Του Γιάννη Κορομήλη
Τον 14ο αιώνα οι φανατικοί επιτηρητές της καθολικής πίστης εξολόθρευσαν τις γάτες στις πόλεις της Ευρώπης, επειδή τις θεώρησαν… όργανα του Σατανά. Τα αποτελέσματα οικτρά κι ανθρωποκτόνα. Διότι τα ποντίκια αυξήθηκαν, και πληθύνθηκαν και μετέδωσαν στις πόλεις την πανούκλα, τα θύματα της οποίας ανήλθαν σε τριάντα εκατομμύρια ψυχές! Πολύ πιο πρόσφατα, στα μέσα του 20ου αιώνα συγκεκριμένα, ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας βομβάρδισε μαζικά το νησί Βόρνεο με το γνωστό, στoυς παλιότερους, επικίνδυνο εντομοκτόνο DDT(Ντι Ντι Τι). Σκοπός να εξοντωθούν τα κουνούπια και άλλα έντομα που ευθύνονταν για την εξάπλωση της ελονοσίας , απαλλάσσοντας έτσι τους κατοίκους από τη μάστιγα.
Όμως η φύση έχει τους δικούς της «κύκλους». Στο συγκριμένο νησί οι γάτες;etrvgan τις σαύρες, οι σαύρες τις κατσαρίδες που έτρωγαν τις σφήκες και εκείνες τα κουνούπια. Η φύση, βλέπετε, δεν παράγει εντομοκτόνα του τύπου DDT. Όταν λοιπόν το νησί βομβαρδίστηκε από με DDT η διατροφική φυσική αλυσίδα καταστράφηκε. Χάθηκαν τα κουνούπια αλλά και τα υπόλοιπα της αλυσίδας: οι σφήκες, οι κατσαρίδες, οι σαύρες και οι γάτες.
Τα ποντίκια λοιπόν κι εδώ, όπως και στην Ευρώπη (του 14ου αιώνα), μόλις κατάλαβαν ότι στο νησί οι γάτες είχαν πεθάνει δηλητηριασμένες «κατέλαβαν» το νησί, ρήμαξαν τους καρπούς τα χωράφια έσπειραν παράλληλα τον τύφο κι άλλες συμφορές. Μεγάλη κι εδώ η απώλεια σε ανθρώπινες ζωές. Μόλις η Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας αντιλήφθηκε την κατάσταση συσκέφθηκε αρμοδίως και αποφάσισε ομοφώνως να μεταφέρει στο νησί τον απαιτούμενο αριθμό γατών με αεροπλάνα.
Τέτοιες μέρες το 1960 τα αεροπλάνα έριχναν με αλεξίπτωτα πάρα πολλές γάτες. Οι γάτες προσγειώθηκαν ομαλά. Και χειροκροτούμενες από τους ανθρώπους που είχαν επιβιώσει, χάρη στη διεθνή βοήθεια. Ανέλαβαν το έργο τους καταβροχθίζοντας τα ποντίκια. Με διεθνή πάντα βοήθεια, η ζωή επανήλθε στην κανονικότητα της, θάβοντας τους νεκρούς της και προστατεύοντας τους κατοίκους.
Και στις δυο περιπτώσεις – (του 14ου αιώνα και του 20ου) – χάθηκαν άνθρωποι, πολλοί άνθρωποι. Υπεύθυνοι: στην πρώτη ο φανατισμός και η απερισκεψία, στη δεύτερη η έλλειψη πρόβλεψης, μιας μορφής δηλ. απερισκεψίας. Αδικαιολόγητης θα τις χαρακτήριζε κανείς δεδομένου ότι προήλθαν από φορείς που οι απερισκεψίες δεν δικαιολογούνται εύκολα.
Η Καθολική εκκλησία είναι χριστιανική Εκκλησία. Η μεγαλύτερη από άποψη αριθμού πιστών. Η Αγάπη, η ενεργητική Αγάπη μάλιστα, προς όλα και όλους, είναι το βασικότερο μήνυμα, η μεγαλύτερη προσφορά του Χριστιανισμού στην ανθρωπότητα. Είναι λοιπόν αδικαιολόγητη η συμπεριφορά των καθολικών στις Σταυροφορίες, στη Βασιλεύουσα, με την Ιερά Εξέταση και το κάψιμο μάγων και μαγισσών ή τον αφανισμό των γατών και τα 30.000.000 ανθρώπους θύματα αυτής της ενέργειας. Προφανώς αυτούς θα εννοούσε ο Μαχάτμα Γκάντι όταν έλεγε: «Καμιά θρησκεία δεν προδόθηκε τόσο από τους πιστούς της όσο ο Χριστιανισμός από τους Χριστιανούς».
Αλλά το ίδιο αδικαιολόγητη- ακόμα και να υποθέσουμε ότι πίσω της κρύβεται κάποια σκοπιμότητα- είναι και η ενέργεια ης Παγκόσμιας Οργάνωσης Υγείας. Ήθελε να γλιτώσει το νησί Βόρνεο από την ελονοσία που τους θέριζε. Καλός και άγιος ο σκοπός. Όμως το μέσο, το DDT; Ασφαλώς δεν αγιάζεται από το σκοπό. Γιατί με τη χρήση του πέθαναν μαζί με τα κουνούπια, τις σφήκες, κατσαρίδες και σαύρες και οι γάτες. Αποτέλεσμα να πολλαπλασιαστούν τα ποντίκια και να προκαλέσουν (με τύφο κ.λ.π.) το θάνατο πολλών κατοίκων. Βέβαια η ΠΟΥ έστειλε στη συνέχεια γάτες όμως πολλές ανθρώπινες ζωές είχαν χαθεί άδικα. Πριν ρίξει το DDT δεν σκέφτηκε η ΠΟΥ τα θλιβερά αποτελέσματα ώστε να πάρει έγκαιρα τα μέτρα της; Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας και δεν σκέφτεται πρώτα την υγεία και τη ζωή των πολιτών.
Θα πείτε βέβαια πως συνηθισμένο είναι το φαινόμενο. Η κάθε μορφής εξουσία να φθείρει και να διαφθείρει εκείνους που την ασκούν ή έστω πολλούς από αυτούς. Λίγα φαινόμενα απερισκεψίας παρατηρούμε στη μικρή μας χώρα; Προχθές ο Πρωθυπουργός της Ελλάδας δήλωσε στη μεγάλη βρετανική εφημερίδα Γκάρντιαν επιλέξει: «Έκανα λάθη, μεγάλα λάθη. Ίσως το μεγαλύτερο να ήταν η επιλογή προσώπων σε θέσεις – κλειδιά». Αλλά ένας Πρωθυπουργός όταν κάνει μεγάλα λάθη στην επιλογή υπουργών και μεταξύ αυτών στο υπουργείο Οικονομικών, σε καιρό κρίσης, ποιος πληρώνει τα λάθη του, ο ίδιος; Όχι βέβαια. Εμείς οι πολίτες, τα μόνιμα θύματα. Κι όταν επιπλέον ο ίδιος δηλώνει στη Βουλή: «Δεν έλεγα ψέματα, είχα αυταπάτες» πόσο κατάλληλος για πρωθυπουργός είναι ; Με «μεγάλα λάθη» και πολλές πάμπολλες αυταπάτες (ψέματα στην πραγματικότητα) που μας κόστισαν ως τώρα 100 δις ευρώ. Γιατί δεν παραιτείται;
