– Μετά μου λες να μην αρχίσω τις γρήγορες!
– Όχι, να τις αρχίσεις μόνο και όχι μόνο γρήγορες, να αυξήσεις και την ταχύτητα!
– Δεν έχουμε το Θεό μας! Μετά μου λες πώς να πάει μπροστά αυτός ο κόσμος, να αναπτυχθεί να κάνει ένα βήμα μπροστά!
– ΟΙ περισσότεροι νομίζουμε ότι έχουμε κάνει πολλά βήματα μπροστά!
– Ανάλογα τι προτεραιότητες βάζει ο καθείς, τι εννοεί πρόοδο, τι εννοεί βήμα, τι εννοεί με το μπροστά, διότι υπάρχουν και αυτοί που τα βλέπουν ανάδρομα!
– Ναι, μερικές φορές ο Ερμής!
– Τα βρήκαμε τα λεφτά μας τώρα! Τα πράγματα είναι σοβαρά και δείχνει πόσο ο πολιτισμός μας δεν είναι πολιτισμός, νομίζουμε ότι είναι, έτσι θέλουμε να πιστεύουμε ότι είναι, γιατί έτσι μας βολεύει, έτσι μας συμφέρει ρε διάβολε!
– Θα ήθελα να χαλαρώσεις λίγο… Γιατί σε βλέπω να πάρεις την κάτω βόλτα και ποιος σε μαζεύει μετά…
– Ρε, φίλε μου, θα μου πεις ακόμη και αυτή η λέξη έχει χάσει την αξία της…
– Ποια λέξη;
– Φίλος! Είμαστε πραγματικά φίλοι, ξέρουμε τι σημαίνει φίλος; Πως λειτουργεί ένας φίλος; Σπανίως!
– Που το πας;
– Διάβασα ότι ο σύζυγος μιας συγγραφέως πολύ γνωστής, απεβίωσε και φυσικό είναι να γραφεί σε πολλά σάιτ, στα σόσιαλ μήντια κλπ! Και λογικό είναι να γραφτούν συλλυπητήρια και τα σχετικά!
– Σωστά!
– Το παράλογο είναι ότι ανάμεσα σε όλα τα άλλα ξεφύτρωσαν σχόλια απαράδεκτα έως τελείως απίθανα που φυσικά δείχνει τον πολιτισμό μας, την παιδεία μας, τον ψυχικό μας κόσμο!
– Δεν είναι όλοι έτσι!
– Σωστά αλλά είναι ένας μεγάλος αριθμός που φαίνεται ξεκάθαρα πως έτσι λειτουργεί, δεν θέλω να αναφέρω τα σχόλια, αλλά είναι άσχετα και πάλι άσχετα, και πάλι κακεντρεχή και πάλι …μάζεψε τα να φύγουμε, να πιάσουμε τα βουνά. Έ, όχι ρε παιδιά, δεν κάνει ο κόσμος έτσι, όχι!
– Το έχεις ψάξει τι είναι αυτό και μια μερίδα συμπεριφέρεται έτσι;
– Αμέ! Δεν είναι δύσκολο! Πολλοί περιμένουν στη γωνία για να αρχίσουν τους πυροβολισμούς όταν κάποιος γνωστός, πετυχημένος στη δουλειά του παθαίνει κάτι που γίνεται γνωστό για να αρχίσουν τους πυροβολισμούς. Πάρε και τούτη, πάρε και την άλλη, για να μάθεις να μην μας κοκορεύεσαι ότι κάποια είσαι, ότι κάποιος είσαι…
– Άμα κάνει έτσι…
– Ρε, όχι, νομίζουν ότι κοκορεύεται, το νομίζουν έτσι, το δέχονται έτσι, το θέλουν έτσι, γιατί έτσι τους βολεύει, για να δυναμώσει μια εσωτερική τους χαρά, μια εσωτερική τους ζήλεια, μια ικανοποίηση του τίποτα, καλά να πάθεις μωρή, έτσι… μόνο εγώ να υποφέρω… Αχ! Το φχαριστήθηκα!
– Ε, όχι, ρε!
– Ε, ναι, ρε!
