Σφήνες του Αφεντούλη
Τι σου ‘κανα και πίνεις, τσιγάρο στο τσιγάρο
κι είν’ τα θολά σου μάτια στο έγγραφο καρφιά;
Πες μου για δε μ’ αφήνεις μακριά σου να το πάρω,
αφού στο σπιτικό μας φέρνει τη συννεφιά;
Το δίκιο που σε πνίγει, διδάκτορας για μένα,
σταλάζει στο μυαλό μου τα δέοντα που θες.
Να ‘ξερες πως σπαράζουν τα μέσα μου για σένα
που «αλλαγές» ψηφίζεις, όλες απατηλές.
Συντάξεων το γράμμα βρίθει αοριστίας,
ανάθεμα την ώρα, κατάρα στη στιγμή.
Μηνιάτικα που φθίνουν, «κασσάνδρες» δυστυχίας,
Κατρούγκαλου μπιλιέτο να μη μας ξαναρθεί,
σχολίασε σε παράφραση πασίγνωστης επιτυχίας του Λευτέρη Παπαδόπουλου, αναγνώστες μου, η γνώριμη από χτεσινών «σφηνών», κυρία «Μήτσαινα», βλέποντας τον μικροσυνταξιούχο σύζυγο να κατατρύχεται με τις τηλεοπτικές αναλύσεις της πολυσυζητημένης επιστολής τού προαναφερθέντος, «μας φώτισε!», αναμορφωτή του ασφαλιστικού συστήματος και το χειρότερο, απογοητευμένοι μου;
Η ώρα περνούσε, οι επί των επιστολών αναγραφόμενες περικοπές, δεν έλεγαν να συμφωνήσουν με τα εισερχόμενα στην τσέπη των ενδιαφερομένων πληρωτέα υπόλοιπα, ωσότου βγουν προς αποπληρωμή δόσεων ή άλλων λυπητερών, δηλαδή, προς αποφυγή τυχόν παρεξηγήσεων, κι άκρη δεν έβγαινε, ακατανίκητη η συνήθης γραφειοκρατία μας γαρ.
Έτσι και κατόπιν των «δεύτερη φορά αριστερά» υποσχέσεων για αναθέρμανση των μηνιάτικών μόλις φανεί η «δίκαιη ανάπτυξη», ο «Μήτσος», μοιραία οδηγήθηκε σε «σκοτεινές ατραπούς», αναφωνώντας: «Με τις εισφορές επί των γλίσχρων μισθών που απαιτούν οι Θεσμοί θα τύχουν παχυλών συντάξεων οι αφυπηρετήσαντες πληθυσμοί; Δεν ελπίζω!», οπότε ιδού μανδάμ να στρέφει το ενδιαφέρον της αλληλογραφίας στο εργασιακό όπου η ανεργία καλά κρατεί, δυστυχώς, για να μην ξεχνιόμαστε, διερωτώμενη μεγαλοφώνως, ακούει κανείς(;):
Συγχύσεις και στις καταρτίσεις; Δεν πάμε καλά…
Κακά τα ψέματα, αναγνώστες μου. Όταν της προ ημερών παραιτήσεως της πρώην γενικής γραμματέως Διαχείρισης Κοινοτικών Πόρων του υπουργείου Εργασίας, Δήμητρας Χαλικιά, προηγήθηκε επιστολή αυτής της ιδίας στο Μαξίμου, για να κάνει γνωστή τη διαφωνία της με την αναπληρώτρια υπουργό, Ράνια Αντωνοπούλου, σε θέματα κατανομής των κονδυλίων Επαγγελματικής Κατάρτισης, οι ανωτέρω απορίες μας κρίνονται εύλογες, όσο να πείτε, και πολλά θα μπορούσαμε να πούμε επί του δι’ ευρωπαϊκής χρηματοδότησης εμπλουτισμού του βιογραφικού των ανέργων, πριν εισέλθουν οι νεότεροι ή επιστρέψουν οι παλαιότεροι στην αγορά εργασίας, αμήν και πότε!
Όμως, επειδή η στήλη σε ξένα χωράφια δεν συνηθίζει να εισέρχεται με καμιά κυβέρνηση, ως γνωστόν, κάλλιο να ταχυδρομήσουμε εκ νέου παλαιότερη, α λα Μποστ, ανοιχτή επιστολή του εμπειροτέχνη πολιτικού αναλυτή, θείου Αφεντούλη, μπας κι ευαισθητοποιήσουν τους κυβερνώντες:
Οι υγιείς φωνές των ανέργων.
Τη στιγμή που οι παππούδες τις περικοπές μετρούνε,
παιδιά κι εγγόνια άνεργα μαζί αγκομαχούνε
κι ελπιδοφόρο άγγελμα ψάχνουν να τονωθούνε
απ’ της κατήφειας τα στενά οι δυστυχείς να βγούνε.
Φέρτε όργανα, μπουζούκια κι ότι άλλο χρειαστεί,
φέρτε και μια χορωδία για το «Άξιον Εστί»,
δέηση να αναπέμψει σε ρυθμούς Θεοδωράκη,
να δείτε πώς «φονεύονται» παραμυθιών οι «δράκοι».
Διότι, αν μερακλώσουμε και το κέφι ανεβεί
κανένας δεν θα νοιάζεται να δει επιστολή
κι όλοι μαζί θα λέγουμε μαθές:
Λαϊκιστή πολιτικέ τι είν’ αυτά που λες,
τέλος μουσικού προγράμματος, κι ως εκ τούτου με τις υγείες μας.
Με τις υγείες μας, πενόμενοι χρεοφειλέτες μου!…
