διευθυντή, στείλαμε ως αντιπρόσωπο τον καλύτερο της τάξης μας Μ.Ι. Η απάντηση ήταν αρνητική. Εμείς την αγνοήσαμε. Όχι όμως ο Μ.Ι., που πρόβλεψε τις συνέπειες. Υπάκουσε στην απόφαση του Διευθυντή. Αντίθετα, Εμείς «χειροτονήθηκαμε» με τέσσερις ημέρες αποβολής.
Ο Ματθαίος ήδη είχε αποκτήσει γερά θεμέλια μόρφωσης στο μικρόκοσμο της Κατερίνης, προτού «αρμενίσει» στο μεγαλόκοσμο της Αγγλία, για να υλοποιήσει τους φιλόδοξους στόχους του. Για τις επιτυχίες του, μετά τη μακρόχρονη διαμονή του στην Αγγλία ( τα βιβλία του μπεστ- σελλερ, διαλέξεις, συνεντεύξεις στην τηλεόραση και τις άλλες πολλαπλές επιτυχίες) θα διαβάσετε σε άλλα ΜΜΕ της Αθήνας και όχι μόνο.
Η απώλεια του Μ.Ι. αφήνει μεγάλο κενό στον τομέα της ψυχιατρικής και ψυχανάλυσης, για μας τους συμμαθητές-συμμαθήτριες και πρώτιστα στην οικογένειά του και στους συγγενείς του έφυγες από τη ζωή αλλά όχι από την καρδιά μας.
Αγαπητέ μας συμμαθητή Ματθαίε Ιωσαφάτ, εκ μέρους όλων των σχολικών συνοδοιπόρων σου, αποτιούμε φόρο τιμής με τα παραπάνω φτωχά λόγια. Είμαστε υπερήφανοι που υπήρξαμε συμμαθητές σου.
Κατσάρας Κωνσταντίνος
