Το έλεγε το ζώδιο μου: «Θα αναβιώσει ένα παλιό σας αίσθημα».
Γράφει ο Θόδωρος Δημητριάδης
Δεν πολυπιστεύω στα ζώδια, αλλά τώρα με τις καραντίνες ήρθαν τα πάνω κάτω και όλα είναι πιθανά…
Άρχισα να σκέφτομαι και να θυμάμαι, με ποια ήμουν ερωτευμένος τελευταία φορά, καμιά παλιά συμμαθήτρια, καμιά γειτόνισσα…
Με προβλημάτισε, πάντως, το πού θα δώσουμε το κρυφό ραντεβού, να μη καταλάβει τίποτα η γυναίκα μου και, κυρίως, τι κωδικό να βάλω στο 13033.
Καμία από τις 6 κατηγορίες που επιτρέπεται η μετακίνηση εκτός σπιτιού δεν με βόλευε.
-
Μετάβαση σε φαρμακείο
-
Μετάβαση σε σουπερμάρκετ
-
Μετάβαση σε τράπεζα
-
Συνοδεία ανηλίκων στο σχολείο
-
Μετάβαση σε ηλικιωμένη γιαγιά για παροχή βοήθειας
-
Κίνηση με κατοικίδιο ζώο.
Η μόνη αιτιολογία που ταιριάζει κάπως είναι, Για σωματική άσκηση.
Κι αυτή η αιτιολογία, όμως, δεν ήταν αρκετά βολική, γιατί, πες ότι θα κάνουμε τζόγκινγ ή γρήγορο περπάτημα, και περπατώντας θα τα πούμε. Τι θα γίνει στη συνέχεια; Πού θα καταλήξουμε; Πού θα ολοκληρώσουμε και θα κάνουμε την τελική ερωτική άσκηση;
Αν ήταν καλοκαίρι θα πηγαίναμε μέσα στα στάχυα να μαζέψουμε και παπαρούνες και αγριολούλουδα. Ή τη νύχτα με το ρομαντικό φεγγάρι ξαπλωμένοι στην καυτή την αμμουδιά, να δούμε και τα άστρα του γαλαξία στον έναστρο ουρανό.
Ένα άλλο εμπόδιο είναι ο περιορισμός στην ώρα, μέχρι τις 9 το βράδυ πρέπει να έχω επιστρέψει στο σπίτι, δηλαδή ακριβώς τότε που θα έχουμε ξεχαστεί στα ερωτικά μας παιχνίδια και ο χρόνος θα είχε σταματήσει στην αιωνιότητα της ευτυχίας…
Έτσι με συγκρατημένη αισιοδοξία περίμενα να δω τι θα συμβεί και αν θα επαληθευτεί η πρόγνωση.
Στο μεταξύ, για να περάσει η ώρα κλεισμένος μέσα στο σπίτι, αποφάσισα να ασχοληθώ με κάτι ευχάριστο. Είχα δει στην τηλεόραση τις διάφορες εκπομπές μαγειρικής MasterChef, Τι θα φάμε σήμερα, Θαύμα φαγητό θα γίνει κλπ. Σκέφτηκα λοιπόν να δοκιμάσω την φαντασία και τις μαγειρικές μου ικανότητες. Μπήκα στο Ιντερνέτ, διάβασα διάφορες συνταγές, πήγα αγόρασα όλα τα υλικά και βάλθηκα να φτιάξω κάτι εύκολο που μου αρέσει, ρυζόγαλο με κανέλα.
Τα πράγματα όμως δεν πήγαν όπως τα περίμενα.
Πρώτα-πρώτα, μάλωσα με τη γυναίκα μου.
-
Αφού δεν ξέρεις ούτε ένα αυγό να τηγανίζεις, τι θέλεις και ανακατεύεσαι με τέτοια πράγματα;
-
Γιατί, αυτοί στην τηλεόραση είναι πιο όμορφοι;
-
Ναι, και πιο όμορφοι είναι και ξέρουν από μαγειρική.
-
Θέλεις να πεις δηλαδή ότι εγώ είμαι άσχημος;
-
Θέλω να πω ότι είσαι άσχετος. Αν θέλεις να κάνεις κάτι, πήγαινε στο σουπερμάρκετ και πάρε έτοιμα όσα ρυζόγαλα θέλεις.
-
Το ξέρεις ότι όλα αυτά τα σουπερμάρκετ ανήκουν σε πολυεθνικές εταιρίες, στο μεγάλο κεφάλαιο, και τα λεφτά μας τα στέλνουν στις οφσόρ εταιρίες στο εξωτερικό;
-
Δεν το ήξερα ότι είσαι και κρυφοκομμουνιστής…
-
Εσύ είσαι κρυφοαναρχική. έμοιασες τη μαμά σου την ξεροκέφαλη που όλο ανακατεύεται. Από την αρχή δεν με χώνεψε και ήθελε να μας χωρίσει…
Τέλος πάντων, με συγκρατημένη αισιοδοξία ξεκίνησα να κάνω το ρυζόγαλο. Η συνταγή έλεγε «Ανακατέψτε 15 λεπτά μέχρι να χυλώσει», αλλά πέρασε πάνω από μισή ώρα και δεν έγινε τίποτα, ήταν σαν νερό.
Επενέβη τότε πάλι η γυναίκα μου.
-
Μ’ αυτό το ρύζι που πήρες τι περιμένεις να κάνεις; Ρυζόγαλο ή Κινέζικο πιλάφι σπυρωτό;
-
Τι έχει το ρύζι, μια χαρά είναι και μέσα στην ημερομηνία λήξης.
-
Καλά, δεν είδες ότι είναι νυχάκι καρολίνα;
-
Ποια Καρολίνα και πράσινα άλογα; Δεν βλέπεις ότι είναι Μπάρμπα Μπεν;
-
Βρε δεν κάνεις για Μάστερ σεφ, πάρ’ το χαμπάρι!
-
Αφού εσύ τα ξέρεις καλά όλα, γιατί δεν κάνεις αυτά που μου αρέσουν; Τρία χρόνια έχουμε να φάμε γιουβαρλάκια.
-
Πρόσεξε γιατί όση ώρα μιλάς και δεν ανακατεύεις την κατσαρόλα, κάηκε ο πάτος και άρχισε να μυρίζει καμένο όλο το σπίτι. Βγάλ’ την γρήγορα από τη φωτιά για να μη σου τη φορέσω καπέλο στο κεφάλι…
Μετά από αυτό, εγκατέλειψα την προσπάθεια.
Βράσε ρύζι που λένε. Μάλλον έξω έπεσε το ζώδιο μου.
Το λέει κι ο Γιώργος Ζαμπέτας:
«Κάθε πράγμα στον καιρό του και τον Αύγουστο κολιός
Στη ζωή μας είναι νόμος και δεν γίνεται αλλιώς.
Μπαμπά μου κάτσε φρόνιμα, μη γίνεσαι ρεζίλι
Τα νιάτα θέλουν έρωτα, οι γέροι χαμομήλι…» …
