Μέτρα απ’ το Κουαρτέτο…

Σφήνες του Αφεντούλη

Δώρα φέροντα ή σκέτα;…

Αναγνώστες μου, με τον υπουργό Οικονομικών, Ευκλείδη Τσακαλώτο, να εμφανίζεται προς εξιστόρηση, από βήματος Κοινοβουλίου, των διαμειφθέντων στο «δι’ υπόθεσίν μας» Eurogroup της 20^ης Φεβρουαρίου, τρεις ολάκερες μέρες κατόπιν τούτων, τις αντιπολιτευτικές ανησυχίες περί του «πού χάθηκε αυτή η ψυχή» συμμεριζόμενος ή την κυβερνητική ανάγκη ευφημισμού της επιβαρυντικής για μικρομεσαίους και μικρομικρούς, κατά τις «φαρμακόγλωσσες», συμφωνίας, προκειμένου να συνεχιστεί η διακοπείσα αξιολόγηση φιλοτιμία ποιούμενος, δεν παίρνουμε όρκο, το ανωτέρω ερώτημα οριοθετεί το πλαίσιο, εντός του οποίου θα κινηθεί η πένα του εμπειροτέχνη πολιτικού αναλυτή, θείου Αφεντούλη, μπας κι ανακαλύψουμε πώς σκέπτονται να μας συμπαρασταθούν οι εταίροι – δανειστές όταν λήξει και το τρίτο Μνημόνιο, συνεννοηθήκαμε, βοήθεια μας(!);

Αν όχι, κάτι προσφιλείς εις υμάς θορυβώδεις αντιδράσεις δεν σηκώνουμε, ειδικά σήμερα που η όλη «ατμόσφαιρα» αποπνέει:

Χρηματοπιστωτική τρέλα.

Τρέλα, τρέλα, τρέλα

και το τοπίο είναι θολό

και το μυαλό μας πιο λειψό,

πώς ζει κανείς χωρίς λεφτά,

γεια σου, οφειλέτη φαφλατά!

«Παρών, τι ώρα τα “ψάλλω” αρμοδίως;» αναρωτήθηκε, στο σημείο αυτό, αναγνώστες μου, διασκευάζοντας ατάκα τού φιλμ, «Ξύπνα Βασίλη», βεβαίως – βεβαίως, για να μην ξεχνιόμαστε, ο εξ αφορμής πομπωδών κυβερνητικών αφιερωμάτων στα επερχόμενα μέτρα και αντιμέτρα φοβούμενος νέα, εν ευθέτω χρόνω, περικοπή του μηνιάτικου, χαμηλοσυνταξιούχος, «Μήτσος».

Ναι, για(!), αλλά ούτε διθυραμβικούς επαίνους των ευφυών προβληματισμών μας δεχόμαστε, το είπαμε.

Τι θέλετε, δηλαδή; Πάνω στα χειροκροτήματα, να αφήσουμε ανεξερεύνητο τον «οδικό χάρτη» – «road map» που μάθαμε να λέμε και στα χωριά, ας όψονται τα ψυχοφθόρα «σύρε κι έλα» των επώδυνων καθυστερήσεων στις αξιολογήσεις, «αρμένικες» γαρ! – επί του οποίου αποτυπώνεται το «στίγμα» της συμφωνίας με τους Θεσμούς, «stuff  level agreement» στο πιο τεχνοκρατικό, και να χαθούμε καθοδόν;

Δεν νομίζω(!), οπότε τον λόγο έχει ο διερωτώμενος που ευκαιρίας δοθείσης παράφρασε παλαιότερη λαϊκή επιτυχία για να τρέξουμε την υπόθεση, άδοντες:

Φορολογήσεις υπολανθάνουσες στις εξυμνήσεις.

Οι εξυμνήσεις δεινά υποκρύπτουνε,

και μου θυμίζουνε τα περασμένα,

έκτακτα μέτρα που διαψεύδουνε,

μα παγιώνουν τα κουβέρνα.

Κι οι δυο μας φταίμε για τα συμβαίνοντα,

ίσως της μοίρας ήταν γραφτό,

ν’ ακούμε Σόιμπλε μένεα πνέοντα

και πλεονάσματα ένα σωρό.

Για μία ψήφο που χαλαλίσαμε

στων υποσχέσεων τον λυτρωμό,

και προδομένοι δεν αγροικήσαμε

τι ‘ναι το μέτρο το καθαρό.

«Αν έχετε μεσάνυχτα από αντίμετρα, να σας πω. Ούτε ένα ευρώ μέτρο καθαρό, “net” που θα ‘λεγε κι ο επίτροπος Πιέρ Μοσκοβισί, δεν θα θεσμοθετηθεί χωρίς ισόποση ανακούφιση, έγινα σαφής;» διευκρίνισε, αίφνης, η μανιώδης τής καθαριότητας, κυρία «Μήτσαινα», αναγνώστες μου, κι εδώ οι προηγούμενες απαγορεύσεις αίρονται.

Αίρονται, για να διαμαρτυρηθείτε όσο τραβάει η ψυχούλα ή αντέχει η φωνούλα σας – κόσμια, ε! – καθόσον όταν ένας Δημήτριος Γρ. Καμπούρογλου που και διανοούμενος υπήρξε και ακαδημαϊκός χρημάτισε έχει διαμηνύσει από αιώνος (σ.σ. ελεύθερη απόδοση): «Καθαρό δεν είναι το (ξε)πλυμένο αλλά το μη λερωμένο» ενώ η χριστουγεννιάτικη στήριξη των χαμηλοσυνταξιούχων άφησε με την όρεξη άλλες ομάδες πενομένων, άστεγοι, μακροχρόνια άνεργοι, κ.λπ., άντε μετά να αντιληφθεί ο «Μήτσος» πώς η μείωση του ΦΠΑ στον ταραμά που δεν κάνει να γευτεί, λόγω «ατμοσφαιρών», φέρ’ ειπείν, θα αποκαταστήσει τη ζημιά στις συντάξεις.

Εσείς, πενόμενοι χρεοφειλέτες μου, το αντιλαμβάνεστε;…

-Ω-