Τους βοηθήσαμε και μας βοήθησαν
Τους αγαπήσαμε και μας αγάπησαν
Να ‘ναι καλά όλοι τους
Μενέλαος Τερζόπουλος
Με τα λόγια αυτά κλείνει το μικρό αλλά τόσο συμπαθητικό βιβλίο του ο γιατρός και πρώην δήμαρχος Κατερίνης Μενέλαος Τερζόπουλος, για τα Κάτω Αλώνια Πιερίας και τις εικόνες μνήμης του 1951. Μιας εποχής τόσο μακρινής , τόσο δύσκολης για τον τόπο μας αλλά τόσο σημαδιακής για τη μνήμη αυτών που έζησαν τότε αλλά και για την πρώτη μεταπολεμική γενιά της Κατερίνης.
Στην αχλή αυτής της μνήμης όπου κυριαρχούν πια οι ανθρώπινες στιγμές που τότε κράτησαν το γένος όρθιο μπαίνει βαθιά ο Μενέλαος.
Η αντιστασιακή ιστορία της οικογένειας και η μετοίκηση στα Καταλώνια μοιάζει με τη ζωή πολλών Ελλήνων εκείνης της περιόδου. Και τα κάτω Αλώνια του Μοσχοποτάμου στάθηκαν τόπος στοργής για την πολυμελή οικογένεια Τερζόπουλου όπου κατάφερε για τέσσερα χρόνια, να ορθοποδήσει κάπως με την καλλιέργεια του καπνού και φυσικά με την οικιακή οικονομία της γιαγιάς Ευθυμίας , που ήταν ο μοναδικός τρόπος επιβίωσης την εποχή εκείνη.
Η καπνοκαλλιέργεια που κυριάρχησε για χρόνια στην Πιερία, περιγράφεται λεπτομερώς στις σελίδες του βιβλίου επαναφέροντας μνήμες πολλές φορές πικρές, αν και σήμερα στα Κάτω Αλώνια δεν υπάρχει καλλιέργεια καπνού.
Λέξεις και εικόνες για ανθρώπους που πέρασαν από τη ζωή του τα τέσσερα χρόνια διαμονής στο μικρό χωριό δίνουν στο μικρό βιβλίο αρετές μυθιστορήματος.
Αλλά κυρίως περιγράφουν τις αξίες μιας ζωής όπου η ανθρωπιά και η αλληλεγγύη είχαν τον πρώτο λόγο, αρετές που δεν εγκατέλειψαν ποτέ αυτή τη γενιά άξιος εκφραστής της οποίας εξακολουθεί να είναι ο γιατρός Μενέλαος Τερζόπουλος, που ποτέ δεν ξέχασε αυτούς που τον ευεργέτησαν με οποιονδήποτε τρόπο και το ανταπέδωσε πολλαπλά.
Αφιερωμένο στα Καταλώνια, το βιβλίο παρουσιάστηκε πριν λίγο καιρό στο γραφικό χωριό και δόθηκε ως δωρεά και παρακαταθήκη στους κατοίκους του που στις σελίδες του θα αναγνωρίσουν αγαπημένα τους πρόσωπα.
«Μένουν πολλές στιγμές στη μνήμη μας, αλλά αυτές που σβήνουν είναι αυτές που συνδέονται με δραματικά γεγονότα, με μεγάλους έρωτες, συμφορές ή αδικίες που έχουμε υποστεί, κυρίως όταν είμαστε μικροί, που ο κόσμος ανακαλύπτεται και βιώνεται σαν ένας όμορφος ήλιος που ζεστάνει την ψυχή μας και αναπτύσσει τα όνειρα και της πράξεις μας…» γράφει ο συγγραφέας Μενέλαος Τερζόπουλος, που αποχαιρετά τους φίλους του γράφοντας : «Τα γλυκά σας μάτια, το υπέροχο βλέμμα σας, τα ροζιασμένα χέρια σας αποτελούν τους φίλους μου της εποχής της νεότητας μου. Μέσα από τα χαλάσματα, από την έλλειψη ηλεκτρικού, από τους χωμάτινους δρόμους, μια γκαζόλαμπα σας φώτιζε και μου έδειχνε το δρόμο που έπρεπε να πάρω.
Αυτόν της προσφοράς και της αγάπης…»
Εμείς εδώ στην Κατερίνη, γνωρίζουμε ότι τον ακολούθησε πιστά.
Την ευθύνη για την καλαίσθητη έκδοση είχε ο Κυριάκος Προβατίδης και οι εκδόσεις ΜΑΤΙ.
Μαρία Κορομήλη
