Χριστός Ανέστη! Ως Ορθόδοξος Έλληνας σκέπτομαι με συγκίνηση εκείνες τις κοινότητες των Ομογενών μας που εορτάζουν την Ανάσταση του Κυρίου με δυσκολίες και με αγωνία για το μέλλον. Τις Ορθόδοξες ελληνικές ενορίες στην Κωνσταντινούπολη, στην Ίμβρο, στην Τένεδο, στην Κατεχόμενη Βόρειο Κύπρο, στην Βόρειο Ήπειρο και αλλού.
Χριστός Ανέστη! Ως Ορθόδοξος Έλληνας σκέπτομαι με συγκίνηση εκείνες τις κοινότητες των Ομογενών μας που εορτάζουν την Ανάσταση του Κυρίου με δυσκολίες και με αγωνία για το μέλλον. Τις Ορθόδοξες ελληνικές ενορίες στην Κωνσταντινούπολη, στην Ίμβρο, στην Τένεδο, στην Κατεχόμενη Βόρειο Κύπρο, στην Βόρειο Ήπειρο και αλλού.
Θα ήθελα, όμως, αγαπητοί αναγνώστες, να στρέψω σήμερα την προσοχή σας στους δοκιμαζομένους Ορθοδόξους Χριστιανούς της Συρίας και του Λιβάνου, οι οποίοι έχουν ως μητρική την αραβική γλώσσα, αλλά αυτοαποκαλούνται Ρουμ Ορτοντόξ, δηλαδή Ρωμηοί (Βυζαντινοί) Ορθόδοξοι. Αποτελούν ποίμνιο του Πατριαρχείου Αντιοχείας και προσπαθούν με κάθε τρόπο να επιβιώσουν από τις επιθέσεις των ακραίων Ισλαμιστών. Τα βάσανά τους αποκρυσταλλώνονται στο πρόσωπο του απαχθέντος το 2013 Μητροπολίτου Χαλεπίου, Βεροίας και Αλεξανδρέττας Παύλου, αδελφού του Πατριάρχου Ιωάννου. Ο Παύλος απήχθη καθώς επέστρεφε από τις ενορίες που ποιμαίνει στην Αλεξανδρέττα της Τουρκίας. Μαζί του απήχθη και ένας Επίσκοπος των Συροϊακωβιτών. Ο απαχθείς πρόλαβε και έστειλε μήνυμα μέσω κινητού ότι απήχθη από την Αλ-Κάιντα. Η τύχη του αγνοείται.
Μέσα σ’ αυτό το κλίμα αγωνίας για το μέλλον των διωκομένων Ελληνορθοδόξων του Λιβάνου και της Συρίας θεωρώ χρήσιμες τις πληροφορίες που μάς έδωσε τη Μεγάλη Τρίτη 26.4.2016 η τηλεοπτική έρευνα του Αλέξη Παπαχελά στον ΣΚΑΪ. Από την εκπομπή αυτή μάθαμε μεταξύ άλλων τα εξής ενδιαφέροντα στοιχεία:
Υπάρχουν πρόσφατες πληροφορίες ότι οι δύο απαχθέντες Μητροπολίτες μπορεί να είναι ζωντανοί. Η αισιοδοξία των φίλων και συνεργατών του Σεβασμιωτάτου κ. Παύλου είναι συγκρατημένη, αλλά υπαρκτή.
Ο Μητροπολίτης Χαλεπίου Παύλος, ο οποίος ποιμαίνει την περιοχή της ελληνιστικής Βέροιας που δημιούργησαν οι Μακεδόνες του Αλεξάνδρου, διατηρούσε στενότατες σχέσεις με τη Μητρόπολη Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας της Εκκλησίας της Ελλάδος. Εκεί φυγάδευσε αρκετές Ορθόδοξες μοναχές από τη Συρία.
Ως απόφοιτος της Θεολογικής Σχολής Θεσσαλονίκης έμαθε άριστα τα ελληνικά και την αγάπη για τον ελληνικό πολιτισμό μεταλαμπάδευσε σε όλους τους κληρικούς του, αλλά και στους φοιτητές της Ορθοδόξου Θεολογικής Σχολής στο όρος Μπαλαμάν του Λιβάνου. Ως σχολάρχης επί πολλά χρόνια αυτής της σχολής (στην Ελλάδα την αποκαλούμε Μπελεμέντειο) έδωσε τη δυνατότητα σε όλους τους Ορθοδόξους σπουδαστές από αραβόφωνες χώρες, να μάθουν καλά τα Αρχαία και τα Νέα Ελληνικά. Ήθελε να μετατρέψει την Σχολή σε μία καθαρά ελληνόφωνη νησίδα μέσα σε ένα περιβάλλον αραβικό και σε μεγάλη πλειοψηφία μουσουλμανικό.
Όλοι οι κληρικοί που μίλησαν στην εκομπή παραδέχθηκαν ότι και η Εκκλησία της Ελλάδος και το Υπουργείο Εξωτερικών έχουν βοηθήσει όσο μπορούσαν τους Ρουμ Ορτοντόξ του Πατριαρχείου Αντιοχείας.
Ας μην λησμονούμε, λοιπόν, την αγωνία των Ελληνορθοδόξων της Συρίας. Αυτοί είναι τα μεγαλύτερα θύματα των συγκρούσεων!
